Μου φαίνεται σαν χτες που σε κρατούσα αγκαλιά και σε θήλαζα, ένα μικροσκοπικό πλασματάκι απόλυτα εξαρτημένο από εμένα. Και τώρα, που τα βρεφικά φορμάκια σου μόλις που χωρούν στο ένα χέρι σου, ετοιμάζομαι για πρώτη φορά να σε αποχαιρετήσω για την καλοκαιρινή κατασκήνωση.
Από τη μία νιώθω περήφανη και ευγνώμων που φτάσαμε μέχρι εδώ, υγιείς και αγαπημένοι, βλέποντάς σε να εξελίσσεσαι, μέρα με τη μέρα, από ένα μικροσκοπικό, εύθραυστο μωρό σε ένα μεγάλο, δυνατό αγόρι. Από την άλλη, η σκέψη ότι θα σε αποχωριστώ για τόσα, συνεχόμενα βράδια με γεμίζει φόβο, για το χρόνο που περνάει τόσο γρήγορα και για τους κινδύνους με τους οποίους είναι γεμάτος αυτός ο κόσμος, ασθένειες και ατυχήματα και εγκλήματα και φυσικές καταστροφές.
Κανένας δεν με είχε προετοιμάσει για το πρωτόγνωρο άγχος που σε κυριεύει από τη στιγμή που γίνεσαι γονιός, για την τρομερή ανησυχία ότι από στιγμή σε στιγμή το παιδί σου μπορεί να ανεβάσει υψηλό πυρετό, να καταπιεί μια υπερβολικά μεγάλη μπουκιά φαγητού ή να πέσει και να χτυπήσει στην παιδική χαρά. Ένα άγχος που όσο το παιδί σου μεγαλώνει δεν υποχωρεί, απλά αλλάζουν μορφή οι σκέψεις που το πυροδοτούν. Σταδιακά, τα εφιαλτικά σενάρια που συνδέονται με παιδικές ιώσεις, με «επικίνδυνα» είδη φαγητού ή με το παιχνίδι δίνουν τη θέση τους στην ανεξέλεγκτη ανεξαρτησία ενός μεγάλου παιδιού και ενός εφήβου, που αρχίζει και κυκλοφορεί με παρέες που δεν γνωρίζεις, που πειραματίζεται με νόμιμες και παράνομες ουσίες και με όχι και τόσο ασφαλείς τρόπους οδήγησης.
Αγαπημένο μου παιδί, το ξέρω ότι τίποτα δεν μπορεί να εξαφανίσει εντελώς αυτό το άγχος. Τίποτα, επίσης, δεν θα εξαφανίσει εντελώς τους δικούς σου φόβους, που γεννιούνται και γιγαντώνονται καθώς έρχεσαι σε επαφή με τον κόσμο και τους κινδύνους του, υπαρκτούς και φανταστικούς. Στην καλοκαιρινή κατασκήνωση, όπου θα βρεθείς για πρώτη φορά μακριά από τους γονείς σου, αυτοί οι φόβοι ίσως πάρουν τη μορφή ενός φιδιού στο δάσος ή μιας παρέας παιδιών που προσπαθεί να σε κάνει να νιώσεις αδύναμος με διάφορους τρόπους.
Το μόνο που μπορώ να σου υποσχεθώ, για τις στιγμές που δεν θα είμαι κοντά σου, ή που θα είμαι κοντά σου αλλά θα αντιμετωπίζεις καταστάσεις από τις οποίες δεν θα μπορώ να σε προστατεύσω, είναι πως θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να σε εξοπλίσω με πρακτικές γνώσεις και ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση και κριτική ικανότητα – με ό,τι χρειάζεσαι για να διαχειριστείς, όσο γίνεται καλύτερα, αυτές τις καταστάσεις.
Μπορώ επίσης να σου υποσχεθώ ότι όσο ανεξάρτητος κι αν γίνεις -που σου εύχομαι να γίνεις αρκετά ανεξάρτητος ώστε να μπορείς να βασιστείς στις δικές σου δυνάμεις σου- όποτε νιώσεις ότι χρειάζεσαι ένα στήριγμα, μια παρηγοριά, μια βοήθεια, δεν θα πάψω ποτέ να είμαι το ασφαλές καταφύγιό σου, το οποίο δεν πρέπει να διστάσεις να αναζητήσεις, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Inspiration: Mother.ly
