Η Κέλλυ Σώκου είναι μαμά ενός πρόωρου κοριτσιού που γεννήθηκε στις 31 εβδομάδες. Ενός μωρού «μαχητή», που τα κατάφερε κι έγινε ολόκληρη κοπέλα! Της γράφει, λοιπόν, για όλες εκείνες τις στιγμές αγωνίας που έζησε, παρακολουθώντας την να αγωνίζεται και να νικάει όλα τα εμπόδια, ώστε να της αποδείξει πόσο δυνατή υπήρξε ως μωρό και να τη διαβεβαιώσει ότι συνεχίζει να είναι.
Αγάπη μου,
Αποφάσισα να σου γράψω τώρα που κοιμάσαι γαλήνια στο όμορφο κρεβάτι σου, μεγάλο κορίτσι πια που το άλλο πρωί θα ξυπνήσει και θα ετοιμαστεί για να πάει σχολείο. Το σπίτι είναι ήσυχο όταν κοιμάσαι, αλλά τόσο γεμάτο από την παρουσία σου. Οι σκέψεις μου με πισωγυρίζουν στην εποχή που κοιμόσουν μόνη σε ένα πλαστικό κουτί, μικροσκοπική και αμέτοχη σε όσα σου συνέβαιναν. Κι εγώ τριγυρνούσα μόνη σε ένα άδειο σπίτι που δεν είχε προλάβει να γεμίσει από το κλάμα ενός μωρού, μικροσκοπική και αμέτοχη σε όσα μας συνέβαιναν. Πόσο αλλιώτικη είναι τώρα η πραγματικότητά μας και πόσο ευγνώμων αισθάνομαι γι’ αυτό! Μου φαίνεται σχεδόν απίστευτο που μεγάλωσες τόσο γρήγορα και τόσο όμορφα και άφησες πίσω σου όλες τις άσχημες στιγμές. Με συγχωρείς που εγώ δυσκολεύτηκα.
Αυτές τις ώρες της προσωπικής μου ησυχίας τα σκέφτομαι όλα αυτά και αποφάσισα να σου τα γράψω, γιατί θα ήταν ωραίο να τα διαβάσεις κάποια στιγμή και να μπορέσεις να με δικαιολογήσεις. Όχι να με καταλάβεις. Δεν θα ήθελα ποτέ να με καταλάβεις, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι θα ζούσες κάτι αντίστοιχο. Θα ήθελα απλώς να μπορέσεις να εξηγήσεις τη συμπεριφορά μου.
Όταν γεννήθηκες πρόωρα, 9 εβδομάδες πριν από το προβλεπόμενο, κανείς δεν φανταζόταν πόσο άσχημα θα μπορούσαν να πάνε τα πράγματα. Ούτε εγώ, ούτε ο μπαμπάς, ούτε κανείς άλλος από την οικογένειά μας δεν ήξερε τι σημαίνει προωρότητα. Αλλά το μάθαμε με τον χειρότερο τρόπο: βλέποντας το δικό μας παιδί, το πρώτο μας παιδί, να παλεύει για τα αυτονόητα σε μια μονάδα εντατικής νοσηλείας. Με αγωνίες, κλάματα, λοιμώξεις και αντιβιώσεις, χειρουργεία και εξετάσεις που αναρωτιόμουν αν θα άντεχε ένα τόσο μικρό κορμάκι. Είναι θαύμα – λένε – πώς τα πρόωρα μωρά, αυτοί οι εύθραυστοι και ανολοκλήρωτοι οργανισμοί αντέχουν και νικάνε καταστάσεις που έναν ενήλικα μπορεί και να τον σκότωναν. Είναι πράγματι. Τώρα που το έζησα το λέω κι εγώ.
Εκείνο που θέλω να ξέρεις εσύ είναι ότι πολέμησες γενναία, αναμετρήθηκες με δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες από το ανάστημά σου και βγήκες νικήτρια. Γιατί πίσω από τους γιατρούς που έδιναν −και δίνουν− τη δική τους μάχη για να κρατηθούν υγιή όλα τα πρόωρα μωρά, πίσω από την αγάπη που σου στέλναμε όλοι εμείς, ήταν η δική σου δύναμη αυτή που νίκησε τεράστια εμπόδια, η δική σου θέληση για ζωή και το δικό σου πείσμα που σε ανέδειξαν ηρωίδα.
Και ήταν πάλι τα ίδια χαρακτηριστικά που σε έκαναν να ξεπεράσεις τα όποια προβλήματα των πρώτων χρόνων. Ξέρεις, περάσαμε δύσκολα τα πρώτα χρόνια της ζωής σου, επειδή υπήρχαν αμφιβολίες για την εξέλιξή σου, όμως εσύ μας έδινες δύναμη με τα όσα κατάφερνες και καταφέρνεις. Θυμώνω λοιπόν όταν σε ακούω να λες «δεν μπορώ», γιατί ξέρω ότι δεν σου ταιριάζει. Ακόμη κι αν το κάνεις για να αποφύγεις κάτι που δεν σου αρέσει, κάτι για το οποίο δεν θες να καταβάλεις την παραμικρή προσπάθεια –πράγμα που είναι το πιο πιθανό– δεν θέλω να σε ακούω να το λες. Αφού κατάφερες να νικήσεις τόσο μικρή και τόσο μόνη τον ίδιο τον θάνατο, μπορείς να καταφέρεις ό,τι θελήσεις. Θέλω να το θυμάσαι πάντοτε αυτό.
Θέλω επίσης να σου ζητήσω συγγνώμη για τα λάθη που έχω κάνει και για όσα πρόκειται να κάνω. Δεν είμαι τέλεια, αλλά προσπαθώ συνεχώς να γίνομαι καλύτερη, ένα ακόμη πράγμα που οφείλω σε σένα. Με συγχωρείς αν σε γεμίζω αγωνία με τις αγωνίες μου, αν είμαι φοβητσιάρα ή υπερπροστατευτική σε ορισμένα θέματα. Είναι το τελευταίο που θέλω να είμαι για σένα. Για σένα που μου έκανες το πολυτιμότερο δώρο: αγωνίστηκες για να μείνεις στη ζωή μου. Όλα τα ευχαριστώ του κόσμου δεν χωράνε εδώ, δεν αρκούν για να σου εκφράσω την ευγνωμοσύνη και την ευτυχία του να σε έχω δίπλα μου. Είσαι η μικρή μου ηρωίδα. Ψέματα, είσαι η μεγάλη μου ηρωίδα. Σε ευχαριστώ που υπάρχεις.
Με αγάπη ως τους άγνωστους πλανήτες κι ακόμη παραπέρα
Μαμά
BOOM note: Η Κέλλυ Σώκου είναι δημοσιογράφος και δημιουργός του site www.31ebdomades.gr που προσφέρει ενημέρωση και στήριξη σε γονείς με πρόωρα μωρά. Είναι επίσης συνιδρύτρια της ελληνικής ομάδας Octopus for a Preemie Greece, που πλέκει και χαρίζει μικρά χταποδάκια στα νοσηλευόμενα, πρόωρα μωρά. Αν είστε πλέκτρια, μπορείτε να ζητήσετε να γίνετε μέλος της ομάδας στο Facebook (Octopus for a Preemie Greece, Μικρό Χταπόδι by 31ebdomades)
*Το γράμμα αυτό δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 2ο τεύχος του BOOM
