Πριν γίνεις γονιός, έχεις ακούσει, έχεις δει, έχεις διαβάσει πολλά για τη θρυλική αγάπη της μητέρας, που δεν γνωρίζει όρια και φτάνει μέχρι την αυτοθυσία. Ταινίες, βιβλία, πίνακες ζωγραφικής χτίζουν αφηγήσεις γύρω από τον πιο στενό ίσως δεσμό στον κόσμο, οι οποίες όμως είναι πάντα φτωχές για να περιγράψουν την πραγματικότητα, όσο ταλαντούχος κι αν είναι ο καλλιτέχνης.
Και μετά έρχονται οι φίλες που γίνονται μαμάδες πριν από εσένα και τις βλέπεις να μεταμορφώνονται μπροστά στα μάτια σου, λες και τις έχει κυριεύσει κάποιο παντοδύναμο ξόρκι. Ενώ μέχρι πριν από μερικούς μήνες τις συζητήσεις και το μυαλό τους μονοπωλούσαν οι σχέσεις με τον σύντροφο και τους φίλους τους, η δουλειά, τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα και οι καθημερινές υποχρεώσεις ενός νοικοκυριού, ξαφνικά αρχίζουν να ξυπνούν και να κοιμούνται με το όνομα του παιδιού τους στα χείλη – αν καταφέρνουν να κοιμηθούν, δηλαδή.
Λένε ότι όταν έχεις ένα παιδί είναι σαν να κυκλοφορεί μονίμως η καρδιά σου έξω από το σώμα σου, τέτοια αγωνία σε κυριεύει για την ασφάλειά του αλλά και τόσο ισχυρό είναι το δέσιμο. Μπορεί να μη βρίσκεται πλέον μέσα σου, αλλά το νιώθεις για πάντα ένα κομμάτι του εαυτού σου. Από τότε που σε απέκτησα, παιδί μου, όσο κι αν επιζητώ λίγο χρόνο για μένα, μερικές στιγμές ηρεμίας και απομόνωσης, όταν όντως λείπεις λείπει και κάτι από εμένα, όχι ένα μέλος του σώματος αλλά ένα ζωτικό όργανο. Δεν είχα φανταστεί πόσο μπορώ να αγαπήσω κάποιον, μέχρι που έκανα εσένα.
Σφιχτές αγκαλιές, τρυφερά λόγια που στο παρελθόν μπορεί να κορόιδευα ως γλυκανάλατα, άγρυπνες νύχτες σε κάθε ίωση και δυσκολία, μέρες γεμάτες με δραστηριότητες που καθορίζονται με βασικό γνώμονα εσένα, από το τάισμα και το μπάνιο μέχρι τις βόλτες σε παιδότοπους και παιδικές χαρές είναι μερικές μόνο από τις επιφανειακές εκφράσεις αυτής της αγάπης. Αν θα έπρεπε να επιλέξω μόνο ένα χαρακτηριστικό γεγονός, θα ήταν όταν νοσηλεύτηκες στο νοσοκομείο και δεν ήθελα να απομακρυνθώ ούτε λεπτό από κοντά σου μέχρι να μπεις στη διαδικασία ανάρρωσης. Ακόμα περισσότερο, ως διά μαγείας ήθελα να κάνω τα συμπτώματά σου δικά μου και να σε απαλλάξω από οποιονδήποτε πόνο, οποιαδήποτε δυσφορία.
Δύο από τα σημαντικότερα κέρδη της μητρότητας για τη μητέρα είναι, μάλλον, η υπέρβαση του ναρκισσισμού μας και ο εμπλουτισμός του εσωτερικού κόσμου μας με συναισθήματα πρωτόγνωρα, με μια σχεδόν τρομακτική και ταυτόχρονα υπέροχη δύναμη που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Ένα από τα σημαντικότερα κέρδη της μητρότητας για το παιδί είναι ότι έχει έναν άνθρωπο-σταθερά στη ζωή του, έναν φάρο που το καθοδηγεί και στον οποίο μπορεί πάντα να καταφύγει, ακόμα και στις μεγαλύτερες φουρτούνες. Αυτόν το ρόλο ελπίζω να παίζω, παιδί μου, ακόμα και όταν θα είσαι πια υπερβολικά μεγάλο για να χωράς στην αγκαλιά μου.
Από τη Γωγώ Καρκάνη
