Πόσες ώρες έχουμε στη διάθεσή μας, από τη Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή, με τα παιδιά μας; Τα πρωινά οι μικρότεροι συνήθως απουσιάζουν στο σχολείο και οι μεγαλύτεροι στη δουλειά. Μέχρι να επιστρέψουμε όλοι στο σπίτι, ακόμα και τα απογεύματα που δεν έχουμε προγραμματίσει εξωσχολικές δραστηριότητες μοιάζουν να εξαφανίζονται κάτω από τη σχολική μελέτη, τις δουλειές του σπιτιού και άλλες υποχρεώσεις. Και κάπως έτσι φτάνει ένα ακόμα βράδυ καθημερινής, με εμάς να νιώθουμε εξαντλημένες όχι μόνο από την κούραση αλλά και από τις ενοχές, γιατί ούτε σήμερα καταφέραμε να αφιερώσουμε όσο χρόνο θα θέλαμε στα παιδιά μας.
Από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, πάντως, μας έρχεται μια καλή είδηση: ότι τα παιδιά εργαζόμενων μαμάδων είναι εξίσου ευτυχισμένα με εκείνα που οι μητέρες τους έχουν επιλέξει να παραμείνουν στο σπίτι για να τα μεγαλώσουν. Πώς θα κάνουμε όμως, σε κάθε περίπτωση, κάθε λεπτό μαζί τους να μετράει;
Αφήνουμε έξω από την πόρτα του σπιτιού το άγχος της δουλειάς: Το αντιμετωπίζουμε σαν μια μουσκεμένη ομπρέλα, σαν κάτι που θα κάνει ζημιά αν πάρουμε μαζί μας μέσα. Αλλά ακόμα και αν δεν καταφέρνουμε να είμαστε 100% παρούσες σε ό,τι κάνουμε με την οικογένειά μας, δεν αφήνουμε τις τύψεις να μας κυριεύσουν: «Είναι εξαιρετικά δύσκολο όταν περνάμε από την πίεση των επαγγελματικών απαιτήσεων στις ανάγκες των παιδιών να περιμένουμε να είμαστε 100% εκεί» όπως επιβεβαιώνει η Kate Rope, συγγραφέας του βιβλίου«Strong as a Mother: How to Stay Healthy, Happy and (Mostly) Sane From Pregnancy to Parenthood».
Μετατρέπουμε τη ρουτίνα σε ευκαιρία για να έρθουμε πιο κοντά: Αν ένα παιδί μάς ζητήσει να το βοηθήσουμε σε μια σχολική εργασία, τη μετατρέπουμε σε παιχνίδι. Με ένα νήπιο ή ένα βρέφος κάνουμε πιο διασκεδαστική τη βραδινή ρουτίνα, π.χ., διαβάζοντάς του παραμύθια πριν από τον ύπνο, δημιουργώντας μαζί αστείες φατσούλες με το φαγητό του, τραγουδώντας του ενώ το ταΐζουμε με το μπιμπερό ή τού αλλάζουμε πάνα, προσθέτοντας παιχνίδια στην μπανιέρα του.
Εξοικονομούμε χρόνο από τις δουλειές του σπιτιού: Δεν πειράζει αν ένα βράδυ μαγειρέψουμε μια απλή μακαρονάδα, προκειμένου να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στα παιδιά μας. Ακόμα καλύτερα, τους ζητάμε να μας βοηθήσουν, με όποιον τρόπο μπορούν, στο μαγείρεμα ή σε άλλες εργασίες του νοικοκυριού. Με ένα μικρότερο παιδί, τακτοποιούμε παρέα τα παιχνίδια του. Με ένα μεγαλύτερο, καθαρίζουμε το σπίτι. Έτσι, επιπλέον, ενισχύονται η αυτοεκτίμηση και η υπευθυνότητά τους.
Αφήνουμε στην άκρη το κινητό μας: Αν δοκιμάσουμε να μετρήσουμε το χρόνο που σκρολάρουμε στα socialmedia, το πιθανότερο είναι να σοκαριστούμε. Πόσος χρόνος από αυτόν, ωστόσο, μας προσφέρει κάποιο ουσιαστικό όφελος; Ακόμα κι αν αφιερώσουμε στα παιδιά μας μισή, μία ώρα χωρίς αντιπερισπασμούς -κυρίως, χωρίς να ρίχνουμε έστω και κλεφτές ματιές στην οθόνη του κινητού για νέες ειδοποιήσεις- η αξία αυτού του κοινού χρόνου θα πολλαπλασιαστεί για όλους μας.
Επενδύουμε στο χάδι και την αγκαλιά: Η σωματική επαφή είναι, απλά, ανεκτίμητη. Μελέτες έχουν δείξει ότι βοηθάει τα πρόωρα μωρά να αναπτυχθούν γρηγορότερα και πως ανακουφίζει τα παιδιά όλων των ηλικιών από τον πόνο και το άγχος. Ακόμα λοιπόν κι αν δεν έχουμε στη διάθεσή μας άπειρο χρόνο να τους αφιερώσουμε καθημερινά, περνάμε έστω και λίγα λεπτά την ημέρα με χειρονομίες τρυφερότητας, όπως χάδια και αγκαλιές. Τις έχουν ανάγκη και τα μεγαλύτερα παιδιά, έστω και αν δεν το παραδέχονται.
Βρίσκουμε τις δραστηριότητες που φέρνουν πιο κοντά τη δική μας οικογένεια: Δημιουργούμε τις δικές μας παραδόσεις. Όπως βραδιές πίτσας κάθε Τετάρτη, προβολές οικογενειακών ταινιών ή επιτραπέζια παιχνίδια κάθε Παρασκευή. Το σημαντικότερο είναι να επιλέξουμε κάτι εύκολο και διασκεδαστικό, που θα δημιουργήσει σε όλους όμορφες οικογενειακές αναμνήσεις.
