Τώρα που κάνουμε restart και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, μήπως είναι ευκαιρία να δοκιμάσουμε να εφαρμόσουμε τα «μυστικά» των γονιών που μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά; Και μπορεί να μας βοηθήσουν να μειώσουμε τις γκρίνιες που πάντα υπάρχουν, να γίνουμε όλοι (μικροί-μεγάλοι) πιο ήρεμοι και χαρούμενοι...
#1 Κρατάμε ένα σταθερό πρόγραμμα γευμάτων και ύπνου: Όσο απλό φαίνεται, τόσο δύσκολο και σημαντικό είναι! Δεν χρειάζεται να έχουμε στρατιωτική πειθαρχία, ταυτόχρονα όμως δεν ξεχνάμε ότι προϋπόθεση για να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά είναι να καλύπτουμε, καταρχήν, τις ζωτικές ανάγκες τους, εξασφαλίζοντάς τους επαρκείς ώρες ύπνου και καλύπτοντας εγκαίρως την πείνα τους.
#2 Αφήνουμε τα παιδιά να απολαύσουν το ελεύθερο παιχνίδι: Πολλά από τα σημερινά παιδιά, ιδιαίτερα μεγαλύτερης ηλικίας, καλούνται να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα γεμάτο με σχολικές εργασίες αλλά και εξωσχολικές δραστηριότητες. Ας τα αφήσουμε όμως να πάρουν μια ανάσα, αφήνοντάς τους ελεύθερο χρόνο.
#3 Τους επιτρέπουμε να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους: Μπορεί εμείς όταν είμαστε κακοδιάθετοι να καταφεύγουμε στη συζήτηση με φίλους, όμως τα παιδιά χρειάζονται έναν πιο ακατέργαστο τρόπο να εκφραστούν. Τα αφήνουμε λοιπόν να κλάψουν, να γελάσουν, να χοροπηδήσουν, ακόμα και να ξεσπάσουν σε tantrum σε δημόσιο χώρο. Είναι προτιμότερο να νιώσουμε εμείς αμήχανα για λίγο, παρά να τα εκπαιδεύσουμε, άθελά μας, να εσωτερικεύουν τα αρνητικά συναισθήματά τους: μια συμπεριφορά που μπορεί να οδηγήσει αργότερα σε προβλήματα υγείας όπως οι διατροφικές διαταραχές στην εφηβεία.
#4 Τους δίνουμε επιλογές: Και οι ενήλικες έχουμε περιορισμένο έλεγχο της ζωής μας, γεγονός που συνδέεται ακόμα και με σύνδρομα όπως το επαγγελματικό burnout. Ας αφήσουμε λοιπόν τα παιδιά να κάνουν τις επιλογές τους, τουλάχιστον σε ακίνδυνα θέματα όπως το τι θα φορέσουν και, καθώς μεγαλώνουν, ποια κατεύθυνση σπουδών θα ακολουθήσουν. Είναι η καλύτερη επένδυση για το μέλλον τους. Ακόμα και αν διαπιστώσουν, αργότερα, ότι η επιλογή τους δεν ήταν η καλύτερη, τουλάχιστον θα είναι η δική τους επιλογή και όχι των γονιών τους.
#5 Τα ακούμε με προσοχή: Όσο κι αν τα λατρεύουμε, όλοι θα έχουμε πιάσει συχνά τον εαυτό μας να τους απαντάει μηχανικά και αφηρημένα ενώ μάς αφηγούνται κάτι με ενθουσιασμό. Η ενεργητική ακρόαση από τους γονείς τα κάνει να νιώθουν ότι ακούγονται, ενισχύει την αυτοπεποίθησή τους και, τελικά, συμβάλλει στην ευτυχία τους.
#6 Τους δείχνουμε με κάθε τρόπο ότι τα αγαπάμε άνευ όρων: Ακόμα και αν τους ζητήσουμε να μη χαλάσουν το καινούριο τους παιχνίδι αλλά το κάνουν, με αποτέλεσμα να στεναχωριούνται, τα αγκαλιάζουμε μέχρι να σταματήσουν το κλάμα – δεν έχει σημασία που μας «παράκουσαν». Τα αφήνουμε να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους (πάντα με ασφάλεια!) αλλά ταυτόχρονα τούς κάνουμε σαφές, σε κάθε ηλικία, ότι θα είμαστε πλάι τους, να τα στηρίξουμε σε κάθε στραβοπάτημα – κυριολεκτικό ή μεταφορικό.
Inspiration: Motherly.com
