Όσοι μιλούν για τα τρομερά «δυάρια» δεν έχουν γνωρίσει ακόμα ένα τρομερό «πεντάρι». Όσο παθιασμένα όμως κι αν είναι τα ξεσπάσματά τους (λιγότερο ενστικτώδη από εκείνα ενός μικρότερου παιδιού και πιο συνειδητά), άλλο τόσο παθιασμένη μπορεί να γίνει η έκφραση της αγάπης τους.
Διεκδικεί με πάθος την προσοχή σας: Κάθε φορά που γυρίζετε το κεφάλι σας να μιλήσετε με μια άλλη μαμά στην παιδική χαρά, το παιδί σας αρχίζει να σκαρφαλώνει σε σημεία που ξέρει ότι είναι «απαγορευμένα» και να λερώνεται από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Για ένα μικρό παιδί η αρνητική προσοχή είναι προτιμότερη από τη μη προσοχή και, όσο απελπιστικό κι αν ακούγεται αυτό, αποτελεί ένδειξη της αγάπης του.
Σας μιμείται πιστά: Όπως και στη νηπιακή ηλικία, έχει εξελιχθεί σε μικρογραφία σας, μόνο που πλέον οι μιμήσεις του έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο. Μπορεί να το δείτε να «πληκτρολογεί» στον υπολογιστή όπως εσείς ή να ξεστομίζει «κακές λέξεις» όταν οδηγεί το αυτοκινητάκι του (ουπς, κάτι έγινε λάθος εδώ). Είστε για το μικρό παιδί σας ό,τι ένας ποπ σταρ για τους εφήβους.
Σας δίνει δωράκια: Ένα λουλούδι από την αυλή του σπιτιού, μια ζωγραφιά, ακόμα και μια καραμέλα την οποία διαφορετικά θα απολάμβανε το ίδιο, είναι οι μικρές, αδέξιες, υπέροχες χειρονομίες αγάπης ενός παιδιού προσχολικής ηλικίας.
Σας παρηγορεί: Ακόμα και το πιο «ανεξάρτητο» παιδί προσχολικής ηλικίας σε μια δύσκολη στιγμή θα σας ξαφνιάσει με την ενσυναίσθησή του. Αν χτυπήσετε, θα σας ρωτήσει μήπως πονάτε. Αν κλαίτε, θα έρθει να σας αγκαλιάσει και να σας ρωτήσει «μαμά, γιατί κλαις;». Ουσιαστικά, η συμπεριφορά του αντανακλά ό,τι κάνετε εσείς για να το παρηγορήσετε ή να το καθησυχάσετε. Η ψυχολόγος Linda Acredolo προσθέτει πάντως ότι η ενσυναίσθηση της νηπιακής ηλικίας απέναντι στου γονείς είναι, παράλληλα, μια τεχνική επιβίωσης: Για ένα παιδί οι γονείς είναι ολόκληρος ο κόσμος του και όταν βλέπει αυτό τον κόσμο να γίνεται κομμάτια, θέλει να διορθώσει την κατάσταση.
Διαλέγει τις κατάλληλες λέξεις για να σας πληγώσει: Είναι εντυπωσιακό το πόσο χειριστικό μπορεί να γίνει ένα παιδί προσχολικής ηλικίας. Σε έναν καβγά, μπορεί να σας πει: «Η μαμά είναι χαζή» ή ακόμα και «Σε μισώ!» και το κάνει ακριβώς επειδή ξέρει πόσο πολύ θα σας στεναχωρήσει. Κατά βάθος όμως, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, είναι ένδειξη αγάπης. Όπως εξηγεί ο παιδίατρος Harvey Karp: «Η προσβολή είναι ένας τρόπος να σας πει: “Έχεις τόσο πολλή σημασία για μένα που μπορείς να με αναστατώσεις περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο, επομένως θέλω να σε πληγώσω».
Απλώνει κόκκινο χαλί όταν γυρίζετε σπίτι: Ακόμα και αν λείψετε μόνο για λίγες ώρες στο γραφείο, με την επιστροφή σας στο σπίτι σάς υποδέχεται με ενθουσιασμό, αγκαλιάζοντάς σας και δείχνοντάς σας τις ζωγραφιές του. Ακόμα και αν ξεσπάσει τα νεύρα του μπορεί να είναι ένδειξη αγάπης, όσο παράξενο κι αν φαίνεται: ίσως κρατούσε τα δυσάρεστα συναισθήματα όλη μέρα μέσα του, για να τα εκφράσει μπροστά στη μαμά του, το ασφαλές του καταφύγιο.
Σας λέει «σ’ αγαπώ»: Επιτέλους, μπορεί να ακούσετε τη μαγική φράση να βγαίνει από το στόμα του! Αλλά ακόμα και αν δεν σας πει «σ’ αγαπώ», μπορεί να το εκφράσει με άλλες λέξεις όπως «μαμά, είσαι πολύ όμορφη» ή «θέλω να σε παντρευτώ και να είμαστε για πάντα μαζί».
Από τη Γεωργία Καρκάνη
