Γεωργία Καρκάνη
Sat, 03/02/2024 - 13:34
Ακόμα και μια βόλτα στο πάρκο με το παιδί είναι μια μορφή εξερεύνησης. Αναβιώνει την περιέργεια και τον ενθουσιασμό μας για τα πιο μικρά πράγματα, που διαφορετικά θα περνούσαν απαρατήρητα από δίπλα μας. Φανταστείτε τώρα τον πλούτο των εμπειριών που συνοδεύει ένα οικογενειακό ταξίδι στο εξωτερικό, με την κούραση αλλά και τη χαρά στο πολλαπλάσιο. Όπως αυτό που τολμήσαμε να κάνουμε πρόσφατα στη Σόφια, στη Βουλγαρία, που μου δίδαξε εναλλακτικούς τρόπους να γνωρίζω έναν τόπο, όπως κάθε ταξίδι που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα με το παιδί.
- Να πατάω για λίγο «παύση». Ο σεφ και κοσμοπολίτης Άντονι Μπουρντέν, έμπνευση για τους ταξιδιώτες όλου του κόσμου, είχε πει ότι ένα από τα πράγματα που απολάμβανε περισσότερο σε ένα ταξίδι ήταν να κάθεται, για λίγο, και να παρατηρεί την καθημερινή ζωή των ντόπιων. Ένα μικρό παιδί εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ακολουθήσει τους γρήγορους ρυθμούς των ενηλίκων, οπότε αναγκάζεσαι να κάνεις συχνά διαλείμματα στο πρόγραμμα της ημέρας. Να διαγράφεις από τη λίστα σου κάποια αξιοθέατα, ενώ όμως ταυτόχρονα απολαμβάνεις περισσότερο το ταξίδι.
- Να χαίρομαι συνειδητά γεύσεις, εικόνες, αρώματα. Αν ρωτήσει κάποιος τον γιο μου τι του άρεσε περισσότερο από ένα ταξίδι, δεν θα σου μιλήσει, φυσικά, για την αρχιτεκτονική της πόλης ή για την πλούσια βλάστηση της φύσης, αλλά θα εστιάσει σε μια λεπτομέρεια, όπως σε ένα παγωτό που έφαγε ή στο παιχνίδι του στην πλατεία. Αυτά τα μικρά ερεθίσματα όμως δεν είναι που μας μένουν αποτυπωμένα στη μνήμη, μετά από χρόνια;
- Να αντιμετωπίζω ακόμα και τις αναποδιές σαν παιχνίδι. Ένα μικρό παιδί μπορεί να αρχίσει να τσαλαβουτάει στους νερόλακκους σε μια ξαφνική μπόρα, να μετατρέψει σε αγώνα δρόμου το τρέξιμο για να προλάβει η οικογένεια το αεροπλάνο ή να φτιάξει ένα αυτοσχέδιο μουσικό όργανο, από ένα άδειο πλαστικό μπουκάλι και χαλίκι, τις στιγμές που βαριέται αφόρητα.
- Να μοιράζομαι λιγότερα με τα social media, να ζω περισσότερο το τώρα. Με ένα αφηνιασμένο παιδί είναι ούτως ή άλλως αδύνατον να κάνεις συχνά αναρτήσεις στο Instagram. Γιατί όμως να τις κάνεις; Για να δείξεις στον κοινωνικό κύκλο σου πόσο πλούσια και αξιοζήλευτη είναι η ζωή σου ή για να λειτουργήσουν αυτές οι αναρτήσεις σαν μια μορφή προσωπικής μνήμης; Ένα μικρό παιδί δεν ενδιαφέρεται να αποδείξει τίποτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι περισσότερες αναμνήσεις του είναι φευγαλέες. Μας εμπνέει, καθώς ενσαρκώνει τη χαρά και το νόημα της ζωής, να επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο εδώ και τώρα, αντί να αναρωτιόμαστε πώς θα εμπλουτίσουμε το διαδικτυακό προφίλ μας.
- Να υπερβαίνω το εμπόδιο της γλώσσας για να επικοινωνήσω. Έχετε δει πόσο ωραία παίζουν δύο νήπια από διαφορετικές χώρες, ακόμα και αν δεν μοιράζονται ούτε μια κοινή λέξη στις μητρικές τους γλώσσες; Γνωρίζουν ενστικτωδώς ότι η λεκτική είναι μια υπερεκτιμημένη μορφή επικοινωνίας και πως συχνά αρκούν ένα χαμόγελο και μερικά νοήματα για να αλληλεπιδράσεις με τον άλλο - ή, έστω, να ζητήσεις βοήθεια και καθοδήγηση όταν έχεις χάσει τον δρόμο σου.
