Η τηλεργασία ήρθε για να μείνει, έστω και part time. Όχι μόνο για τις μαμάδες, αλλά και για τους μπαμπάδες. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα είναι ότι, όσο επιβιώνει το στερεότυπο του «κουβαλητή», πολλοί άντρες δεν έχουν συνηθίσει να περνούν τόσο χρόνο με τα παιδιά στο σπίτι. Πώς θα διαχωρίσουμε λοιπόν επαγγελματική και προσωπική ζωή στις νέες συνθήκες; Και κυρίως πώς θα μετατρέψουμε τις δυσκολίες σε ευκαιρίες για να έρθουμε πιο κοντά στην οικογένειά μας;
Μπαμπάδες στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης: μια εικόνα τόσο γνώριμη μετά το lockdown, όταν οι οικογένειες άρχισαν να βγαίνουν από το σπίτι και να κοινωνικοποιούνται ξανά. Φυσικά, ούτε για τις μαμάδες ήταν εύκολη αυτή η εμπειρία. Για τους άντρες όμως, μάλλον ήταν ακόμα πιο δύσκολη, γιατί με τον παραδοσιακό ρόλο του «κουβαλητή» να επιβιώνει σε πολλά σπίτια, ίσως ήταν η πρώτη φορά στη ζωή τους που πέρασαν τόσο χρόνο με τα παιδιά και που κλήθηκαν, κάπως, να τον μοιράσουν ανάμεσα στο παιχνίδι και τις επαγγελματικές βιντεοκλήσεις.
Μπορεί το lockdown να τελείωσε –μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον– αλλά η τηλεργασία φαίνεται πως ήρθε για να μείνει. Λίγο ο φόβος του κορωνοϊού, που ανά διαστήματα παρουσιάζει εξάρσεις με νέες μεταλλάξεις, λίγο το γεγονός ότι επιχειρήσεις και εργαζόμενοι συνειδητοποιούν τώρα τα οφέλη της δουλειάς από το σπίτι, λίγο οι καιρικές συνθήκες όπως σήμερα, πολλές εταιρείες την έχουν καθιερώσει, έστω και για μερικές ημέρες την εβδομάδα ή τον μήνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ανάμεσα στις πιο δυνατές νέες τάσεις στη διακόσμηση, είναι η δημιουργία ενός χώρου γραφείου στο σπίτι. Όμως ένας εργαζόμενος γονιός καλείται να οριοθετήσει όχι μόνο τον χώρο αλλά και τον χρόνο του. Οι παρακάτω συμβουλές απευθύνονται και στα δύο φύλα, αλλά ακόμα περισσότερο στους μπαμπάδες που δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με τις νέες συνθήκες.
Απομονώνουμε τουλάχιστον οπτικά τον χώρο εργασίας: Αν δεν υπάρχει ξεχωριστό δωμάτιο που μπορούμε να μετατρέψουμε σε γραφείο, τουλάχιστον οριοθετούμε τον χώρο με ένα πάνελ, ένα έπιπλο, ένα παραβάν, οτιδήποτε μπορεί να τον διαχωρίσει από τις υπόλοιπες δραστηριότητες του σπιτιού. Στη διάρκεια των βιντεοκλήσεων, για να μην «εισβάλουν» οι συνομιλητές μας στη ζωή της οικογένειας, χρησιμοποιούμε ένα virtual background – θα το βρούμε σε όλες τις ειδικές εφαρμογές όπως το Skype ή το Zoom.
Δεν απορρίπτουμε την ευελιξία: Ακόμα κι αν το παιδί μας είναι σχολικής ηλικίας, αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να το έχουμε κάποια μέρα στο σπίτι, ενώ εργαζόμαστε, επειδή, για παράδειγμα, παρουσίασε συμπτώματα ίωσης και πρέπει να απουσιάσει από το σχολείο. Σε μια τέτοια περίπτωση, ενημερώνουμε τους εργοδότες μας –ότι, για παράδειγμα, τη δεδομένη μέρα θα χρειαστεί να κάνουμε συχνά διαλείμματα– και, αν χρειαστεί, αναπληρώνουμε με την πρώτη ευκαιρία τον χρόνο εργασίας που θα χαθεί.
Εξηγούμε στα παιδιά ότι στη διάρκεια του ωραρίου μας «ο μπαμπάς/η μαμά δουλεύει, παρόλο που είναι στο σπίτι»: Ανάλογα με την ηλικία τους, τους εξηγούμε ότι για κάποιες συγκεκριμένες ώρες πρέπει να αφοσιωθούμε στη δουλειά μας – αναζητώντας, για τα μικρότερα που δυσκολεύονται να το καταλάβουν, μια λύση φύλαξης σε κοντινά πρόσωπα ή και επαγγελματίες. Τους υποσχόμαστε ωστόσο ότι, μόλις τελειώσουμε, θα κάνουμε μαζί κάτι διασκεδαστικό – και τηρούμε αυτή την υπόσχεση.
Βάζουμε στο πρόγραμμα περισσότερο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά: Προσπαθούμε να τους αφιερώσουμε εξ ολοκλήρου τον χρόνο που εξοικονομούμε από τις μετακινήσεις στο γραφείο. Για παράδειγμα, μετά τη λήξη του ωραρίου μας, παίζουμε επιτραπέζια ή ηλεκτρονικά παιχνίδια ή, ακόμα καλύτερα, βγαίνουμε για υπαίθρια άσκηση.
Αξιοποιούμε την τηλεργασία για να συνεισφέρουμε περισσότερο στο νοικοκυριό: Οι περίοδοι τηλεργασίας είναι ιδανική ευκαιρία για να κάνουμε κάποιες δουλειές του σπιτιού που δεν λειτουργούν σε βάρος της επαγγελματικής απόδοσής μας. Μπορούμε, για παράδειγμα, να βάλουμε το φαγητό να ψήνεται στον φούρνο (βάζοντας χρονόμετρο κουζίνας για να μην ξεχαστούμε) ή τα ρούχα στο πλυντήριο, ανακουφίζοντας έτσι τον/τη σύντροφό μας που εργάζεται διά ζώσης και εξασφαλίζοντας περισσότερο ελεύθερο χρόνο για όλη την οικογένεια.
Η τηλεργασία ωφελεί σοβαρά τη σχέση μας με τα παιδιά
Τις τελευταίες δεκαετίες οι άντρες συμμετέχουν όλο και περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών. Ήδη σε μια μελέτη του 2014 σε εργαζόμενους μπαμπάδες, σχεδόν όλοι δήλωσαν πως θα επιθυμούσαν «μεγαλύτερη επαγγελματική ευελιξία για να ανταποκρίνονται στις οικογενειακές απαιτήσεις τους».
Η πανδημία, αν μη τι άλλο, επιτάχυνε τις εξελίξεις, συμβάλλοντας σε μεγαλύτερη ισοτιμία στον καταμερισμό των οικογενειακών υποχρεώσεων στο ζευγάρι. Σύμφωνα, συγκεκριμένα, με μελέτη του Χάρβαρντ (2020) σε μπαμπάδες, με τίτλο «Πώς η πανδημία δυναμώνει τη σχέση των μπαμπάδων με τα παιδιά τους»:
• Το 68% των μπαμπάδων νιώθει πιο κοντά στα παιδιά από τότε που άρχισε η πανδημία.
• Το 52% αναφέρει ότι τα παιδιά τού μιλούν πιο συχνά για «σημαντικά θέματα».
• Το 43% υποστηρίζει ότι ανακάλυψε νέα, κοινά ενδιαφέροντα με τα παιδιά του.
• Το 54% απαντά ότι δίνει μεγαλύτερη προσοχή στα συναισθήματα των παιδιών.
BOOM Note: Αγκαλιάζουμε τις συνειδητοποιήσεις που μας έφερε το lockdown: Είτε είμαστε εργαζόμενοι μπαμπάδες είτε εργαζόμενες μητέρες, πλέον ξέρουμε από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι για τις stay-at-home moms να περνούν τόσες ώρες στο σπίτι με τα παιδιά, φορτωμένες και με τις υποχρεώσεις του νοικοκυριού, οπότε εκτιμάμε και σεβόμαστε περισσότερο την «αόρατη» δουλειά τους.
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο 13ο τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας πάνω στο εξώφυλλο!
