«Ω, ρε φίλε!»: Αυτή η φράση δεν ακούστηκε από ένα εφηβάκι, αλλά από τον οκτάχρονο γιο μου – και σαν να μην έφτανε αυτό, μια μαμά που ήταν κοντά σχολίασε: «Και ο δικός μου το λέει αυτό».
Μάλλον την ξεσήκωσαν και τα δύο από κάποιο viral βίντεο που είδαν, γιατί, ακόμα και τα οκτάχρονα που δεν έχουν (ακόμα) κινητά και τάμπλετ, σίγουρα θα έχουν κάποιον συγγενή ή φίλο, όχι απαραίτητα μεγαλύτερο από εκείνα, με φουλ τεχνολογικό εξοπλισμό, πρόσβαση στο Ίντερνετ, ίσως ακόμα και με τα δικά του προφίλ στα social media.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι επιρροές τους φαντάζομαι ότι παίζουν κάποιον ρόλο που αντιμετωπίζουμε τα οκτάχρονα παιδιά μας σαν «μικρομέγαλα». Μερικές φορές όμως πιάνω και τον εαυτό μου να ενισχύει τις «εφηβικές» συμπεριφορές του γιου μου, ή τουλάχιστον να τις αναγνωρίζει. Αυτό συμβαίνει όποτε, για παράδειγμα, κοπανάει την πόρτα του δωματίου πίσω του ή επιμένει να πάει βόλτα στη γειτονιά μόνος με έναν φίλο του και σχολιάζω μεταξύ αστείου και σοβαρού (περισσότερο προς το σοβαρό): «πρώιμη εφηβεία!».
Όπως γράφει και το babycenter.com (που παρουσιάζει την ανάπτυξη ενός παιδιού, χρόνο με τον χρόνο, σε συνεργασία με ειδικούς), οι επαγγελματίες του μάρκετινγκ έχουν επεκτείνει τη λεγόμενη «προεφηβική ηλικία» μέχρι τα εννέα, ίσως ακόμα και τα οκτώ χρόνια ενός παιδιού. Και, παρόλο που πρόκειται απλώς για μια διαφημιστική ετικέτα, μπορεί να επηρεάζει ασυνείδητα τους γονείς και, φυσικά, τα ίδια τα παιδιά.
Πλέον, για παράδειγμα, ακόμα και οκτάχρονα παιδιά μπορεί να έχουν πρόσβαση σε δραστηριότητες που στο παρελθόν απευθύνονταν σε εφήβους και άνω, κάποιες από τις οποίες μπορεί να είναι εντελώς ανώδυνες, ενώ άλλες ενδεχομένως να κρύβουν κινδύνους. Από θεραπείες spa και ρούχα που θα φορούσαμε άνετα κι εμείς, μέχρι ψηφιακές συσκευές και ταινίες που θεωρούνται ακατάλληλες για κάτω των 13 ετών.
Όμως η εφηβική ηλικία διαρκεί πολλά χρόνια (σε μερικές περιπτώσεις, υπερβολικά πολλά χρόνια), ενώ αυτές των οκτώ και των εννέα περνούν πολύ γρήγορα. Γι’ αυτό, ας μη βιαστούμε να δώσουμε πρόσβαση στα παιδιά μας σε δραστηριότητες των «μεγάλων», ακόμα κι αν τα βλέπουμε να μεγαλώνουν ραγδαία, σχεδόν μπροστά στα μάτια μας.
