Η μητρότητα είναι ένας ούτως ή άλλως απαιτητικός ρόλος, ωστόσο οι προσδοκίες που καλλιεργούμε οι σημερινές μαμάδες απέναντι στον εαυτό μας είναι όχι απλώς υπέρμετρες αλλά συχνά και αντιφατικές μεταξύ τους. Ιδιαίτερα αν επιχειρούμε να συνδυάσουμε μητρότητα και καριέρα, ισορροπούμε διαρκώς πάνω σε μια ζυγαριά που γέρνει προς τη μία πλευρά, καθώς αισθανόμαστε ότι είτε δεν αφιερώνουμε αρκετό χρόνο και ενέργεια στα παιδιά μας είτε αποτυγχάνουμε να είμαστε καλές και συνεπείς επαγγελματίες. Καταλήγουμε να νιώθουμε ανεπαρκείς σε έναν ή περισσότερους τομείς, γιατί, απλά, θα έπρεπε να αναπτύξουμε υπερδυνάμεις ή, ακόμα καλύτερα, να κλωνοποιηθούμε για να ανταποκριθούμε σε όλες τις απαιτήσεις, όπως...
- Να επιστρέψουμε στη δουλειά ενώ το μωρό μας είναι ακόμη δύο μηνών.
- Να σπάσουμε το «γυάλινο ταβάνι» (όπως αποκαλούνται τα εμπόδια που συναντάμε οι γυναίκες στην επαγγελματική μας ανέλιξη) και να διαπρέψουμε.
- Να θηλάσουμε τουλάχιστον για έξι μήνες – ιδανικά, για έναν χρόνο. Γεγονός που σημαίνει να διακόπτουμε κάθε μερικές ώρες τη δουλειά για να απομονωθούμε και να βγάλουμε γάλα με την αντλία θηλασμού χωρίς να επηρεαστεί η απόδοσή μας.
- Να επανέλθουμε στα προ εγκυμοσύνης κιλά, όσο πιο γρήγορα και αγόγγυστα γίνεται.
- Να διατηρούμε το σπίτι καθαρό και τακτοποιημένο, άλλωστε το χάος στο νοικοκυριό επιδεινώνει το στρες σύμφωνα με έρευνες.
- Να περνάμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας, διοργανώνοντας στο σπίτι χειροτεχνίες και άλλες δημιουργικές δραστηριότητες.
- Να φροντίζουμε για όλα τα ιατρικά ραντεβού των παιδιών μας – τουλάχιστον για τα εμβόλια και τα καθιερωμένα τσεκάπ, όταν δεν περνούν κάποια ίωση- ενώ ταυτόχρονα φροντίζουμε και παρακολουθούμε τη δική μας υγεία, για το καλό και της οικογένειάς μας.
- Να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με εξωσχολικές δραστηριότητες για να κοινωνικοποιηθούν, να πειθαρχήσουν, να αναπτύξουν τις κλίσεις και τα ταλέντα τους, ενώ ταυτόχρονα τούς εξασφαλίζουμε αρκετό ελεύθερο, μη δομημένο χρόνο για παιχνίδι.
- Να οργανώνουμε τα playdates και τα παιδικά πάρτι των παιδιών μας και να τα συνοδεύουμε σε εκείνα των φίλων τους, συγκεντρώνοντας αρκετή ενέργεια και θετική διάθεση για να συναναστραφούμε με τους άλλους γονείς.
- Να κάνουμε τουλάχιστον δύο παιδιά, ώστε «το ένα να έχει παρέα το άλλο» και ταυτόχρονα να βεβαιωνόμαστε ότι έχουμε αρκετό χρόνο για όλα, ώστε κανένα να μη νιώθει παραμελημένο.
- Να δίνουμε το παρών σε σχολικές συναντήσεις και γιορτές, φροντίζοντας πάντα να έχουμε ετοιμάσει κάτι χειροποίητο, γιατί ούτως ή άλλως αυτό κάνουν όλες οι άλλες μαμάδες.
- Να ντυνόμαστε όμορφα και να περιποιούμαστε τον εαυτό μας, γιατί εκτός από μητέρες είμαστε και γυναίκες.
- Να είμαστε εκτός από μητέρες και σύζυγοι.
- Να φροντίζουμε τα κατοικίδια του σπιτιού - να βγάζουμε τον σκύλο βόλτα, να φροντίζουμε ώστε η γάτα να έχει πάντα φρέσκο νερό και φαγητό και να μην παραλείπουμε τα εμβόλιά τους.
- Να εξασφαλίζουμε, μέσα σε όλα αυτά, οκτώ ώρες ύπνου κάθε βράδυ, για να ξεκουραζόμαστε αρκετά ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις της επόμενης μέρας.
Δεν έχουν όλες οι προσδοκίες την ίδια βαρύτητα: κάποιες από αυτές είναι κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας, ενώ άλλες τις εγείρουμε εμείς απέναντι στον εαυτό μας, επειδή θέλουμε να προσφέρουμε το κάτι παραπάνω στην οικογένειά μας. Όλες, ωστόσο, απαιτούν έστω και λίγο από τον περιορισμένο χρόνο μας και κυρίως μας επιβαρύνουν με το λεγόμενο «mental load» ή «νοητικό φορτίο», όπως θα μπορούσαν να μεταφραστούν στα ελληνικά όλες αυτές οι σκέψεις που κάνουμε, 24 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, για τις εκκρεμότητες της οικογένειας και του σπιτιού: σκέψεις που εξαντλούν τις τελευταίες σταγόνες ενέργειας που μας έχουν απομείνει.
BOOM Note: Μήπως, λέω μήπως, έχει έρθει η ώρα να κατεβάσουμε τον πήχυ των προσδοκιών που τουλάχιστον εμείς οι ίδιες τρέφουμε προς τον εαυτό μας και, κυρίως, να επιδιώξουμε έναν πιο ισότιμο καταμερισμό των οικογενειακών υποχρεώσεων με τον σύντροφό μας;
