Μπορεί να λέμε συνεχώς στα μικρά παιδιά «πρόσεχε», και η αλήθεια είναι πως μας βγαίνει αυθόρμητα, όμως, αν το σκεφτούμε καλύτερα, θα καταλάβουμε ότι δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική γιατί πολύ απλά, δεν ξέρει τι πρέπει να προσέχουν, πώς μοιάζει κάποιος που είναι προσεκτικός και τι ακριβώς πρέπει να κάνουν.
Με άλλα λόγια, αντί απλώς να πούμε «πρόσεχε!» ή «να προσέχεις», ας σκεφτόμαστε πάντα:
- Τι ακριβώς θέλω να κάνει το παιδί μου;
- Τι πρέπει να κάνει συγκεκριμένα για να είναι προσεκτικό τη δεδομένη στιγμή;
- Από τι θέλω να το προστατεύσω;
- Πώς ακούγεται αυτό που θέλω να του πω;
Μπορείτε να αντικαταστήσετε αυτήν τη λέξη με τις παρακάτω φράσεις:
- Τι έχουμε πει πως πρέπει να κοιτάμε όταν περνάμε τον δρόμο απέναντι;
- Νιώθεις ότι τα πόδια σου είναι σταθερά;
- Όταν παίζεις με αυτό το ραβδί, να έχεις το χέρι σου όσο γίνεται πιο μακριά από το σώμα σου, για να μη χτυπήσεις στο κεφάλι.
- Αν αισθανθείς ότι χάθηκες, τι μπορείς να κάνεις; Στο σακίδιό σου υπάρχει το τηλέφωνο της μαμάς και του μπαμπά, ζήτα βοήθεια.
- Είμαι εδώ αν χρειαστείς κάτι.
Keep in mind: Είναι σημαντικό να αφήνουμε ένα παιδί να παίρνει ρίσκα ενώ παίζει, γιατί έτσι μαθαίνει να εμπιστεύεται το ένστικτό του, να σκέφτεται, να προσέχει πολλά πράγματα ταυτόχρονα και να βασίζεται στον εαυτό του, ώστε να λύνει τα προβλήματα που προκύπτουν. Επιπλέον, συμβάλλει σημαντικά στην ανεξαρτητοποίηση και στην αυτοπεποίθησή του, καθώς οδηγεί σε πολύ μεγαλύτερη ψυχική ανθεκτικότητα, διότι το παιδί βλέπει τον εαυτό του να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες. Επιπλέον, έτσι του δείχνουμε πως πιστεύουμε σε εκείνο και ότι βλέπουμε πως είναι ικανό.
Γι' αυτό, την επόμενη φορά που θα κάνετε μια εξόρμηση στην εξοχή για παιχνίδι, ενθαρρύνετε το παιδί να καλλιεργήσει νέες δεξιότητες, όπως είναι η διαχείριση κινδύνων. Μερικές φορές, μπορείτε να το αφήσετε να δοκιμάσει ένα λίγο πιο "ριψοκίνδυνο" παιχνίδι, όπως το σκαρφάλωμα σε ένα δέντρο ή παιχνίδια με κλαδιά κ.ά., πάντα λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του, τις συνθήκες και φυσικά με την επίβλεψή σας!
Από την Ελίνα Μαυροπούλου
