Η ζωή μέχρι σήμερα δεν ήταν εύκολη για τη 12χρονη Arezu και την οικογένειά της. Όταν η ίδια ήταν επτά ετών και η μητέρα της οκτώ μηνών έγκυος στην αδερφή της, αποφάσισαν πως δεν μπορούσαν να ζήσουν πια στο βόρειο Αφγανιστάν. Καθώς οι συγκρούσεις εντείνονταν, οι ζωές τους βρίσκονταν σε κίνδυνο. Έτσι, διέφυγαν στην Τουρκία και αργότερα, το 2019, στην Ελλάδα.
Δύο χρόνια αργότερα, η τύχη χαμογέλασε στο νεαρό κορίτσι και με πολλή προσωπική προσπάθεια αλλά και τη στήριξη των γονιών της, κατάφερε τον περασμένο Μάιο να κερδίσει μία πλήρως χορηγούμενη υποτροφία για πενταετή φοίτηση στο Διεθνές Σχολείο της Βοστώνης.
Η προσαρμογή στη Λέσβο
Στο Αφγανιστάν η Mariam, μητέρα της Arezu, εργαζόταν στον χώρο της εκπαίδευσης. Μόλις έφτασαν στο κέντρο υποδοχής στη Μόρια της Λέσβου, ξεκίνησε αμέσως να εργάζεται εθελοντικά ως διερμηνέας. Έχει εργαστεί για πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις και σήμερα είναι υπεύθυνη σύνδεσης με την κοινότητα σε μια μη-κυβερνητική οργάνωση, εταίρο της Ύπατης Αρμοστείας που υποστηρίζει επιζήσαντες έμφυλης βίας. Εκτός από αυτό, είναι ενεργό μέλος της προσφυγικής κοινότητας και συμβάλλει στις προσπάθειες να υποστηριχθεί η ένταξη των προσφύγων στην Ελλάδα.
Για τη Mariam, η εκπαίδευση έρχεται πρώτη. Έχει εμφυσήσει την αξία αυτή στη μεγαλύτερή της κόρη. Ήταν πολύ δύσκολο για την Arezu να πάει στο τοπικό δημοτικό σχολείο στη Λέσβο, αλλά χάρη στην επιμονή της μητέρας της, της δόθηκε τελικά αυτή η ευκαιρία και τα αποτελέσματα τη δικαίωσαν. Μέσα σε τρεις μήνες κατάφερε να ενταχθεί ομαλά και άρχισε να μιλάει αρκετά καλά τα ελληνικά. Πολύ γρήγορα άρχισε να παίρνει τους μεγαλύτερους βαθμούς στην τάξη της.
Η μητέρα της βλέποντας τα ταλέντα της και αποφασισμένη να της δώσει κάθε ευκαιρία στη ζωή, χτύπησε όποια πόρτα βρήκε για να ζητήσει μια υποτροφία για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της κόρης της. Τελικά έλαβε απάντηση από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η οποία την ενθάρρυνε να κάνει αίτηση για υποτροφία στο Διεθνές Σχολείο της Βοστώνης. Για μια ακόμα φορά, η Arezu αρίστευσε στις εξετάσεις και τη συνέντευξή της.
«Θέλω να σπουδάσω γιατρός για να βοηθάω τους άλλους»
Μόλις 12 ετών και παρά τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στη ζωή της ως τώρα, δείχνει ανεξάντλητη αντοχή και δύναμη. «Θέλω να πάω, θέλω να σταθώ στα δικά μου πόδια. Είμαι ενθουσιασμένη και ανυπομονώ να σπουδάσω και να γίνω γιατρός ώστε να μπορώ να βοηθάω άλλους ανθρώπους αλλά και την οικογένειά μου. Θέλω να γίνω καρδιολόγος ή ίσως νευροχειρουργός», αναφέρει γεμάτη ενθουσιασμό.
Η Arezu έχει εργαστεί σκληρά, είχε την υποστήριξη της στοργικής της οικογένειας και υπήρξε τυχερή καθώς της δόθηκαν οι κατάλληλες ευκαιρίες. Δυστυχώς, σχεδόν τα μισά παιδιά πρόσφυγες σχολικής ηλικίας στον κόσμο μένουν εκτός σχολείου. Μια έκθεση που δημοσίευσε την προηγούμενη εβδομάδα η Ύπατη Αρμοστεία ανέδειξε το γεγονός ότι μόνο το 34% των παιδιών προσφύγων σχολικής ηλικίας στον κόσμο είναι εγγεγραμμένα σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Πηγή: Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ (www.unhcr.org)
