Ο Peter Mutabazi μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου η βία -λεκτική και σωματική- ήταν καθημερινότητα κι έτσι αναγκάστηκε από πολύ νωρίς να μείνει μόνος του. Αφού κατάφερε, λοιπόν, να ορθοποδήσει και έχοντας δύο επιπλέον δωμάτια στο σπίτι του, αποφάσισε να μπει σε ένα πρόγραμμα αναδοχής παιδιών, για να βοηθήσει τα παιδιά που είχαν μεγαλώσει δύσκολα - όπως ο ίδιος. Μέσα σε τρία χρόνια φιλοξένησε 12 παιδιά, με τελευταία περίπτωση δυο αδέρφια, που ενώ αγάπησε πολύ κι επρόκειτο να προχωρήσουν τις διαδικασίες για υιοθεσία, αποφάσισαν τελικά να επιστρέψουν στη βιολογική τους οικογένεια. Ο Peter πληγώθηκε πολύ, παρ' όλα αυτά δέχτηκε το αμέσως επόμενο Σαββατοκύριακο να φιλοξενήσει έναν 11χρονο, κατόπιν αιτήματος της κοινωνικής λειτουργού...
Χωρίς να θέλει να επενδύσει περισσότερο συναισθηματικά - εξαιτίας του πρόσφατου αποχωρισμού του από τα δύο παιδιά- αρκέστηκε στο να κρατήσει τον μικρό για το Σαββατοκύριακο και του ζήτησε μάλιστα να τον αποκαλεί "κύριο Peter". Ο μικρός Anthony όμως, εντελώς αυθόρμητα, άρχισε να τον φωνάζει "μπαμπά". Μόλις έφτασε η Δευτέρα, ο Peter έμαθε από την κοινωνική λειτουργό πως πρόκειται για μια πολύ δύσκολη περίπτωση: Η βιολογική μητέρα του Anthony τον εγκατέλειψε σε ένα νοσοκομείο όταν ήταν 2 ετών, ενώ η οικογένεια που τον υιοθέτησε και τον ανέθρεψε μέχρι την ηλικία των 10 ετών, πάλι τον εγκατέλειψε, κι έτσι ο Anthony είχε νιώσει στη ζωή του μόνο απόρριψη κι επιπλέον δεν είχε πουθενά να μείνει.
Τότε ο Peter, συγκινημένος από την ιστορία του μικρού, κατάλαβε πως η υιοθεσία του Anthony ήταν μονόδρομος. "Είμαι πραγματικά ευλογημένος που τον έχω στη ζωή μου. Νιώθω πως τον είχα ανάγκη, πως μου άλλαξε τη ζωή περισσότερο απ'ότι εγώ τη δική του." Ωστόσο, έχοντας να δώσει αγάπη και σε άλλα παιδιά, ο Peter εξακολούθησε να συμμετέχει στο πρόγραμμα αναδοχής, κι έτσι τώρα, μαζί με τον Antony φιλοξενούν παιδιά τα Σαββατοκύριακα, χαρίζοντάς τους όχι μόνο στέγη αλλά και τρυφερότητα.
There are no unwanted children. Just unfound famillies! - National Adoption Center
Πηγή: Bored Panda
