μαμά

Έχετε πάει με των 3 ετών γιο σας για ψώνια στο σουπερμάρκετ. Μόλις φτάνετε στο ταμείο, αρχίζει να χτυπιέται και να ουρλιάζει γιατί θέλει παγωτό, και δεν μπορείτε να τον συνεφέρετε. Μόλις βιώσατε μια κρίση θυμού…

Τη συμβουλή σίγουρα θα την έχουμε εμπεδώσει μέχρι τώρα, ιδιαίτερα οι πιο ενοχικές από εμάς: «Μην κοιτάτε την οθόνη του κινητού σας όταν είστε με το παιδί. Δώστε του την αμέριστη προσοχή σας».

Τη στιγμή που η πόρτα του σπιτιού ανοίγει και το -κουρασμένο ας το παραδεχτούμε- παιδάκι σας μπαίνει και πάλι στο σπίτι του, το μυαλουδάκι του κάνει μερικές υπέροχες χημικές εκρήξεις!

(Δεν) θέλω να ξέρεις... (Δεν) θέλω να ξέρεις πως, όταν σε γέννησα, έκλαψα πολύ.

Είναι απίστευτο το πόσο θεραπευτικό μπορεί να είναι ένα φιλάκι! Είναι θεαματικό το πώς περνάει ο πόνος ενός μικρού παιδιού όταν έχει χτυπήσει τη στιγμή που η μαμά θα δώσει ένα φιλάκι στο σημείο που πονάει.

Η αρχή της νέας σχολικής χρονιάς δεν είναι απλώς ένα ημερολογιακό ορόσημο, όπως η Πρωτοχρονιά, αλλά μια αληθινή αφετηρία για όλη την οικογένεια.

Αν δεν νιώσεις τη μητρική αγάπη εσύ η ίδια, δεν μπορείς να κατανοήσεις τις συμπεριφορές που τροφοδοτεί.

Μπορεί κάθε ηλικία να έχει τη δική της γλύκα - δεν υπάρχει κάτι που να συγκρίνεται, για παράδειγμα, με το άρωμα της μωρουδίλας!- αλλά η αλήθεια είναι ότι όσο τα παιδιά μας μεγαλώνουν, αρχίζουμε να τα νιώθουμε, κατά κάποιον τρόπο, και σαν