Ανήκω στη γενιά των millennials, μια γενιά που έζησε το παραδοσιακό, το άγουρο, το πειραματικό, το μεταβατικό. Πρόλαβα τις κασέτες, τα CDs, τα DVDs. Με τις φίλες μου μιλούσαμε στο σταθερό τηλέφωνο, ψωνίζαμε από φυσικά καταστήματα, καθόμασταν μετά το σχολείο σε παγκάκι στο κοντινότερο πάρκο, βλέπαμε βιντεοταινίες και Ρούλα Κορομηλά το Σάββατο και η έξοδός μας ήταν τα Goody’s (και αυτά με πολύ κόπο και αν δεν είχαμε κάνει πολλές κουτσουκέλες μέσα στην εβδομάδα). Όλα γίνονταν πιο αργά, πιο χρονοβόρα, πιο δύσκολα αλλά ταυτόχρονα με περισσότερη ανθρώπινη επαφή και με λιγότερη οθόνη. Με περισσότερη αθωότητα και περισσότερη παιδική και εφηβική ηλικία.
Από τη Δήμητρα Ψαχούλια
Θα έλεγα ότι όλα ήταν πιο φυσικά και αγκαλιάζαμε τις ατέλειές μας με απλούς τρόπους, χωρίς tutorials, χωρίς κάποιος να μας εκπαιδεύσει στο μακιγιάζ της ενηλικίωσης. Πιστεύαμε στη Βίσση, τον Ρουβά και τη Γαρμπή την ώρα που οι γονείς μας γύριζαν σπίτι και προσπαθούσαν να διαχειριστούν μια γενιά με ανησυχίες, με ταλέντα, με περισσότερη εκπαίδευση και κατάρτιση. Προσπαθούσαν. Δεν είχαν όλα τα σύγχρονα εργαλεία και κουβαλούσαν έντονα φορτία από τους δικούς τους γονείς, που μας τα πέρασαν στους ώμους σαν ζακέτα για το κρύο – με μια καλή πρόθεση που περιείχε βέβαια άγνοια μαζί με αγάπη. Δεν ήξεραν τόσα πολλά. Δεν υπήρχε τόσο υλικό εύκολα διαθέσιμο από παιδοψυχολόγους. Πήγαιναν περισσότερο εμπειρικά και με το ένστικτο.
Η γενιά μου ήταν μια γενιά πονεμένη, που, ενώ ήταν τυχερή γιατί η εποχή του Internet ανοιγόταν με τεράστιες δυνατότητες μπροστά της, τη βάρεσαν κατακούτελα η κρίση, τα μνημόνια, η απώλεια θέσεων εργασίας και φίλων. Ποτίστηκε με διχασμούς, διαξιφισμούς και άκρατη κατηγορία του ενός προς τον άλλον. Ποτέ κανείς δεν της εξήγησε επαρκώς τι συνέβη και γιατί η χώρα έφτασε στο χείλος του γκρεμού και την άφησε να περιπλανιέται μέχρι «να ηρεμήσουν τα πράγματα» και να «ανοίξουν οι δουλειές». Περιπλανήθηκε και επιβίωσε με επιτυχία. Άλλοι εδώ στην Ελλάδα, άλλοι σε άλλους τόπους, σε άλλα μέρη, σε άλλες θάλασσες. Επιβιώσαμε με ελάχιστες βοήθειες και δώσαμε τη σκυτάλη της νεανικής μας επανάστασης στους επόμενους νέους και ελπιδοφόρους.
Η Gen Ζ ήρθε με τις διαφορές της, όπως κάθε νέα γενιά που διαδέχεται την προηγούμενη. Εμείς οι millennials την κατανοούμε περισσότερο, οι γονείς μας ως baby boomers λιγότερο. Λογικό. Μήπως με κατανοούσε εμένα η γιαγιά μου την πρώτη φορά που με είδε με σκισμένο τζιν και κοντό μπλουζάκι; OΧΙ, επ’ ουδενί. «Θα κρυώσει η νεφραμιά σου» μου μουρμούραγε.
Η νέα γενιά λοιπόν (τόσο η Generation Z όσο και η Generation Alpha που ακολούθησε) εκφράζεται μέσα σε ένα πλαίσιο καινούριο. Σε καινούριες συνθήκες, με καινούριες παραμέτρους. Μιλάνε μεταξύ τους στα chats με όρους νέους, με κώδικες δικούς τους και με γλώσσα που δημιούργησαν για να συνεννοούνται: delulu, beef, glow up, bro, μπροκολόκο. Είναι η γενιά της οθόνης, του smart and quick, των influencers, του video gaming, του TikTok, των φίλτρων και του Instagram και η οποία προβλέπεται ότι το 2035 θα αποτελεί το 31% του εργατικού δυναμικού. Είναι η πρώτη παγκόσμια γενιά, διαμορφωμένη στον 21ο αιώνα, που είναι πλήρως συνδεδεμένη μέσω ψηφιακών συσκευών και κοινωνικών δικτύων και που κατανοεί τα πράγματα ευκολότερα μέσα από ένα βίντεο στο YouTube παρά μέσα από ένα βιβλίο ή άρθρο. Είναι γενιές που έχουν λιγότερη ανθρώπινη επαφή και περισσότερο touchscreen – παρόλο που οι νέες μανούλες τα τρέχουν τα δόλια (ειδικά την Gen A) σε 287 δραστηριότητες για να ξορκίσουν την πολλή οθόνη και να αποκτήσουν περισσότερα skills, με αποτέλεσμα τα σημερινά παιδάκια να κάνουν από ιππασία μέχρι μαγειρική. Σημείο των καιρών.
Τεράστιες ευκαιρίες μέσα σε έναν ωκεανό αγαθών και υπηρεσιών. Ο χρόνος θα δείξει τι δούλεψε σωστά και τι όχι και σίγουρα είναι πολύ νωρίς για εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η οθόνη και τα φίλτρα βλάπτουν την αναπτυξιακή διαδικασία και προκαλούν ψυχολογικές επιπτώσεις στους εφήβους, με τα στοιχεία της αύξησης των περιστατικών βίας ανάμεσα στους ανηλίκους να παίρνουν ανησυχητικές διαστάσεις.
Είναι ένας διάλογος που πρέπει να γίνει με τις επόμενες γενιές ειλικρινά και ανοιχτά. Γονείς, εκπαιδευτικοί, πολιτεία και αρμόδιοι φορείς και οργανώσεις πρέπει να στρωθούν και να κατανοήσουν τη νέα γενιά για να χαράξουν πολιτικές υπέρ της και να μιλήσουν στη γλώσσα τους. Να τσαλακωθούν, να βάλουν τα γυαλιά της νέας εποχής και να κατανοήσουν. Να συνειδητοποιήσουν γονείς, εργοδότες και πολιτεία το πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν, χωρίς να δαιμονοποιούμε ούτε τα «μαραφέτια» που είναι κολλημένα πάνω τους, ούτε το μακιγιάζ ανηλίκων, ούτε την υπερκατανάλωση και την επιρροή που ασκούν πάνω τους οι συνομήλικοι και οι influencers.
Είναι παιδιά που θέλουν από την ηγεσία να είναι προσιτή και προσβάσιμη με ξεκάθαρη επικοινωνία και ενσυναίσθηση και ζητούν από τον επαγγελματικό τους χώρο ανεξαρτησία και ευκαιρίες ανάπτυξης. Έχουν οικονομικές ανασφάλειες, θέλουν το δικό τους σπίτι και τους αρέσουν τα ταξίδια. Η νέα γενιά είναι μια γενιά global, visual και independent. Είναι creators. Και αυτό πρέπει να αγκαλιάσουμε. Σε αυτό πρέπει να δώσουμε κατεύθυνση και προοπτική χωρίς να γκρινιάζουμε συνεχώς από μέσα μας ότι «τι θέλουν πια αυτοί οι νέοι, ποιοι νομίζουν ότι είναι και ζητάνε τόσα λεφτά». Πρέπει να δώσουμε τη σκυτάλη σε αυτούς που έρχονται ορμητικά (όπως κάθε νεολαία άλλωστε) και εμποτισμένοι με μια δυναμική (και πολλές φορές και ψευδαίσθηση) που τους προσφέρουν τα σύγχρονα μέσα.
Είναι μια φανταστική γενιά με ευρεία οπτική του κόσμου. Είναι η πλουσιότερη και πιο υγιής γενιά που έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ας τους δώσουμε τα σωστά εργαλεία. Κατανόηση και ανοιχτά μυαλά για να συνεννοούμαστε μαζί τους πολύ πιο αποτελεσματικά.
It takes two to tango!
Η Δήμητρα Ψαχούλια είναι σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας με πολυετή εμπειρία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συνεργαστεί με πολιτικά και κυβερνητικά στελέχη, οργανισμούς, πολιτικά κόμματα, καθώς και με CEOs και υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων, προσφέροντας εξατομικευμένες λύσεις για τη βελτίωση της δημόσιας εικόνας τους και την ενίσχυση της επικοινωνιακής τους στρατηγικής.
Instagram: @dimitrapsachoulia
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο, ανοιξιάτικο τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας στο εξώφυλλο!
