Σταύρος Σβήγκος | Οδηγίες για νέους μπαμπάδες

Εύα Ανυφαντή
Sat, 30/05/2020 - 15:56

Έχει κάνει εννιά ολόκληρα χρόνια παιδικό θέατρο και ξέρει πως«τα παιδιά είναι το πιο “αναρχικό” κοινό. Δεν σκέφτονται τι  πρέπει να πουν και τι όχι, εκφράζονται χωρίς φίλτρα, τα δείχνουν όλα. Γι’ αυτό ο μόνος τρόπος να τα κερδίσεις είναι η ειλικρίνεια». Αυτό από μόνο του αρκεί για να λάβουμε υπόψιν τις parenting συμβουλές του Σταύρου Σβήγκου πολύ σοβαρά...

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Να βρεις μια γωνιά στον κήπο σου να θάψεις το εγώ σου και να στηρίξεις το κορίτσι σου. Γιατί πάντα θα είναι και το κορίτσι σου. Αυτό που περνάει δεν μπορείς να το νιώσεις ούτε να το κατανοήσεις απόλυτα, γι’ αυτό πρέπει να τη βοηθήσεις με κάθε δυνατό τρόπο.
Τη στιγμή που γεννιέται το παιδί σας
Εκεί καταλαβαίνεις τη φράση «θα κάνεις παιδί και θα καταλάβεις», και εξηγώ: Εκεί γύρω στα 30-40 νιώθεις γεμάτος εμπειρίες και πιστεύεις πως έχεις ζήσει τα πάντα. Τότε ξαφνικά γίνεσαι γονιός και συνειδητοποιείς πως νιώθεις κάτι που σε αφήνει άφωνο... Το πιο δυνατό και ολοκαίνουριο συναίσθημα που δεν περιγράφεται με λέξεις.
Το πρώτο 24ωρο με το παιδί στο σπίτι
Ο Άγγελος έμεινε 2 μήνες στην εντατική εξαιτίας ενός προβλήματος, επομένως τον πήραμε στο σπίτι αργότερα. Σε κάθε περίπτωση, είναι μαγικό να κρατάς στα χέρια σου ένα πλάσμα 3,5 κιλά και να προσπαθείς να αφουγκραστείς την κάθε του ανάγκη.
Όταν η μαμά είναι έτοιμη να καταρρεύσει
Εδώ πρέπει να κάνεις υπερ- προσπάθεια. Να αναλάβεις όχι όσα εκείνη, αλλά ακόμα περισσότερα για να έχει ουσιαστική βοήθεια και ψυχική ηρεμία. Άλλωστε είμαστε και οι δύο σε αυτό. Κακώς λένε πως το βάρος πέφτει στη μαμά τον πρώτο καιρό. Το βάρος πρέπει να πέφτει και στους δύο γονείς. Να μοιραζόμαστε κι οι δύο την κούραση και την ευθύνη. Έτσι μεγάλωσα κι εγώ, και επειδή είχα τη δυνατότητα, επέλεξα να αφήσω πίσω τη δουλειά για δύο χρόνια για να δώσω προτεραιότητα στον μικρό. Αυτά τα χρόνια δεν ξανάρχονται, εκεί δημιουργείται το δέσιμο, η μαγιά της οικογένειας. Και όλο αυτό ήθελα να το ζήσω.
Όταν ένα μωρό σε βγάζει εκτός εαυτού
Εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος ουσιαστικά με το εγώ σου και δείχνεις ποιος είσαι πραγματικά. Αν υπάρχει κάποιος κοντά που μπορεί να βάλει πλάτη έχει καλώς, αλλιώς παίρνεις δυο ανάσες και πατάς τον εγωισμό σου προκειμένου να ηρεμήσεις και να βρεις τρόπους να λύσεις το πρόβλημα.
Τη στιγμή που μπαίνεις στο σπίτι κατάκοπος και σε περιμένει να παίξετε
Όταν ανοίγω την πόρτα και ακούω αυτό το «ΜΠΑΜΠΑΑΑΑ», τρελαίνομαι! Εκεί που νομίζεις, λοιπόν, πως είσαι έτοιμος να καταρρεύσεις, σκάβεις στα υπόγεια της ψυχής σου και βρίσκεις κι άλλη ενέργεια. Είναι όμως φορές που πράγματι δεν μπορώ. Τότε του εξηγώ πως χρειάζομαι 5-10 λεπτά και μετά θα παίξουμε. Άλλοτε το καταλαβαίνει άλλοτε κλαίει, πάντως παίρνω τον χρόνο που χρειάζομαι. Είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά από νωρίς πως δεν είμαστε άτρωτοι και πως έχουμε αδυναμίες, για να μην σοκαριστούν μετά. Δεν είναι κακό να υπάρχουν εντάσεις, δεν γίνεται αλλιώς, το παιδί δεν έχει άλλον τρόπο να διεκδικήσει αυτά που θέλει. Δοκιμάζει τα όρια που θέτουμε εμείς. Σε 10 λεπτά που έχω πάρει μια ανάσα και παίζουμε το έχει ξεχάσει!
Όταν δεν τρώει
Δεν τον έχω πιέσει ποτέ. Αν δεν θέλει, του λέω «όταν πεινάσεις, εδώ είμαι». Αν δεν τρώει επειδή έχει ήδη δει τα μπισκότα στην κουζίνα, του εξηγώ πως πρέπει πρώτα να φάμε το φαγητό μας. Θεωρώ πως έχουμε δημιουργήσει μια μικρή κοινωνία στο σπίτι μας, μέσα στην οποία συνεννοούμαστε. Με τον μικρό είμαστε πολύ κοντά, ποτέ δεν του μίλησα «μπεμπεκίστικα», αλλά πάντα με ειλικρίνεια.
Όταν δεν κοιμάται
Γενικά νομίζω πως όταν τα παιδιά δεν κοιμούνται, κάτι τους λείπει... Ίσως δεν νιώθουν ασφάλεια, ίσως δεν μας χόρτασαν και θέλουν λίγο παραπάνω. Εκεί χρειάζεται υπομονή γιατί ο ύπνος είναι πολύ σημαντικός κι αν δεν κοιμηθεί το βράδυ την επόμενη μέρα δεν θα είναι καλά. Γι’ αυτό θα πω παραμύθια, μετά τραγουδάκια, θα βρω 1002 τρόπους μέχρι να ’ρθει η στιγμή εκείνη, λίγο πριν κλείσουν τα ματάκια του, που θα μου πει: «Μπαμπά σ’ απαπώ» και θα κοιμηθεί.
Τρία tips για να αποφύγεις να πεις «μη»
Δεν έχω πει ποτέ μη. Από τον τόνο της φωνής μου όταν πω το όνομά του καταλαβαίνει. Και του εξηγώ τα πάντα. Γι’ αυτό είναι δύο χρονών, αλλά ώριμος σαν μεγαλύτερο παιδάκι!

Instagram: @stavros_svigkos
 

Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο τεύχος του BOOM