Για τη Μαριαλένα Νικολοβγένη το life coaching δεν ήταν ακριβώς επιλογή, αλλά μονόδρομος, αφού, όπως λέει και η ίδια, αναγκάστηκε από νωρίς να γίνει «προπονήτρια του εαυτού της» για να μπορέσει να ξεπεράσει τα σκελετικά προβλήματα που αντιμετώπιζε όταν ήταν παιδί. Έμαθε λοιπόν να μετατρέπει τα εμπόδια σε εφόδια και τις δυσκολίες σε αφορμές για εξέλιξη και βελτίωση. Και μας δείχνει πώς μπορούμε να το καταφέρουμε κι εμείς!
Μαριαλένα, μίλησέ μας για το coachyourself.gr. Τι είναι και πώς αποφάσισες να το δημιουργήσεις;
Είναι ένα «σημείο συνάντησης» ειδικά διαμορφωμένο για τις ανάγκες της γυναίκας του σήμερα. Μέσα από τις ατομικές συνεδρίες και τα ομαδικά προγράμματα που πραγματοποιώ όλα αυτά τα χρόνια, ξεχωρίζει ένα συγκεκριμένο μοτίβο: οι γυναίκες καταπιεζόμαστε κι αποπροσανατολιζόμαστε από τα στερεότυπα της κοινωνίας. Έχουμε επωμισθεί πολλούς ρόλους στους οποίους «πρέπει» να ανταποκριθούμε (κόρη, σύντροφος, μητέρα, φίλη κ.λπ.), γεγονός που μας εξαντλεί ψυχικά και συναισθηματικά. Γεμίζουμε άγχος κι ανασφάλεια για το αν τελικά θα ανταπεξέλθουμε επάξια σε αυτούς, αδιαφορώντας για το τι πραγματικά επιθυμούμε κι είναι σημαντικό για εμάς. Στο coachyourself.gr μπορεί κανείς να βρει εκπαιδευτικά προγράμματα, e-books, άρθρα καθώς και προϊόντα που θα τον βοηθήσουν να ξεκαθαρίσει και να οργανώσει τα «θέλω» του, έτσι ώστε να απολαμβάνει μια ποιοτική καθημερινότητα.
Τι θέλεις να έχει αποκομίσει κανείς ολοκληρώνοντας ένα πρόγραμμα συνεδριών μαζί σου;
Βασικός μου στόχος για κάθε άνθρωπο που με εμπιστεύεται και συνεργαζόμαστε είναι να γνωρίσει ουσιαστικά τον εαυτό του και να τον αποδεχθεί. Αυτό το πετυχαίνουμε στις συνεδρίες μέσα από ειδικά σχεδιασμένες ασκήσεις, προσαρμοσμένες στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε ανθρώπου, που θα τον βοηθήσουν να κατανοήσει τις αδυναμίες του και να ενισχύσει τα δυνατά στοιχεία της προσωπικότητάς του. Σαν αποτέλεσμα, θα αποκτήσει μία πιο λειτουργική, παραγωγική και χαρούμενη καθημερινότητα.
Άρα, τελικά, η ευτυχία είναι επιλογή;
Για μένα, ξεκάθαρα είναι επιλογή. Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι πότε κάποιος φτάνει στο σημείο να κατανοήσει ότι είναι μια συνειδητή επιλογή, που χρειάζεται εξάσκηση για να μάθεις να την κάνεις κάθε μέρα. Μέσα από την αυτογνωσία, την αποδοχή και την ευγνωμοσύνη ανακαλύπτεις εντέλει ότι είναι δική σου επιλογή. Άλλωστε, έχουμε δει ανθρώπους να έχουν φαινομενικά τα πάντα αλλά να μην μπορούν να χαρούν και να απολαύσουν ουσιαστικά τη ζωή τους, κι άλλους που παλεύουν να τα φέρουν εις πέρας να είναι άνθρωποι ευτυχισμένοι και γεμάτοι αγάπη και καλοσύνη.
Ισχύει πως τονώνοντας την αυτοπεποίθησή μας μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι σύντροφοι και γονείς;
Όταν δεν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, μας φταίνε οι πάντες γύρω μας. Το να έχεις αυτοπεποίθηση σημαίνει ότι έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου, ότι έχεις εσωτερική ειρήνη κι αγάπη. Όταν μαθαίνεις να αγαπάς τον εαυτό σου, να τον συγχωρείς και να τον αποδέχεσαι για τις αδυναμίες και τα λάθη του, τότε παύει να υπάρχει θυμός και εσωτερική σύγκρουση. Λύνοντας την εσωτερική διαμάχη έχουμε περισσότερο χώρο για να αγαπήσουμε, να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τον σύντροφο και τα παιδιά μας. Όταν είμαστε εχθρικοί, γεμάτοι τύψεις, ενοχές και ντροπή για το ποιοι είμαστε, τότε δημιουργείται ένα χάσμα που δεν μας βοηθά να συνυπάρξουμε αρμονικά με τους αγαπημένους μας.
Όσο κι αν προσπαθεί ένας γονιός να είναι ήρεμος και αισιόδοξος, υπάρχουν κάποιες στιγμές που το άγχος, τα προβλήματα, η κούραση, οι συγκυρίες και τα απρόοπτα της ζωής τον κάνουν να χάνει την ψυχραιμία του και να λυγίζει. Πώς τις διαχειριζόμαστε;
Αλίμονο αν δεν υπήρχαν και τέτοιες στιγμές, καθώς μέσα από αυτές ωριμάζουμε κι εξελισσόμαστε. Αρχικά, με το να αφήνουμε τον εαυτό μας να είναι ευάλωτος και να λυγίζει. Θα κλάψουμε, θα λυγίσουμε. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το να λυγίζεις δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας αλλά συναισθηματικής ωριμότητας. Είναι τόσο λυτρωτικό και θεραπευτικό για την ψυχή μας, που, όταν το επιτρέπουμε και δεν προσπαθούμε να το αποφύγουμε, θα κάνει καλό στην ψυχοσύνθεσή μας, θα μας ανανεώσει. Τις περισσότερες φορές ξεχνάμε ότι είναι στην ανθρώπινη φύση μας να είμαστε ευάλωτοι, με αποτέλεσμα να καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας και να παραβιάζουμε τα όριά μας. Οι προκλήσεις της ζωής είναι η «πλατφόρμα» όπου ωριμάζουμε και γινόμαστε πιο γενναίοι. Είναι η ιδανική στιγμή για να πραγματοποιήσουμε αλλαγές στον τρόπο που σκεφτόμαστε, στον τρόπο που αισθανόμαστε και συμπεριφερόμαστε. Είναι η στιγμή που παράγουμε δύναμη, σθένος, ανθεκτικότητα, δεξιότητες που είναι χρήσιμες για την επιβίωσή μας. Ένας γονιός που επιτρέπει στον εαυτό του να περνάει από όλες τις φάσεις αποτελεί ένα υγιές και ρεαλιστικό πρότυπο για το παιδί του, καθώς εξοικειώνεται από νωρίς με το ότι η ζωή είναι γεμάτη εναλλαγές.
Ποια είναι τα ψυχικά εφόδια και οι δεξιότητες που πρέπει να καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας για να είναι ευτυχισμένα;
Μιας και το σχολείο εστιάζει στις γνωστικές δεξιότητες, ως γονείς οφείλουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να καλλιεργήσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη και να έχουν:
- Θάρρος, υπομονή και αυτοέλεγχο: Για να μάθουν να διεκδικούν και να προσπαθούν για τα «θέλω» τους, να κυνηγούν τα όνειρά τους και να πιστεύουν στις δυνάμεις τους. Να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και να τα διορθώνουν. Να εξερευνούν τα ταλέντα τους, να πειραματίζονται, να μην ντρέπονται να ζητούν συγγνώμη. Να εκφράζουν τα αρνητικά τους συναισθήματα (θυμό, φόβο, ντροπή) με πολιτισμένο τρόπο. Να δέχονται την αποτυχία και την ήττα και να προσπαθούν ξανά και ξανά.
- Αυτοεπίγνωση: Για να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και να τα κατονομάζουν.
- Ενσυναίσθηση, αποδοχή, σεβασμό: Για να αλληλεπιδρούν και να συνεργάζονται με σεβασμό, ευγένεια και καλοσύνη.
- Αυτοπεποίθηση: Για να συνειδητοποιούν πως αξίζουν γι’ αυτό που είναι.
- Υπευθυνότητα, ειλικρίνεια: Για να αναλαμβάνουν ευθύνες, να εξασκούνται στην αυτονομία και να μην αναζητούν τρίτους για να στηριχθούν. Έτσι αποκτούν ελευθερία κι εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.
- Ελπίδα, αγάπη, χαρά, προσφορά, καλοσύνη, γενναιοδωρία: Γιατί, φανταστείτε πόσο υπέροχος θα ήταν ο κόσμος αν ήμασταν όλοι έτσι!
Πώς μαθαίνουμε στα παιδιά μας να έχουν θετική στάση απέναντι στη ζωή;
Η θετική στάση σού δίνει δύναμη και όρεξη να βρίσκεις λύσεις και να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις σαν στόχους κι όχι σαν τρικλοποδιές. Ως γονείς μπορούμε:
- Να τα ενθαρρύνουμε και να τα επιβραβεύουμε για κάθε δυσκολία που ξεπέρασαν αλλά και για τις μικρές νίκες που πέτυχαν.
- Να τους δίνουμε εμείς το καλό παράδειγμα!
- Να τους καλλιεργήσουμε αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση κι αξίες, όπως η αποδοχή του διαφορετικού και η προσφορά στους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση.
- Να τα μάθουμε να είναι αυτόνομα, να στηρίζονται στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους.
- Να τα βοηθήσουμε να κατανοήσουν πως η αποτυχία είναι μέρος της διαδικασίας κι όχι κάτι που τα χαρακτηρίζει ως προσωπικότητες.
Ευχαριστούμε την Μαριαλένα Νικολοβγένη, Σύμβουλο προσωπικής ανάπτυξης και δημιουργό του COACHYOURSELF.GR
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας στο εξώφυλλο!
