Πώς μπορεί μια κουβέρτα, από ασπίδα, να μεταμορφωθεί σε κάπα για σούπερ ήρωα του διαστήματος; Η απάντηση, στο βιβλίο «Με μια κουβέρτα… στο διάστημα!» (εκδόσεις Διόπτρα), μια αλληγορική ιστορία για την ανάγκη των παιδιών για ασφάλεια, αλλά και για τις υπερδυνάμεις τους. Η συζήτησή μας με τη συγγραφέα, μια νηπιαγωγό που λατρεύει το παιδικό βιβλίο, έκρυβε εκπλήξεις.
Πώς προέκυψε η ιδέα μιας κουβέρτας ως πρωταγωνίστριας του νέου βιβλίου σας;
Το θέμα του, τα μεταβατικά αντικείμενα που χρειάζονται κάποια παιδιά για να προσαρμοστούν σε ένα νέο περιβάλλον, με βοήθησε να επιλέξω την κουβέρτα, που προσφέρει ασφάλεια σε ένα παιδί. Την έβαλα να μιλάει η ίδια κι όχι ο Σταύρος (το αγοράκι-κεντρικός χαρακτήρας) για να δείξω το δέσιμό τους και την ανάγκη της «κουβέρτας-μεταβατικού αντικειμένου» να είναι κοντά στον Σταύρο.
Ο Σταύρος βασίζεται σε κάποιο πραγματικό παιδάκι που έχετε γνωρίσει ως εκπαιδευτικός;
Δεν είχα κάποιο παιδί που να χρειάζεται μεταβατικό αντικείμενο. Είχα παρατηρήσει ωστόσο διάφορα παιδιά σε άλλες τάξεις τα οποία είχαν ένα κουκλάκι ή ένα πανάκι και δεν το άφηναν από τα χέρια τους. Και στη δική μου τάξη όμως, μερικά παιδιά χρειάζονταν περισσότερο χρόνο από άλλα για να προσαρμοστούν. Στην προσαρμογή αυτή λοιπόν, είχα παρατηρήσει ότι βοηθάει να δίνουμε χρόνο στο παιδί να ενταχθεί στην ομάδα και ότι οι συμμαθητές βοηθούν πολύ όταν το προσεγγίζουν για παιχνίδι, ακόμα κι αν το ίδιο δεν θέλει στην αρχή.
«Το παιδί μου είναι εσωστρεφές» παραπονιέται ο γονιός ενός μαθητή σας. Ποια πλεονεκτήματα της εσωστρέφειας θα τον συμβουλεύατε να ενθαρρύνει το παιδί του να καλλιεργήσει;
Δεν είναι καθόλου κακό ένα παιδί να είναι εσωστρεφές, ίσα ίσα! Τα εσωστρεφή παιδιά έχουν συνήθως ζωηρή φαντασία και μπορούμε να βρούμε τρόπους να τα βοηθήσουμε να την εξωτερικεύσουν! Με ζωγραφική, δημιουργική γραφή, διάφορες κατασκευές κτλ. Επίσης, σκέφτονται διπλά πριν κάνουν ή πουν κάτι. Είναι σημαντικό να ενισχύσουμε τον αναλυτικό τρόπο σκέψης τους, αλλά με τρόπο που δεν θα τα «κρατάει πίσω». Επιπλέον, συνήθως συγκεντρώνονται περισσότερο σε μια δραστηριότητα, πράγμα που τα βοηθάει να ολοκληρώνουν ό,τι αρχίζουν.
Μπορείτε να μας περιγράψετε τη δική σας πιο δυνατή παιδική ανάμνηση από τα βιβλία;
Συνδέεται με ένα βιβλίο του Καζαντζάκη, το «Στα παλάτια της Κνωσού». Το διάβασα 8,5 χρονών και με μάγεψαν τόσο οι περιγραφές του, που νόμιζα πως βρισκόμουν κι εγώ στην Κνωσό. Ήταν ένα τεράστιο βιβλίο αλλά δεν με κούρασε καθόλου, κι αυτό θεωρώ ότι δείχνει το απίστευτο ταλέντο του Καζαντζάκη να διηγείται ιστορίες. Μέσα από αυτό έμαθα για τον μινωικό πολιτισμό όσα δεν έμαθα σε όλα μου τα χρόνια στο σχολείο και ήταν το βιβλίο που με «μύησε» στο περισσότερο κείμενο.
Πώς θα κάνουμε πιο συναρπαστική τη «ρουτίνα» της ανάγνωσης;
Στις παρουσιάσεις μου προσπαθώ να βάζω τα παιδιά στον κόσμο της ιστορίας που μόλις διαβάσαμε. Όπως με «εμπόδια», για παράδειγμα, πειράματα, κυνήγι θησαυρού με γρίφους, εικόνες από τα επεισόδια της ιστορίας που πρέπει να μπουν στη σειρά, ή με σχετικές κατασκευές. Βοηθάει πολύ και το παιχνίδι ρόλων, παριστάνοντας ότι είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές! Για κάτι πιο απλό, πριν από την ανάγνωση, μπορούμε να διαβάζουμε στα παιδιά τον τίτλο του βιβλίου, να τους δείχνουμε την εικόνα στο εξώφυλλο και να τα ρωτάμε: «Τι νομίζετε ότι μας λέει αυτή η ιστορία;», ώστε να τα βάλουμε στη διαδικασία να σκεφτούν και μετά να δουν πόσο κοντά έπεσαν. Αλλά και μετά την ανάγνωση –αν τα ίδια τα παιδιά θέλουν– είναι όμορφο να τους κάνουμε διερευνητικές ερωτήσεις σχετικές με τους ήρωες, τον στόχο τους, αν έχουν νιώσει κι εκείνα όπως οι ήρωες, αλλά και τι θα έκαναν αν βρίσκονταν στη θέση τους. Μια άλλη ενδιαφέρουσα δραστηριότητα είναι να τους ζητήσουμε να αλλάξουν το τέλος της ιστορίας και να δώσουν ένα δικό τους!
Το βιβλίο Με μια κουβέρτα... στο διάστημα! κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.
Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Website: www.dioptra.gr
Facebook: @dioptrapublishing
Instagram: @dioptrabooks
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online
πατώντας επάνω στο εξώφυλλο!
