Είναι μια περίοδος γεμάτη εκπλήξεις, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. Ακολουθούν κάποιες επιστημονικές πληροφορίες, για εμάς και το έμβρυο, που κάνουν ακόμα πιο αξέχαστους αυτούς τους εννέα μήνες.
Το πρόσωπό μας λάμπει: «Κάποιες μέλλουσες μαμάδες βλέπουν την όψη της επιδερμίδας τους να βελτιώνεται καθώς αυξάνεται η παραγωγή συγκεκριμένων ορμονών» εξηγεί η Αμερικανίδα δερματολόγος Ranella Hirsch. Στο μεταξύ η ενισχυμένη κυκλοφορία του αίματος τροφοδοτεί το δέρμα μας με περισσότερο οξυγόνο χαρίζοντάς του την περίφημη λάμψη της εγκυμοσύνης. Υπάρχουν, από την άλλη, γυναίκες που αυτή την περίοδο παρατηρούν την ακμή τους να επιδεινώνεται, από την υπερπαραγωγή σμήγματος.
Τα μαλλιά μας πυκνώνουν, τα νύχια μας δυναμώνουν: «Στην εγκυμοσύνη, τα πάντα στο σώμα σας μεγαλώνουν πιο γρήγορα, συμπεριλαμβανομένων των μαλλιών και των νυχιών» επιβεβαιώνει η Dr. Hirsch. Το αποτέλεσμα; Τα μαλλιά δείχνουν πιο πλούσια, τα νύχια πιο δυνατά και αψεγάδιαστα. Η ανάπτυξη του τριχωτού, ωστόσο, μπορεί να έχει και παρενέργειες, με την τριχοφυΐα να εμφανίζεται σε περιοχές του σώματος γυμνές μέχρι πρότινος, όπως στο πρόσωπο, το στήθος ή την κοιλιά.
Το σεξ μπορεί να γίνει καλύτερο: Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση η λίμπιντο ανεβαίνει στο 31% των γυναικών, ιδιαίτερα στη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου της εγκυμοσύνης. Ίσως γιατί ενισχύεται η ροή αίματος στην περιοχή της λεκάνης, κάνοντάς την πιο ευαίσθητη σε ερωτικά ερεθίσματα. Επιπλέον, η αύξηση των κολπικών εκκρίσεων διευκολύνει τη σεξουαλική επαφή.
Το έμβρυο ανταποκρίνεται σε εξωτερικά ερεθίσματα: Μελέτες έχουν δείξει ότι ήδη από τις 18 εβδομάδες ακούει ήχους, ενώ μέχρι τις 25-26 εβδομάδες αντιδρά στα ηχητικά ερεθίσματα. Μπορεί, για παράδειγμα, να ακούμε μουσική και το μωρό μας να «χορεύει» μέσα στη μήτρα.
Το έμβρυο παίρνει τις γευστικές προτιμήσεις μας: Ίσως έχουμε ακούσει παράξενες φράσεις όπως «έτρωγα τουρσί όταν ήμουν έγκυος και τώρα το παιδί μου το λατρεύει». Έχουν επιστημονική βάση. Οι έντονες γεύσεις περνούν μέσα από το αμνιακό υγρό με αποτέλεσμα το έμβρυο να μπορεί να τις δοκιμάσει. Ενδεικτικά, μια έρευνα συμπέρανε ότι όταν μια μέλλουσα μητέρα πίνει πολύ χυμό καρότου, το μωρό της είναι πιθανότερο να αγαπήσει τη γεύση του.
Δεν μας χωρούν τα παπούτσια μας. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης ίσως χρειαστεί να αλλάξουμε όχι μόνο ρούχα αλλά και παπούτσια. Η κατακράτηση υγρών μπορεί να οδηγήσει στο πρήξιμο των ποδιών, ωθώντας μας να αναζητήσουμε μεγαλύτερα νούμερα παπουτσιών και πιο άνετα σχέδια, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Μπορεί να υποφέρουμε από αιμορροΐδες και δυσκοιλιότητα. Μια παρενέργεια της αυξημένης κυκλοφορίας του αίματος μπορεί να είναι η εμφάνιση αιμορροΐδων, που προκαλούν αιμορραγία, φαγούρα, πόνο, ιδιαίτερα μετά την κένωση. Επίσης, οι ορμόνες της εγκυμοσύνης δυσκολεύουν την κάθοδο της τροφής μέσα από τη γαστρεντερική οδό και μπορεί, σε συνδυασμό με τη διόγκωση της μήτρας, να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα, η οποία με τη σειρά της επιδεινώνει τις αιμορροΐδες. Ο γιατρός ίσως μάς συστήσει μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και υγρά.
Η διάθεσή μας αλλάζει απότομα. Είναι φυσιολογικό κάποιες στιγμές να μην αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας. Οι ορμονικές μεταβολές μπορεί να μας κάνουν τη μια στιγμή να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια και την επόμενη να κλαίμε σπαρακτικά. Οι συναισθηματικές διακυμάνσεις είναι πιο έντονες στη διάρκεια του πρώτου και προς το τέλος του τρίτου τριμήνου. Αν όμως αντιμετωπίζουμε αλλαγές στη συμπεριφορά όπως παρατεταμένες διαταραχές στον ύπνο ή τη διατροφή, καλό είναι να συμβουλευτούμε τον γιατρό μας.
Δεν αντέχουμε μυρωδιές που ανεχόμασταν στο παρελθόν. Ένα από τα πρώτα συμπτώματα της εγκυμοσύνης είναι ότι ξαφνικά δεν μπορούμε να ανεχτούμε συγκεκριμένες μυρωδιές, π.χ., φαγητών και αρωμάτων. Αποτελεί ένα εξελικτικό εργαλείο για να αναγνωρίζουμε, ενστικτωδώς, τις μη ασφαλείς τροφές και να αποφεύγουμε την κατανάλωσή τους.
Έχουμε παράξενες λιγούρες. Οφείλονται στις ορμονικές αλλαγές που υφίσταται ο οργανισμός μας, ενδεχομένως όμως και σε διατροφικές ελλείψεις που επιχειρεί να καλύψει. Κι όμως, αυτό είναι το συμπέρασμα των ερευνητών: Ότι όταν, π.χ., λιγουρευόμαστε μια μοσχαρίσια μπριζόλα, ίσως το σώμα μας προσπαθεί να μας «πει» ότι του λείπει σίδηρος.
