Ακόμα και αν πριν από την εγκυμοσύνη το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο κόσμο, με ένα νεογέννητο ευάλωτο πλασματάκι όλοι γινόμαστε λίγο-πολύ εσωστρεφείς, ειδικά μετά την πανδημία. Τι κάνουμε όμως με τους φίλους και τους γνωστούς που ανυπομονούν να έρθουν να δουν από κοντά το νέο μέλος της οικογένειάς μας – ειδικά αν ανυπομονούμε κι εμείς να τους συναντήσουμε ξανά και να κάνουμε ένα διάλειμμα από το θηλασμό και το άλλαγμα πάνας; Σε γενικές γραμμές, το ανοσοποιητικό σύστημα ενός νεογέννητου, ακόμα και ενός τελειόμηνου, δεν αναπτύσσεται επαρκώς μέχρι τον δεύτερο μήνα της ζωής του. Την ίδια περίπου περίοδο τού κάνουμε και τα πρώτα εμβόλια. Οπότε αυτή είναι μια καλή χρονική στιγμή να αρχίσουμε να δεχόμαστε επισκέψεις, πάντα όμως με τη σύμφωνη γνώμη του παιδιάτρου.
Ακόμα, όμως, κι αν έχουμε πάρει το πράσινο φως από τον γιατρό, ίσως εμείς να μη νιώθουμε ακόμα έτοιμοι να «ανοίξουμε» το σπίτι μας, επειδή, για παράδειγμα, δεν έχουμε βρει ακόμα τα πατήματά μας με το μωρό ή ανησυχούμε για την υγεία του. Σε αυτή την περίπτωση, η μόνη σωστή απάντηση στην ερώτηση «πότε αρχίζουμε να δεχόμαστε επισκέψεις;» είναι: «Όποτε νιώσουμε εμείς έτοιμοι». Αν, τώρα, κάποιος επιμένει «να περάσει από το σπίτι έστω και για λίγο», παραμένουμε σταθεροί στη θέση μας, εξηγώντας του ξεκάθαρα τους λόγους για τους οποίους έχουμε πάρει αυτή την απόφαση. Και σε περίπτωση που πιστεύουμε ότι δεν θα δείξει κατανόηση, μπορούμε να του πούμε ότι «αυτή την οδηγία έχει δώσει ο γιατρός» - οπότε δεν του αφήνουμε περιθώριο να επιμείνει περισσότερο.
Οι κανόνες που θέτουμε στις επισκέψεις
Όταν αρχίσουμε τελικά να δεχόμαστε επισκέψεις, θέτουμε κάποιους κανόνες στο σπίτι, για τους οποίους ενημερώνουμε εκ των προτέρων τους επισκέπτες μας:
- Να φορούν μάσκα σε όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στο σπίτι μας, ακόμα και αν έχουν κάνει όλα τα εμβόλια (και κατά της COVID-19) και δεν έχουν κανένα ύποπτο σύμπτωμα.
- Να σεβαστούν την απόφασή μας να μην κρατήσουν ακόμα στα χέρια τους το νεογέννητο ή, αν τους επιτρέπουμε να το πάρουν αγκαλιά, να πλύνουν προηγουμένως καλά τα χέρια τους και να απλώσουν ένα καθαρό πανάκι στα σημεία όπου θα ακουμπήσει το μωρό.
- Να μας επισκεφτούν όσο το δυνατόν νωρίτερα μέσα στη μέρα, ειδικά, π.χ., αν το μικρό μας περνάει φάση κολικών και γίνεται κακοδιάθετο μετά τις έξι το απόγευμα.
- Αν αισθανθούμε ότι μια επίσκεψη διαρκεί περισσότερο από όσο το επιθυμούμε - επειδή, ας πούμε, θέλουμε να βάλουμε το μωρό για ύπνο ή να ξεκουραστούμε εμείς λίγο- δεν διστάζουμε να θέσουμε τα όριά μας, δείχνοντας διακριτικά στους επισκέπτες μας ότι ήρθε η ώρα της αποχώρησης: «Με συγχωρείτε, αλλά θα πρέπει να αποσυρθούμε με το μωρό στο παιδικό δωμάτιο, για να το θηλάσω και να το βάλω για ύπνο».
- Αν πρόκειται για μια μεγάλη παρέα φίλων ή μια μεγάλη οικογένεια, μπορούμε να τους ζητήσουμε να μας επισκεφτούν τμηματικά, σε μικρότερες παρέες: ένα πολύ μικρό βρέφος που βρίσκεται ξαφνικά με πολύ κόσμο στο σπίτι βομβαρδίζεται με ερεθίσματα που μπορεί να του προκαλέσουν υπερένταση και εκνευρισμό.
- Αν κάποιος επισκέπτης μας είναι καπνιστής, του ζητάμε να περιμένει τουλάχιστον είκοσι λεπτά από το τελευταίο τσιγάρο για να πάρει αγκαλιά το μωρό – οι τοξίνες μεταφέρονται ακόμα και μέσα από την αναπνοή.
- Σε περίπτωση που κάποιος παρουσιάσει οποιοδήποτε σύμπτωμα, του ζητάμε να αναβάλει την επίσκεψή του μέχρι να νιώσει τελείως καλά: Ακόμα και αν είναι κάτι τόσο «απλό» όσο ένα συνάχι, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε σοβαρό για το μωρό μας.
BOOM Note: Μετά τους δύο μήνες μπορούμε σταδιακά να αρχίσουμε να χαλαρώνουμε τα μέτρα προφύλαξης, σε συνεννόηση πάντα με τον παιδίατρο και εφόσον κι εμείς νιώθουμε άνετα.
