Δεν πέρασαν πολλοί μήνες από τότε που η πόλη είχε γεμίσει με προεκλογικά συνθήματα κι αυτές τις μέρες ζούμε ξανά σε προεκλογικούς ρυθμούς, με συγκεντρώσεις σε πλατείες, φυλλάδια και πολιτικές ομιλίες ακόμα και σε σχολικές γιορτές. Ήταν λοιπόν θέμα χρόνου ο 8χρονος γιος μου να με ρωτήσει γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και η ερώτησή του έγινε μια καλή αφορμή να συζητήσουμε για τη σημασία των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών.
Άρχισα να του δείχνω διάφορα έργα αλλά και εικόνες εγκατάλειψης στην περιοχή μας και να του εξηγώ ότι πίσω από όλα αυτά, τα καλά, τα κακά και τα άσχημα, βρίσκεται η τοπική αυτοδιοίκηση και οι εκπρόσωποί της.
Και αν εμείς έχουμε μια ελάχιστη δύναμη να επηρεάσουμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας, αυτή είναι να τους επιλέξουμε με την ψήφο μας, με την ελπίδα ότι μετά την εκλογή τους θα κάνουν πραγματικότητα ό,τι έχουν υποσχεθεί. Γιατί, όπως εξήγησα στο γιο μου, μπορεί ο δήμαρχος, οι αντιδήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι να μην έχουν την ίδια εξουσία με τον πρωθυπουργό και τους βουλευτές, αλλά βρίσκονται πιο κοντά στις ανάγκες και τα προβλήματα της γειτονιάς μας και, αν είναι οι κατάλληλοι για τη θέση τους, ενδιαφέρονται αρκετά ώστε να κάνουν κάτι να την αλλάξουν προς το καλύτερο.
Στην εποχή που η μία ακραία κακοκαιρία διαδέχεται την άλλη, που οι φωτιές τρώνε τα δάση, που η βία, σωματική και λεκτική, γνωρίζει μεγάλες δόξες, και που τόσοι συνάνθρωποι γύρω μας αγωνίζονται για την επιβίωσή τους, είναι εύκολο να νιώσουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, να αισθανθούμε ανίσχυροι και αβοήθητοι.
Αξίζει όμως να προσπαθήσουμε να μην εγκλωβιστούμε σε αυτό το συναίσθημα. Όταν διακυβεύονται τόσο πολλά, από την οδική ασφάλεια στο δρόμο μπροστά από το σπίτι μας μέχρι το μέλλον του πλανήτη και όλων των πλασμάτων που τον κατοικούν, πιστεύω ότι έστω και εκλέγοντας κάποιον με επιρροή σε μια μικρή γωνιά της πόλης μας κάνουμε τη διαφορά. Κι αυτό ακριβώς θα ήθελα να μεταφέρω στο γιο μου.
Θα τον πάρω μαζί μου λοιπόν για ακόμα μια φορά στο εκλογικό κέντρο και θα τον αφήσω να βάλει το φάκελο με το ψηφοδέλτιο στην κάλπη, ώστε σταδιακά αυτή η φαινομενικά απλή χειρονομία να γίνει και δικό του κτήμα.