7 καινοτόμα χαρακτηριστικά του Ιαπωνικού εκπαιδευτικού συστήματος που δεν γνωρίζατε...

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ενδιαφερθεί και να διερευνήσει κανείς την ιαπωνική κουλτούρα, ακόμη περισσότεροι για να την θαυμάσει και να την αγαπήσει. Εκτός από την πλούσια ιστορία, την πολιτιστική κληρονομιά και την τεχνολογική ανάπτυξη, η Ιαπωνία καινοτομεί και μέσω του εκπαιδευτικού της συστήματος: σχολικό savoir vivre, «give back to the society» culture και υγιεινά σχολικά γεύματα είναι μερικά μόνο από όσα κάνουν το ιαπωνικό σχολείο να ξεχωρίζει.

Ίσως δεν γνωρίζετε ότι…

1. Η σχολική χρονιά ξεκινά την 1η Απριλίου και περιλαμβάνει τρία τρίμηνα: 1 Απριλίου έως 20 Ιουλίου, 1 Σεπτεμβρίου έως 26 Δεκεμβρίου και 7 Ιανουαρίου έως 25 Μαρτίου. Μπορεί στην Ελλάδα η «πρωταπριλιά» να είναι μια μέρα γεμάτη παιδικές σκανταλιές και φάρσες, εντός και εκτός σχολικού χώρου, όμως στην Ιαπωνία είναι η μέρα που χτυπά το πρώτο σχολικό «κουδούνι». Στην Ιαπωνία η έναρξη του σχολικού έτους συμπίπτει με τον ερχομό της άνοιξης και, στον δρόμο προς το σχολείο, οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να χαζεύουν τις εντυπωσιακές ανθισμένες κερασιές!
2. Τα τρία πρώτα έτη της σχολικής ζωής είναι αφιερωμένα στην καλλιέργεια «καλών τρόπων». Μέχρι και την τετάρτη δημοτικού τα παιδιά δεν δίνουν εξετάσεις αλλά η εκπαίδευση τους επικεντρώνεται στα soft skills. Οι μαθητές μαθαίνουν να σέβονται τους συνανθρώπους τους, τα ζώα και τη φύση αλλά και να είναι εγκρατή και δίκαια. Ωστόσο, οι εξετάσεις στις οποίες δοκιμάζονται για την εισαγωγή τους στο γυμνάσιο και μετέπειτα στο κολέγιο είναι ιδιαιτέρως απαιτητικές για τους υποψηφίους!
3. Τα παιδιά, ιδιαίτερα στις πιο μικρές ηλικίες, μπορούν να γίνουν ιδιαίτερα πιεστικά αναφορικά με τις ενδυματολογικές τους επιλογές. Πόσες φορές, άλλωστε, δεν έχουμε ακούσει ιστορίες παιδιών που θέλουν να πάνε στο σχολείο με πιτζάμες ή με αποκριάτικες στολές; Οι μαθητές δεν έχουν περιθώρια στιλιστικού πειραματισμού, καθώς η χρήση σχολικής στολής είναι υποχρεωτική και αποσκοπεί στην άρση κοινωνικών διαφορών, αλλά και στην ανάπτυξη του αισθήματος «ομαδικότητας».
   
   
4. Η καθαριότητα του σχολείου είναι αρμοδιότητα των μαθητών! Τα παιδιά χωρίζονται σε μικρές ομάδες, κάθε μία από τις οποίες αναλαμβάνει διαφορετικό τμήμα των εγκαταστάσεων. Οι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι με αυτό τον τρόπο οι μαθητές μαθαίνουν να συνεργάζονται αποδοτικά και να δείχνουν σεβασμό στον δημόσιο χώρο.
5. Στο ιαπωνικό πρόγραμμα σπουδών συμπεριλαμβάνονται μαθήματα «Shodo», δηλαδή ιαπωνικής καλλιγραφίας, και «Haiku», μιας μορφής παραδοσιακής ποίησης, προκειμένου να ενισχυθεί το αίσθημα σεβασμού των παιδιών απέναντι στον ιαπωνικό πολιτισμό. Πρόκειται, μάλλον, για μία ιδιαίτερα δημιουργική προσθήκη!
6. Προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες εισαγωγής τους σε ένα καλό γυμνάσιο,  οι μαθητές «συχνάζουν» σε εκπαιδευτικά εργαστήρια, όπου τα μαθήματα πραγματοποιούνται κυρίως τις βραδινές ώρες, ενώ μελετούν non-stop και κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου ή στις αργίες!
   
   
7. Οι μαθητές δεν παίρνουν «κολατσιό» από το σπίτι ή το κυλικείο. Σε μία προσπάθεια για εξασφάλιση υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, το σχολείο παρέχει στο σύνολο των μαθητών γεύματα παρασκευασμένα από εξειδικευμένους και σεφ και μελετημένα από επαγγελματίες υγείας. Μάλιστα, τα παιδιά δεν τρώνε το μεσημεριανό τους στο προαύλιο αλλά μέσα στην τάξη και όλα μαζί, παρέα με τον δάσκαλο, ώστε να καλλιεργηθεί η μεταξύ τους αλληλεπίδραση και οι θετικές σχέσεις.

Από την Έλενα Χάλαρη