Είναι σοκαριστικό πως έπειτα από το story που έβαλα στο Instagram (ενώ ήμουν σε πλήρη απογοήτευση) και σας ρωτούσα αν και τα δικά σας παιδιά είναι εντελώς εκτός προγράμματος τώρα στις διακοπές, δέχτηκα για πρώτη φορά στην… ινσταγραμική μου πορεία, 3.250 απαντήσεις! 3.250 μαμάδες σε πλήρη απόγνωση. Όπως κι εγώ.
Αρχικά να σας ευχαριστήσω που είστε τόσο active και που μοιράζεστε απλόχερα μαζί μου τις εμπειρίες σας, τις ανησυχίες σας, τις χαρές σας και όλα σας τα συναισθήματα. Είμαι βαθύτατα ευγνώμων. Να σας πω επίσης, πως θα ετοιμάσουμε ένα άρθρο που θα συμπεριλάβουμε τις πιο αστείες και περιγραφικές απαντήσεις (όλες ανώνυμες φυσικά) για να τις διαβάσετε και να συνειδητοποιήσετε πως δεν είστε μόνες.
Και με αυτό θα ξεκινήσω αυτό το άρθρο, πριν συνεχίσω με τα tips (ω ναι, υπάρχουν) για την επιστροφή των παιδιών μας στην «κανονικότητα». Θέλω να σας πω, να σας το φωνάξω, πως ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ.
Στις διακοπές τα παιδιά, πολύ πιο σοφά από εμάς, κάνουν ολοκληρωτικό log out. Κλείνουν κάθε παροχή με υποχρεώσεις / στρες / άγχη, δεν σκέφτονται το φθινόπωρο, τον χειμώνα, το σχολείο. Τα παιδιά, πολύ πιο σοφά από εμάς, δεν σκέφτονται τίποτα.
Τα παιδιά απλώς απολαμβάνουν! Και θα έλεγε κανείς πως η πρακτική αυτή είναι εξαιρετικά ευφυής αν σκεφτείς πως μόνο έτσι μπορείς πραγματικά να γεμίσεις μπαταρίες για να αντέξεις τη χρονιά που σε περιμένει. Εμείς δηλαδή που σε όλες τις διακοπές διαβάζαμε στο κινητό μας όλες τις δυσάρεστες ειδήσεις του κόσμου, μπαίναμε στο ebanking μας για να συνειδητοποιήσουμε πως όντως δεν έχουμε λεφτά στην τράπεζα, σε όλες μας τις συζητήσεις λέγαμε για τον Covid, την Ουκρανία και την ακρίβεια και τα βράδια ξαπλώναμε στο κρεβάτι μας στρεσαρισμένοι, τι καταλάβαμε; Αν έπρεπε να βάλεις τη δική μας ξεκούραση και την ξεκούραση των παιδιών μας σε μια ζυγαριά, προς τα πού θα έγερνε; Λέγοντας αυτά και αφού υπενθυμίσω πως η τρέλα που ζείτε στο σπίτι σας συμβαίνει σε όλα τα σπίτια εκεί έξω, θα περάσω σιγά σιγά στα πολυπόθητα tips της επιστροφής στο σχολείο.
- Πώς θα κάνω το παιδί μου να μπει σε πρόγραμμα;
- Πώς θα ξανακοιμάται στις 9.30 και όχι στις 12.30 που κοιμάται τώρα, ενώ από τις 11.00 ξεκινάμε τη διαπραγμάτευση και στις 12.30 γκρινιάζει κιόλας ότι το πιέζω να κοιμηθεί;
- Πώς θα σταματήσει να τρώει όλη μέρα μπούρδες;
- Γιατί θέλω να πετάξω το tablet σε έναν τοίχο να το κάνω χίλια κομμάτια ενώ το έχω ακριβοπληρώσει εγώ η ίδια;;;;
- Από πότε το «ένα παγωτό τη μέρα» έγινε κανονικότητα και πώς θα κόψω τη ζάχαρη που τη ζητάει λες και είναι το ναρκωτικό του;
- Γιατί λέει άσχημες λέξεις; Πόσο ρεζίλι μπορεί να γίνουμε οικογενειακώς στο σχολείο;
- Γιατί ξεχάσαμε όλους τους κανόνες υγιεινής που όλη τη χρονιά τους τηρούσε ευλαβικά;
- Και επιτέλους γιατί όταν βγάζει το μαγιό του πριν μπει για μπάνιο το πετάει στο πάτωμα;
Μαμάδες ηρεμία! Ανάσες! Πάμε στα tips, πολύ σας κούρασα! Πώς θα μπει λοιπόν ξανά ο μικρός Μόγλης σε πρόγραμμα;
- Θα πρέπει να ξεκινήσετε σταδιακά να μειώνετε ανά μισάωρο (ή έστω ανά 15λεπτο) την ώρα του ύπνου, ώστε ιδανικά στις 10 Σεπτεμβρίου το 12.30 να έχει γίνει έστω 10.00. Ξεκινάω από αυτό, γιατί ενώ είναι το πιο δύσκολο, είναι το πιο σημαντικό και θα είναι αυτό που θα οδηγήσει τον επαναπρογραμματισμό του μικρού σας ξενύχτη.
- Αντίστοιχη μείωση (το ξέρω θα ακολουθήσει μάχη) θα πρέπει να έρθει και στις ώρες χρήσης του tablet ή της τηλεόρασης. Μικρά βήματα τη φορά αλλά κι εδώ σιγά σιγά οριοθετούμε το πλαίσιο.
- Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που τα μικρά ζουζουνάκια μετατρέπονται σε άκαρδους φασαριόζους είναι η χωρίς όρια κατανάλωση ζάχαρης. Αυτό που λέμε «sugar high» είναι η υπερκινητικότητα στην οποία οδηγούνται τα παιδιά -και οι ενήλικες φυσικά- έπειτα από την κατανάλωση ζάχαρης. Εδώ τώρα, εκτός του ότι προσφέρουμε πλέον εναλλακτικές (νόστιμες παρακαλώ αλλά πιο υγιεινές), κόβουμε τη ζάχαρη μετά τις 6 το απόγευμα, ώστε ο ύπνος στις 10.00 να μοιάζει ξανά ένα πιθανό σενάριο.
- Αρχίζουμε ξανά να μιλάμε για το τέλειο σχολείο! Γιειιιι!!! Επιστρέφουμε στο σχολείο, τι ωραία που θα περνάει το παιδί μας, τι ωραία που θα παίζει με τους φίλους τους, αρχίζουμε να αναφέρουμε ονόματα φίλων και να δημιουργούμε σχολικές εικόνες στο μυαλό του.
- Ιδανικά ξεκινάμε τις εξωσχολικές δραστηριότητες πριν αρχίσει το σχολείο ώστε να ξεκινήσουμε να έχουμε ένα χρονικό «ραντεβού» με μία ευχάριστη «υποχρέωση».
- Την εβδομάδα πριν την έναρξη του σχολείου, εντείνουμε όλα τα παραπάνω ΟΜΩΣ με τεράστια προσοχή στο εξής: δεν λέμε ποτέ φράσεις όπως «τώρα το καλοκαίρι τελείωσε», «τα κεφάλια μέσα», «πού να ήξερες τι σε περιμένει», «όσο διασκέδασες, διασκέδασες» κ.α. ευχάριστα! Όλα αυτά κρατήστε τα για τον εαυτό σας και μην κάνετε προγραμματικές δηλώσεις. Πάντα περιγράφουμε τη νέα χρονιά με υπέροχα λόγια και χρωματιστές εικόνες!
Κλείνοντας, να σας πω πως αντιλαμβάνομαι απόλυτα πως είστε πολύ κουρασμένες και ίσως σε απόγνωση από το φετινό καλοκαίρι που ήταν ίσως πιο έντονο από όλα τα προηγούμενα καθώς τα παιδιά μας έρχονται με βάρος στις πλάτες τους από δύο πολύ δύσκολες χρονιές. Απολαύστε τις ημέρες που έμειναν μαζί τους και βάλτε τα όρια με γλυκιά φωνή και κατανόηση. Οι φωνές, οι τιμωρίες και οι μεγάλες δηλώσεις δεν ταιριάζουν εδώ. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και η αρχή της σχολικής χρονιάς θα πρέπει να έρθει στρωτά και με χαμηλούς τόνους. Τώρα μπορεί να φαντάζει mission impossible όμως εδώ είμαστε για να τα ξαναπούμε στις 30 Σεπτεμβρίου. Και είμαι σίγουρη πως τότε, το ατίθασο νιάτο θα έχει γίνει ξανά ένα επιμελές, υπάκουο παιδάκι. Άλλωστε τα παιδιά μας δεν ήταν εκείνα που υπάκουσαν στις οδηγίες του κορωνοϊού καλύτερα από όλους μας;
Σας εύχομαι καλό υπόλοιπο διακοπών και καλή επιστροφή στο πολυπόθητο πρόγραμμα!
Με αγάπη,
Μυρτώ
