Μετράς αντίστροφα μέχρι τις γιορτές. Δεν βλέπεις την ώρα να περάσεις μερικές ξεκούραστες μέρες στο σπίτι με την οικογένειά σου. Και μετά, τα Χριστούγεννα έρχονται. Κι εσύ καταλήγεις να νιώθεις πιο εξαντλημένη από τις εργάσιμες μέρες και να αναρωτιέσαι τι έχει συμβεί και κάπου βαθιά μέσα σου, ένα μικρό κομμάτι σου θέλει να επιστρέψει στο γραφείο, όπου τουλάχιστον θα έχεις την ευκαιρία να κάνεις ένα διάλειμμα για φαγητό. Καλώς ήρθες στον μαγικό κόσμο της μητρότητας, όπου το σώμα και το μυαλό εργάζονται ακατάπαυστα, 365 μέρες το χρόνο. Μα τι συμβαίνει και μια μαμά συνεχίζει εκεί όπου όλοι οι άλλοι έχουν σταματήσει;!
Τα παιδιά στις αργίες και τις διακοπές ξυπνούν χαράματα! Για την ακρίβεια, ξυπνούν νωρίτερα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο του χρόνου, αδημονώντας να ξεκινήσει μια μέρα γεμάτη με βόλτες, παιχνίδι, τηλεόραση - με οτιδήποτε δεν μπορούν να κάνουν όταν έχουν σχολείο. Και μαζί τους ξυπνούν, θέλοντας και μη, η μαμά και ο μπαμπάς, για τους οποίους ο πρωινός ύπνος, ή έστω το χουζούρεμα, είναι πλέον μια απόλαυση που ανήκει στο μακρινό παρελθόν.
Μαγειρεύεις μέχρι τελικής πτώσης! Στις γιορτές και τις αργίες δεν συμβιβάζεσαι με τις συνταγές της ρουτίνας, που μπορεί να μην απαιτούν περισσότερα από πέντε λεπτά προετοιμασίας, αλλά για άγνωστους, μαζοχιστικούς πιθανότατα λόγους, καταπιάνεσαι με πιάτα-υπερπαραγωγές, ακόμα και αν δεν έχεις προσκαλέσει σε ένα επικό τραπέζι όλους τους συγγενείς και τους φίλους σου αλλά μαγειρεύεις μόνο για την οικογένεια. Όλο το χρόνο κρατάς νοερές σημειώσεις για τα φαγητά που θα μαγειρέψεις όταν πάρεις άδεια από τη δουλειά, με αποτέλεσμα, όταν έρχεται πια εκείνη η εποχή του χρόνου, να περνάς τη μισή σου μέρα σκυμμένη πάνω από κατσαρόλες.
Πρέπει και θέλεις να τους συναντήσεις όλους... Μπορεί στο παρελθόν οι γιορτές να ήταν αφιερωμένες μόνο στους δικούς σου φίλους και συγγενείς, από τη στιγμή όμως που γίνεσαι μητέρα μπαίνουν στο πρόγραμμα και οι φίλοι των παιδιών. Κάπως έτσι, ανάμεσα στα καθιερωμένα οικογενειακά και φιλικά τραπέζια που έχουν γίνει παράδοση εδώ και χρόνια, στριμώχνεις και τα playdates με συμμαθητές, με αποτέλεσμα η μία επίσκεψη να διαδέχεται την άλλη και το 24ωρο να φαίνεται ξαφνικά πολύ λίγο για να τους χωρέσει όλους.
Βγαίνεις στα μαγαζιά με μια λίστα δώρων μεγαλύτερη κι από εκείνη του Άγιου Βασίλη. Μια φορά κι έναν καιρό αγόραζες δώρα για τον σύντροφο, την κολλητή σου, τους γονείς και τα αδέρφια σου. Πλέον η λίστα δώρων για τα Χριστούγεννα αλλά και το Πάσχα συναγωνίζεται εκείνη του Άγιου Βασίλη, καθώς έχει εμπλουτιστεί με τα ονόματα των παιδιών σου, των παιδιών των φίλων σου, των ανιψιών, των βαφτιστηριών σου και, ίσως, των δασκάλων των παιδιών σου. Είναι υπέροχη, αναμφίβολα, η έκφραση ευτυχίας που παίρνει ένα παιδί όταν του δίνεις το τυλιγμένο πακέτο, αλλά δεν θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για τον μαραθώνιο shopping που έχει προηγηθεί, σε malls και σε εμπορικούς δρόμους όπου κάθε γιορτινή μέρα μοιάζει να είναι Black Friday.
Οι ανάγκες των παιδιών σου είναι καταιγιστικές. Έχεις κάνει φιλόδοξα σχέδια για τις γιορτές με τα παιδιά. Να φτιάξετε μαζί κουλουράκια και ευχετήριες κάρτες, να σκαρώσετε χειροτεχνίες και άλλα σπιτικά εργαστήρια. Κάποια από αυτά τα σχέδια γίνονται πραγματικότητα, αλλά σε κάποια φάση η κατάσταση στο σπίτι αποδεικνύεται αληθινά φορτική. «Μαμά, έλα να παίξουμε», σου λέει ξανά και ξανά το νήπιο, ενώ εσύ θέλεις να χαλαρώσεις βλέποντας την αγαπημένη σου τηλεοπτική σειρά. «Μαμά, με πειράζει» σε ενημερώνουν τα αδερφάκια, περιμένοντας να ασκήσεις για μία ακόμα φορά καθήκοντα διαιτητή. «Μαμά, πεινάω» λέει το μέχρι πρότινος λιτοδίαιτο παιδί σου, καθώς σκέφτεσαι ότι ο μοναδικός λόγος που μεταμορφώθηκε σε λαίμαργο κουτάβι είναι για να δοκιμάσει την υπομονή σου.
Τα καλά νέα είναι ότι στο τέλος διαγράφονται η κούραση και το στρες και μένουν στη μνήμη μόνο οι αληθινά όμορφες στιγμές! Προικίζοντάς σε με μια μακάρια αμνησία και κάνοντάς σε να ανυπομονείς για τα επόμενα Χριστούγεννα.
