H Nεφέλη είναι από εκείνα τα παιδιά που κάθε μαμά θα ήθελε να έχει για κόρη της. Ένα παιδί ώριμο για την ηλικία του, ολοκληρωμένο, με μια μεγάλη καρδιά, η απόλυτη επιβεβαίωση πως η Gen Alpha που έρχεται να κατακτήσει τον κόσμο, έχει ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών με τεράστιες δυνατότητες, νοητικές και συναισθηματικές. Εγκαινιάζω τη στήλη των συζητήσεων με παιδιά μαζί της, γιατί η Νεφέλη –που σημειωτέον τη γνώρισα στην ομάδα ποδοσφαίρου του Οδυσσέα ως το μοναδικό κορίτσι– δεν δίστασε να μου μιλήσει για όλα. Ξεκίνησε από τη γάτα της, που τη λατρεύει, για να με οδηγήσει σταδιακά στο bullying που δέχεται στο σχολείο, αλλά και στα όνειρά της για τον πλανήτη μας.
«Νεφέλη, πες μου λίγα πράγματα για εσένα» της λέω για να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας. «Με λένε Νεφέλη Κινδήρογλου, το αγαπημένο μου ζώο είναι η γάτα, μια πολύ καλή μου φίλη είναι η Ιριάνα, πάω στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, έχω έναν αδερφό και μια γατούλα που τη λένε Λίλη, και τα γενέθλιά μου είναι στις 25 Φεβρουαρίου» μου απαντά και με βάζει για λίγο στη ζωή της. «Αν μπορούσες να έχεις μία υπερδύναμη, ποια θα ήταν αυτή;» τη ρωτάω. «Θα ήθελα να πετάω, γιατί λατρεύω τα ταξίδια. Αγαπώ να ταξιδεύω και, όταν μεγαλώσω, θέλω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο. Αν μπορούσα λοιπόν να πετάω, θα γλίτωνα τις μετακινήσεις με το αεροπλάνο!»
«Τι σε κάνει πραγματικά περήφανη;» συνεχίζω. «Νιώθω πολύ περήφανη όταν κάνω γυμναστική και συγκεκριμένα όταν μου πετυχαίνει η ρόδα χωρίς χέρια. Τότε νιώθω πραγματικά όμορφα, γιατί αυτό είναι κάτι που το προσπαθούσα για χρόνια» μου εξηγεί και ξέρω πως σε αυτές τις ηλικίες μια ρόδα χωρίς χέρια είναι αληθινό κατόρθωμα. «Ποια λέξη σε περιγράφει και γιατί;» αναρωτιέμαι. Χωρίς να πάρει χρόνο και με αξιοθαύμαστη αυτογνωσία, απαντά: «Είμαι πολύ ευγενική λένε οι φίλες μου», και έχει δίκιο, είναι ίσως το πιο ευγενικό πλάσμα που έχω γνωρίσει.
Σπάνια βλέπεις ένα δεκάχρονο παιδί να έχει πάντα έναν καλό λόγο να πει και να είναι τόσο ευγενικό με όλους, μικρούς και μεγάλους. Κάνω εγώ μια παύση, και σκέφτομαι πόσο καλή δουλειά έχει γίνει στο σπίτι της. «Στο ποδόσφαιρο αισθάνομαι ωραία, δεν με πειράζει που είμαι κορίτσι, το ποδόσφαιρο είναι για όλους και εγώ αισθάνομαι πολύ όμορφα όταν παίζω! Πάντα μου αρέσει να κάνω αυτό που με κάνει χαρούμενη. Ούτε θα με πείραζε να δω ένα αγόρι να κάνει μπαλέτο». «Πώς θα είναι η Νεφέλη σε 10 χρόνια;» την πηγαίνω νοερά στο μέλλον. «Θα είμαι στην Αμερική, ηθοποιός» μου λέει με σιγουριά. «Θα έχω κάνει νέους φίλους εκεί» συμπληρώνει και προλαβαίνει την επόμενη ερώτησή μου πώς θα ένιωθε αν έφευγε και άφηνε πίσω τις φίλες και τους φίλους της.
Όμως η Νεφέλη τώρα έχει πάρει φόρα και θα μου τα πει όλα μόνη της χωρίς ερωτήσεις. «Εδώ δεν έχω πολλές φίλες» δικαιολογείται. Πριν ρωτήσω τι συμβαίνει, μου εξηγεί. «Κάποια παιδιά στην τάξη μου μου κάνουν bullying για τα κιλά μου». Την κοιτάζω ξανά όσο πιο διακριτικά μπορώ, αν και ξέρω πως η Νεφέλη είναι ένα πολύ ισορροπημένο πλάσμα. Τόσο στην ψυχή όσο και στα κιλά της. «Επειδή είσαι πολύ αδύνατη;» τη ρωτάω με αγάπη και τρυφερότητα, γιατί, ως μεγαλύτερή της, μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει πριν καν μου το πει. «Όχι, το αντίθετο, επειδή έχω πολλά κιλά» μου απαντά και σκύβει το κεφάλι. «Αισθάνομαι πολύ άσχημα, γιατί όλα τα κορίτσια στην τάξη μου είναι πολύ λεπτά και λένε τον εαυτό τους χοντρό. Εγώ νιώθω πολύ άσχημα για εμένα. Δεν ξέρω τελικά αν είμαι παχιά ή όχι». «Μα όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη πώς νιώθεις;» τη διακόπτω. «Νιώθω χοντρή». Παίρνω μια ανάσα και της ζητάω να μου πει τι λέει η μαμά της για αυτό. Ρωτάω ως μαμά και γνωρίζοντας πως η Νεφέλη έχει μια υπέροχη και πολύ υποστηρικτική μητέρα. «Η μαμά λέει πως δεν ισχύουν όσα μου λένε τα παιδιά στο σχολείο, αλλά δεν μπορώ να την πιστέψω, γιατί όλες οι μαμάδες δεν λένε κακά πράγματα για τα παιδιά τους». Είναι ένα «γλύκισμα» αυτό το παιδί.
«Τα κορίτσια αυτά είναι πολύ λεπτά» επαναλαμβάνει. «Μου λένε πολύ άσχημα πράγματα για το σώμα μου» (σ.σ. προτιμώ να μην τα αναπαράγω εδώ) – βλέπω το πρόσωπό της και νιώθω ένα σφίξιμο στο στομάχι. «Και πώς το διαχειρίζεσαι;» ήρθε η στιγμή για τη δύσκολη ερώτηση... «Στενοχωριέμαι πολύ και είναι μέρες που δεν θέλω να πάω σχολείο». Πρέπει να αλλάξω αμέσως θέμα, γιατί δεν θέλω να παρατείνω τη στενοχώρια της. Αφού της λέω πόσο πολύ μου αρέσει το σώμα της, η ενέργειά της και το μυαλό της, συνεχίζουμε την κουβέντα μας. «Τι πιστεύεις για τη φιλία;» τη ρωτάω και είναι κι εδώ έτοιμη να μου απαντήσει. «Μια αληθινή μου φίλη θα την καταλάβω γιατί θα είναι πολύ ευγενική μαζί μου, θα με βοηθάει με τα προβλήματά μου και, όταν παίζουμε μαζί, ο χρόνος θα περνάει χωρίς να τον καταλάβω. Αν κάνω ένα λάθος με τη φίλη μου, θα ζητήσω συγγνώμη και εκείνη, αν είναι πραγματική φίλη, θα με συγχωρήσει, και μετά η φιλία μας θα είναι ακόμα πιο δυνατή».
«Αν είχες τη δυνατότητα να μιλήσεις σε όλους τους μεγάλους του πλανήτη, τι θα τους έλεγες;» «Θα τους έλεγα πως εμείς τα παιδιά που δεχόμαστε bullying, χρειαζόμαστε βοήθεια. Θα τους έλεγα να μεγαλώσουν πιο σωστά τα παιδιά τους, με περισσότερη αγάπη», και νιώθω πως δεν χρειάζομαι κάτι άλλο για αυτήν τη συνέντευξη. Τα έχει πει όλα. Τα παιδιά που κάνουν bullying μεγαλώνουν χωρίς αγάπη. Πόσο δίκιο έχει. Θέλω να μάθω αν μπορούσε να φτιάξει ένα δικό της σχολείο, πώς θα ήταν! «Θα είχε πολλά πράγματα για τα παιδιά, για να διασκεδάζουν στα διαλείμματα, θα είχε καντίνα με δωρεάν φαγητό για όσα παιδάκια πεινάνε, το μάθημα δεν θα ήταν βαρετό και μία φορά κάθε 15 ημέρες τα παιδιά θα πήγαιναν μια εκδρομή». Και τι θα άλλαζε η Νεφέλη στον πλανήτη Γη; «Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι, θα ήταν η θερμοκρασία και η στάση των ανθρώπων απέναντι στο περιβάλλον και τα ζώα. Με τρομάζουν οι φωτιές και το λιώσιμο των πάγων. Θα ήθελα οι άνθρωποι να αγαπήσουν περισσότερο τον πλανήτη».
«Τι κάνει η μαμά σου που σου αρέσει πάρα πολύ;» τη ρωτάω για να κλείσουμε την κουβέντα μας γλυκά. «Μου αρέσει κάτι που κάνει όλη την ώρα! Το να μου μιλάει όμορφα και να μου δείχνει πόσο με αγαπάει. Το ίδιο και ο μπαμπάς. Μου αρέσει, ακόμα, όταν κάνω κάτι που δεν μου το επιτρέπουν, και μετά με συγχωρούν» και σκέφτομαι… και σε ποιον δεν αρέσει αυτό!
Νεφέλη, κορίτσι μου, είσαι σπουδαία! Προχώρα μπροστά και κάνε τον κόσμο μας ομορφότερο.
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο του τεύχος του BOOM πατώντας ΕΔΩ