Άμβλωση. Ή αλλιώς το viral θέμα των ημερών. Ένα θέμα που συζητιέται όσο κανένα άλλο τα τελευταία 24ωρα κυρίως λόγω των αναχρονιστικών – που απέχουν έτη φωτός από το 2025 – απόψεων του Ευρωβουλευτή Νίκου Αναδιώτη και του ηθοποιού Άρη Σερβετάλη, οι οποίοι θεωρούν τη διακοπή κύησης ένα τεράστιο έγκλημα, μια «δολοφονία», όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν σε δηλώσεις τους.
«Πού ζούμε; Σε ποια εποχή έχουν μείνει;», εύλογα σκεφτόμαστε βλέποντάς τους να υποστηρίζουν σθεναρά τη γνώμη τους και να συνεχίζουν να θέτουν υπό αμφισβήτηση- με νέες δηλώσεις και posts στα social media- ένα αναφαίρετο δικαίωμα ΚΑΘΕ γυναίκας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Εριέττα Κούρκουλου, Μαρία Σολωμού & άλλες 7 celebrities που μίλησαν ανοιχτά για τις αμβλώσεις που έχουν κάνει
Τι λέει όμως για όλα αυτά η ειδικός; Απευθυνθήκαμε στη Μαιευτήρα-Χειρουργό Γυναικολόγο Μαριλία Νικολαΐδου και της ζητήσαμε να μοιραστεί μαζί μας τη δική της άποψη για τις αμβλώσεις, αλλά και όλα όσα βιώνει η γυναίκα μετά από αυτήν την εμπειρία. Ας την ακούσουμε!
«Πριν μιλήσουμε για το θέμα, θα ήθελα να φανταστούμε μια κοινωνία όπου έχουμε απαγορεύσει τη διακοπή κύησης και έχουμε αναγκάσει πολλές νέες γυναίκες να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, χωρίς να το επιθυμούν! Μία κοινωνία που η μητρότητα είναι…με το ζόρι! Που κορίτσια έγιναν μητέρες παιδιών πριν ακόμη να ενηλικιωθούν οι ίδιες, πριν ακόμη ολοκληρώσουν τις σπουδές τους αλλά και την ψυχο-συναισθηματική τους ωρίμανση! Μητέρες που αναγκάστηκαν να ξεχάσουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους γιατί ο Νόμος τούς επέβαλε να γίνουν μητέρες!
Ή μήπως κορίτσια που έφεραν στον κόσμο τα παιδιά και στη συνέχεια δεν ασχολήθηκαν ποτέ! Μα είναι δυνατόν να επιβάλλεις τη μητρότητα και μάλιστα με επιτυχία;
Όμως διάβασα και μια άλλη… επιλογή! Το να γεννήσουν αυτά τα παιδιά και να τα αφήσουν, να τα δώσουν! Και θα ήθελα να ρωτήσω… έχετε ποτέ μιλήσει με ένα τέτοιο παιδί;
Λοιπόν η μητέρα μου είναι ένα τέτοιο παιδί που γεννήθηκε από μία νέα κοπέλα που στη συνέχεια την άφησε. Είχε την τύχη να υιοθετηθεί, ποτέ όμως δεν ξεπέρασε το γεγονός πως η βιολογική της μητέρα την άφησε…και όταν έμαθε την ιστορία, βρίσκοντας την οικογένεια της βιολογικής της μητέρας, πιστέψτε με πως δεν ένιωσε καμία χαρά ή ανακούφιση. Ακόμη και σήμερα, αν και ευτυχισμένη μητέρα και γιαγιά η ίδια, την ακολουθεί αυτό! Όσο για τη βιολογική μητέρα της, ποτέ δεν ευτύχησε και η ζωή της στιγματίστηκε από αυτήν την αναγκαστική επιλογή», μας λέει η Μαριλία Νικολαΐδου.
«Το να επιβάλεις σε μια γυναίκα εγκυμοσύνη είναι στην πραγματικότητα καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»
«Στις πολιτισμένες χώρες η διακοπή της εγκυμοσύνης είναι δικαίωμα της γυναίκας, είναι νομιμοποιημένη, στην Ελλάδα συγκεκριμένα είναι νομιμοποιημένη από το 1986. Ας ξεκινήσουμε από αυτό! Το να επιβάλεις σε μία γυναίκα μία εγκυμοσύνη είναι στην πραγματικότητα καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», λέει η Μαιευτήρας- Χειρουργός Γυναικολόγος Μαριλία Νικολαΐδου.
Και συνεχίζει: «Τα περισσότερα περιστατικά αφορούν μικρές ηλικίες, 16-28 ετών, δηλαδή μαθήτριες και φοιτήτριες, που δεν χρησιμοποίησαν μέσο αντισύλληψης ή που συνέβη κάποια αστοχία παρά τη χρήση αντισύλληψης και έχουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Θέλω να τονίσω ότι, σε περιπτώσεις ανήλικης, η άμβλωση πραγματοποιείται αποκλειστικά και μόνο με τη σύμφωνη γνώμη και υπογραφή του κηδεμόνα», μου λέει η γιατρός και αναρωτιέμαι αν, εκτός από το νεαρό της ηλικίας, σε αυτές τις περιπτώσεις της αναφέρουν και το οικονομικό σκέλος.
«Σαφώς και σε αυτά τα κορίτσια, εκτός από το νεαρό της ηλικίας, μπαίνει στη μέση και το οικονομικό σκέλος. Είναι δύσκολο να στηρίξουν οικονομικά όλο αυτό που ακολουθεί μία εγκυμοσύνη, την ανατροφή ενός παιδιού. Για οικονομικούς λόγους, όμως, οδηγούνται σε άμβλωση ορισμένες φορές και παντρεμένες γυναίκες που έχουν ήδη παιδιά. Πολλές σκέφτονται ότι δεν θα τα βγάλουν πέρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, κατά τη συζήτηση πάντα, προτείνω να μη βιαστούν και να το ξανασκεφτούν, αλλά εννοείται η τελική απόφαση είναι πάντα δική τους».
Και στην περίπτωση που η διακοπή συστήνεται για ιατρικούς λόγους; Για παράδειγμα, όταν από τον έλεγχο του εμβρύου προκύψει πιθανότητα κάποιου συνδρόμου ή σοβαρού ανίατου προβλήματος; Εκεί, τι συμβουλεύεις το ζευγάρι, τη ρωτάω. «Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι, σε αρκετές περιπτώσεις, η διακοπή της εγκυμοσύνης επιβάλλεται για ιατρικούς λόγους, είτε επειδή κινδυνεύει η υγεία της μαμάς, είτε επειδή μπορεί να υπάρχει πρόβλημα στο μωρό, όπως για παράδειγμα κάποια χρωμοσωμική ανωμαλία ή χρόνιο νόσημα... Όταν λοιπόν, στη διάρκεια του ελέγχου, προκύψει ένδειξη κάποιου συνδρόμου ή κάποια άλλη ανωμαλία, πάντα πρέπει να γίνει, ανάλογα με την εβδομάδα της κύησης, λήψη τροφοβλάστης ή αμνιοπαρακέντηση για επιβεβαίωση του ευρήματος. Συνήθως, παραπέμπω το ζευγάρι και σε έναν γενετιστή για να εξηγήσει την κατάσταση με περισσότερες λεπτομέρειες. Δεν επεμβαίνω όμως ποτέ στην απόφαση του ζευγαριού ή της γυναίκας που κυοφορεί. Ο ρόλος του Ιατρού είναι η ενημέρωση και η στήριξη του ζευγαριού. Ό,τι και αν αποφασίσουν ο Ιατρός πρέπει να στηρίξει και να βοηθήσει. Από την εμπειρία μου θα σου πω ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις με σύνδρομα ή χρόνια νοσήματα, τα ζευγάρια αποφασίζουν να διακόψουν την κύηση. Συνήθως, δεν το συζητούν καν».
Η διαδικασία της άμβλωσης και το «μετά»
Πολλά κορίτσια, πολλά ζευγάρια, πολύς κόσμος σκέφτεται τι συμβαίνει την ώρα της άμβλωσης, και ζητώ από τη γιατρό να μου εξηγήσει όσο πιο απλά γίνεται αν το έμβρυο υποφέρει – γιατί και αυτό έχει ακουστεί από ανθρώπους που εκφέρουν άποψη- αλλά και το «μετά», τα συναισθήματα που βιώνει η γυναίκα ή το ζευγάρι.
«Θέλω να τονίσουμε ότι, ειδικά στις πρώτες εβδομάδες, η διακοπή της κύησης δεν αφορά ένα σχηματισμένο έμβρυο. Και, επιπλέον, δεν υπάρχει περίπτωση- σε καμία εβδομάδα κύησης- ούτε και πιθανότητα πόνου ή αντίληψης από το κύημα. Δεν υφίσταται η έννοια του πόνου στο έμβρυο, διότι δεν υπάρχει ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα», επισημαίνει η Μαριλία Νικολαΐδου.
Και καθώς η γιατρός μού εξηγεί, αναρωτιέμαι, πόσο καταρρακωμένη βγαίνει η κάθε γυναίκα από το χειρουργείο μετά από μία τέτοια επέμβαση. Γιατί ναι, πήρε την καλύτερη απόφαση για εκείνη τη δεδομένη στιγμή, αλλά όλο αυτό δεν μπορεί να μην έχει και ένα ψυχολογικό κόστος.
«Θέλω να σου πω ότι οι περισσότερες γυναίκες φεύγουν ανακουφισμένες από το χειρουργείο, γιατί κάνουν άμβλωση επειδή το θέλουν. Αναφέρομαι στην περίπτωση της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Όταν οδηγούνται σε άμβλωση γιατί συντρέχουν σοβαροί ιατρικοί λόγοι, εκεί ναι, βιώνουν μια περίοδο θλίψης. Όχι όμως κατάθλιψης. Αυτό – ή γενικότερα κάτι ακραίο - δεν το έχω συναντήσει», επισημαίνει η γιατρός.
Τελειώνοντας...
«Η πλέον δημιουργική και ευτυχισμένη φάση της ζωής μου ξεκίνησε μετά τη γέννηση της κόρης μου! Αυτό πρέπει να συμβαίνει με όλες τις μητέρες! Να κοιτούν το παιδί τους και να είναι η απαρχή της ευτυχίας και της χαράς τους! Η μητρότητα είναι Θείο Δώρο και πρέπει να συνοδεύεται από χαρά και ευτυχία, όχι να αποτελεί βάρος και δυστυχία! Πρέπει να είναι επιλογή της Γυναίκας, απόλυτα συνειδητή… Η επιβολή μίας κύησης μόνο δυστυχισμένους ανθρώπους και προβληματικές κοινωνίες θα δημιουργούσε! Και εγώ ως Μαιευτήρας και Γυναίκα δεν θα μπορούσα παρά να αντιταχθώ σε αυτό!», μας λέει η γιατρός και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε άλλο.
