Φράσεις κλισέ στοιχειώνουν το μυαλό μου σε τέτοιο βαθμό που αισθάνομαι πως της αναπαράγω είτε προς άλλες μαμάδες, είτε προς τον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν ξέρω πώς ξεκίνησε όλο αυτό και σε ποιον να αποδώσω ευθύνες, μα αισθάνομαι πως η μέση μαμά δέχεται καθημερινά μια ΑΣΗΚΩΤΗ πίεση από φράσεις που ξεστομίζουν χωρίς καμία σκέψη οι γύρω της, φορτώνοντάς τη με τύψεις, άγχη και ενοχές.
Σας παρακαλώ, την επόμενη φορά που θα συναναστραφείτε με μία μαμά ΜΗΝ της πείτε μια ή και περισσότερες από τις παρακάτω φράσεις:
"Απόλαυσέ τα τώρα πριν μεγαλώσουν"
"Πότε είχα τον γιο μου αγκαλιά και πότε μου έφυγε για το πανεπιστήμιο και τον έχασα"
"Πάντως σε βλέπω πολύ κουρασμένη"
"Εσύ έχεις ένα παιδί, αν κάνεις δεύτερο τότε θα με θυμηθείς"
"Σου συμβαίνει αυτό επειδή είσαι πολύ ανεκτική"
Προτιμήστε εναλλακτικά να τη στηρίξετε με φράσεις όπως:
"Είσαι μοναδική μαμά"
"Καμία δεν γεννήθηκε έτοιμη, με τα λάθη μας εξελισσόμαστε"
"Σε καταλαβαίνω"
"Είσαι σπουδαία και θαυμάζω το πώς τα καταφέρνεις"
"Κάθε ηλικία των παιδιών είναι υπέροχη"
