Η Άννα και η Τέα έχουν 1 χρόνο και 11 μήνες διαφορά και από τότε που θυμούνται τους εαυτούς τους έκαναν τα πάντα μαζί. Αναπολούν τις ημέρες που μικρές κατασκόπευαν τη «μάγισσα» γειτόνισσά τους αλλά θυμούνται και τις δύσκολες στιγμές που η μία υπήρξε στήριγμα για την άλλη. Οι αδερφές Πρέλεβιτς είναι η απόδειξη ότι η αδερφική αγάπη είναι ίσως η πιο ισχυρή δύναμη. Άλλωστε χωρίς αυτήν, ο κόσμος θα έμοιαζε όπως «ένα ψωμί χωρίς νουτέλα».
Γιατί η αδερφή σου είναι το πολυτιμότερο δώρο που σου έκαναν οι γονείς σου; Με ποιον τρόπο συνέβαλαν οι γονείς σας στο να είστε τόσο αγαπημένες;
Άννα: Γιατί δεν νιώθω ποτέ μα ποτέ μόνη. Από μικρή δεν θυμάμαι να έχω την ανάγκη για πολλούς φίλους. Η Τέα είναι το πρώτο μου τηλεφώνημα στις χαρές και στις λύπες. Είναι όμως και αυτή που θα μου μιλήσει πολύ αυστηρά αν χρειαστεί. Από μικρές είχαμε τα ίδια ενδιαφέροντα, επίσης κάναμε πρωταθλητισμό στο ίδιο άθλημα οπότε συνηθίσαμε να τα κάνουμε κυριολεκτικά όλα παρέα.
Τέα: Επειδή είμαι η μικρότερη νιώθω ότι έχω τον καλύτερο προστάτη του κόσμου δίπλα μου. Η Άννα είναι φίλη, μαμά (κάποιες φορές χρειάζομαι δύο!), παρέα, ψυχολόγος, οδηγός. Ό,τι κι αν χρειαστώ είναι πάντα εκεί! Από μικρή, η Άννα ήταν –και ακόμα είναι– το είδωλό μου. Με το που έμαθα να περπατώ άρχισα να την ακολουθώ παντού, ακόμα και όταν έκανε μπάνιο τής έκανα παρέα. Εμείς πάμε μαζί, πακέτο!
Ποια υποχωρεί πρώτη;
Τέα: Συνήθως εγώ επειδή –δυστυχώς ή ευτυχώς– η Άννα έχει πάντα δίκιο.
Άννα: ΣΙΓΟΥΡΑ η Τέα (γέλια).
Ποια είναι η πιο αυστηρή;
Τέα: Με διαφορά η Άννα! Κάποιες φορές, μάλιστα, γίνεται πιο αυστηρή κι από τους γονείς μας!
Άννα: Εγώ! Είμαι λίγο «μαμά» μερικές φορές...
Μια σύντομη φράση που λέτε συχνά η μία στην άλλη...
Άννα: «Dude»
Τέα: «Dude» και «Chicas»
Ποιο είναι το πιο ακραίο περιστατικό που έχετε ζήσει και δε θα ξεχάσετε ποτέ;
Τέα: Είναι πάρα πολλά...! Η αλήθεια είναι ότι μας αρέσει πολύ η περιπέτεια και έχουμε μεγάλη φαντασία. Γι’ αυτό μία από τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις είναι όταν «βαφτίσαμε» τη γειτόνισσά μας «μάγισσα» –επειδή είχε μια μαύρη γάτα– και την κατασκοπεύαμε μέρα νύχτα προκειμένου να την «πιάσουμε στα πράσα» να κάνει τα μαγικά της!
Άννα: Με την Τέα ακόμα και η πιο «βαρετή» στιγμή είναι απολαυστική! Σίγουρα είναι πολλές οι όμορφες στιγμές που έχουμε περάσει μαζί αλλά ίσως αγαπώ λίγο περισσότερο τις δυσάρεστες, αφού τώρα κοιτάμε πίσω και γελάμε παρέα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που μείναμε μαζί μόνες στο Λονδίνο, μακριά από τους γονείς μας. Ήταν το πρώτο έτος της Τέας ως φοιτήτρια, ενώ εγώ βρισκόμουν στο τρίτο, και όλη εκείνη η χρονιά, θα ομολογήσω, πως ήταν συγκλονιστική.
Ποιος ήταν ο πιο συχνός λόγος για τον οποίο μαλώνατε;
Άννα: Όταν παλιότερα της έδινα μια συμβουλή ως μεγαλύτερη αδερφή και δεν άκουγε! Τώρα πια όμως με ακούει γιατί ξέρει ότι έχω δίκιο!
Τέα: Συνήθως όταν είχα κάνει κάτι χαζό και δεν ήθελα να υποχωρήσω, υποστηρίζοντας την άποψή μου μέχρι το τέλος!
Ποιο είναι το μυστικό για να μεγαλώνουν οι γονείς αγαπημένα αδέρφια;
Άννα: Σίγουρα οι γονείς οφείλουν να παρακινούν τα παιδιά τους να περνούν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί και να προσπαθούν να μην καλλιεργούν το αίσθημα του ανταγωνισμού ανάμεσά τους.
Τέα: Να τους μαθαίνουν τη σημασία του να μοιράζεσαι, είτε πρόκειται για ρούχα, παιχνίδια ή φίλους, και να περνούν πολύ χρόνο μαζί, ανακαλύπτοντας έτσι τα κοινά τους ενδιαφέροντα.
Ο κόσμος χωρίς την αδερφή σου θα ήταν...
Τέα: Αφάνταστος και βαρετός.
Άννα: Ψωμί χωρίς νουτέλα!
Instagram: @annaprelevic
Credits
Photo: Γιάννης Τόμπρος
Διαβάστε ολόκληρο το 2ο τεύχος του BOOM εδώ!
