Οι προηγούμενες γενιές συνήθως βλέπουμε τα δικά μας παιδικά χρόνια μέσα από το πρίσμα της νοσταλγίας, επιμένοντας ότι όλα ήταν πιο «αθώα» τότε που «δεν υπήρχαν τα tablet και που τα παιδιά έπαιζαν στους δρόμους και τις αλάνες κρυφτό και κυνηγητό». Χωρίς να θέλω να εξιδανικεύσω την εποχή στην οποία μεγαλώνουν τα παιδιά σήμερα, αναγνωρίζω τη μεγαλύτερη γκάμα επιλογών που έχουν στα πάντα –αν και, κάποιες φορές, τους λείπει ο χρόνος– αλλά και μικρά βήματα προόδου που έχουν γίνει στη συλλογική νοοτροπία. Κάποια πράγματα που είναι δεδομένα για τον γιο μου τα ζηλεύω, το ομολογώ, γιατί ως παιδί ούτε να τα φανταστώ δεν μπορούσα. Όπως:
1. Έχει στη διάθεσή του μια τεράστια ποικιλία παιδικών βιβλίων, με εικονογράφηση από ταλαντούχους δημιουργούς, λογοτεχνικά κείμενα που περνούν μηνύματα χωρίς τον διδακτισμό του παρελθόντος, αλλά και με ενσωματωμένες δραστηριότητες – όπως μουσική, τρενάκια, pop ups.
2. Μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε άπειρες παιδικές θεατρικές παραστάσεις, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα σε ποιότητα και ποικιλία από το θέατρο για ενήλικες, από ερασιτεχνικές ομάδες με γνώση και αγάπη για τη δουλειά τους μέχρι μεγάλες παραγωγές.
3. Έχει πρόσβαση (αν και με την επιτήρηση της μαμάς και του μπαμπά ακόμα, σε αυτή την ηλικία) σε έναν τεράστιο πλούτο πληροφοριών μέσα από πλατφόρμες όπως το YouTube και η Google, δηλαδή σε μερικές από τις καλύτερες παιδικές σειρές του κόσμου, παλιές και καινούριες, σε ντοκιμαντέρ, σε μεταγλωττισμένα animation και σε ένα τεράστιο ρεπερτόριο παιδικών τραγουδιών.
4. Έχει αρχίσει τα ταξίδια από πολύ μικρή ηλικία. Μόλις έκανε και το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό. Χάρη στις ευκολότερες και πιο οικονομικές μετακινήσεις ακόμα και με αεροπλάνο, δεν περιοριζόμαστε οικογενειακώς στις διακοπές σε εξοχικό αλλά κάθε καλοκαίρι, ακόμα και κάποια Σαββατοκύριακα, προσπαθούμε να εξερευνούμε νέους προορισμούς. Ποιος ξέρει, μεγαλώνοντας ίσως καταφέρει να πραγματοποιήσει το όνειρό του να ταξιδέψει μέχρι το φεγγάρι!
5. Ζει μια εποχή όπου παρά την πόλωση απόψεων, κάνουμε συλλογικά κάποιες προσπάθειες προς την κατάρριψη των στερεοτύπων και την αποδοχή του «διαφορετικού». Ο γιος μου έχει την ευκαιρία να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον όπου π.χ. οι άνθρωποι με ιδιαιτερότητες στην εμφάνιση ή με προβλήματα υγείας υφίστανται όλο και λιγότερες διακρίσεις και βρίσκουν σταδιακά τη θέση τους στην κοινωνία και όπου τα διαφορετικά μοντέλα οικογένειας -single γονείς, μεικτές οικογένειες, ομόφυλα ζευγάρια- έχουν αρχίσει να αποσυνδέονται από τα ταμπού του παρελθόντος.
6. Γίνεται κοινωνός μιας γενιάς που καλλιεργεί «πράσινη» συνείδηση. Της γενιάς των μαθητών που κατεβαίνουν στους δρόμους και αγωνίζονται για τον πλανήτη. Από μικρός ο γιος μου, αν και παρέλαβε ένα περιβάλλον κατεστραμμένο από τα σφάλματα των προηγούμενων γενιών, τα δικά μας σφάλματα, έρχεται σε επαφή με έναν τρόπο σκέψης και ζωής πιο βιώσιμο και φιλικό προς τον πλανήτη, από την ανακύκλωση των σκουπιδιών μέχρι την προστασία των ζώων.
7. Η επικοινωνία με τους φίλους του έχει γίνει παιχνιδάκι. Στη δική μου παιδική ηλικία, ο μόνος τρόπος να κρατήσω επαφή με παιδιά που ζούσαν μακριά μου ήταν η αλληλογραφία – ακόμα και αν δεν βρίσκονταν στο εξωτερικό, τότε τα υπεραστικά τηλεφωνήματα κόστιζαν μια μικρή περιουσία. Ήταν μαγικό, βέβαια, να βλέπω στο ταχυδρομικό κουτί του σπιτιού μας ένα γράμμα από φίλο, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ευκολία και τη ζωντάνια μιας βιντεοκλήσης στο Messenger.
8. Έρχεται σε επαφή με την τέχνη και τις επιστήμες με τον πιο συναρπαστικό τρόπο. Παιδικά μουσεία αλλά και ενηλίκων με διαδραστικά εκθέματα, εκπαιδευτικά προγράμματα βασισμένα στις πιο σύγχρονες μεθόδους μετατρέπουν τη μάθηση σε ό,τι ακριβώς θα έπρεπε να είναι: σε ένα απολαυστικό ταξίδι εξερεύνησης, αντισταθμίζοντας σε κάποιο βαθμό τις ανεπάρκειες του ελληνικού σχολείου, που έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει.
