Family

Πριν γίνεις γονιός, έχεις ακούσει, έχεις δει, έχεις διαβάσει πολλά για τη θρυλική αγάπη της μητέρας, που δεν γνωρίζει όρια και φτάνει μέχρι την αυτοθυσία.

Τρέχει εξαιρετικά γρήγορα, μιλάει ακατάπαυστα, έχει άποψη, δεν αφήνει κουβέντα να πέσει κάτω, δεν κρατάει μυστικά, σας θέλει δίπλα του 24/7, θέλει να ανακαλύψει τα πάντα, δεν κουράζεται ποτέ, τη μια στιγμή μπορεί να θέλει αγκαλίτσες και αμέσως μετά να χτυπιέται στο πάτωμα χωρίς λόγο...

Είναι ο χώρος όπου τα παιδιά κάνουν τα πρώτα τους βήματα κοινωνικοποίησης με άλλα παιδιά – κι εμείς, με άλλους γονείς.

Πουθενά αλλού δεν υπάρχει, ίσως, μεγαλύτερο χάσμα ανάμεσα στις προσδοκίες και την πραγματικότητα από τον ρόλο του γονιού.

Η αποστολή μοιάζει εξίσου ακατόρθωτη με το να προσπαθήσεις να ηρεμήσεις ένα εξαγριωμένο λιοντάρι. Το νήπιο ουρλιάζει, το πρόσωπό του κοκκινίζει από το κλάμα, τα χέρια του σφίγγουν σε απίστευτα δυνατές μπουνίτσες.

Όταν γίνεσαι γονιός αλλάζει αναπόφευκτα ολόκληρη η ζωή σου, αλλά δεν χρειάζεται να αλλάξεις φίλους. Ή τουλάχιστον μπορείς να κάνεις καινούριους (για παράδειγμα, μέσα από τις σχολικές κοινότητες των παιδιών) χωρίς να χάσεις τους παλιούς. 

Όταν ο γιος μου έκλεισε τον πρώτο χρόνο της ζωής του, ήταν αληθινή απόλαυση. Μόλις που είχε αρχίσει να μεταμορφώνεται σε μικρό ανθρωπάκι, που προσπαθούσε να παίξει και να επικοινωνήσει, ενώ παράλληλα διατηρούσε τα χαριτωμένα χαρακτηριστικά της βρεφικής ηλικίας.

Μία συγκλονιστική εμπειρία έζησαν όσοι βρέθηκαν το τριήμερο 4-6 Οκτωβρίου στο κοσμοπολίτικο νησί των Σπετσών για το 13ο Spetses Mini Marathon