Η σχολική εβδομάδα των τεσσάρων ημερών δεν είναι ένα υποθετικό σενάριο που μπορούμε να φανταστούμε μόνο στο μακρινό μέλλον. Για χιλιάδες σχολεία της αμερικανικής επαρχίας αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα.
Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με ένα παλιότερο ρεπορτάζ του «Guardian», εφαρμόστηκε για πρώτη φορά πιλοτικά τη δεκαετία του ‘30. Στη διάρκεια των seventies, καθώς οι τιμές καυσίμων εκτοξεύτηκαν, επιστρατεύτηκε ξανά, ως ένα μέτρο εξοικονόμησης ενέργειας. Το 2008, με τη νέα οικονομική ύφεση, ένα καινούριο κύμα σχολείων ήρθε να προστεθεί σε όσα το εφάρμοζαν ήδη, ενώ η πρόσφατη εμπειρία της πανδημίας και της τηλεκπαίδευσης έκαναν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ακόμα πιο ανοιχτά σε ριζικές αλλαγές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αμερική, ενώ το 1999 υπήρχαν μόλις 257 σχολεία των τεσσάρων ημερών, μέχρι το 2021 ο αριθμός τους είχε εκτοξευτεί σε τουλάχιστον 1.600 σχολεία από 24 πολιτείες.
Στα σχολεία των τεσσάρων ημερών το Σαββατοκύριακο είτε αρχίζει από την Παρασκευή είτε παρατείνεται και τη Δευτέρα, ενώ το σχολικό ωράριο έχει επεκταθεί προκειμένου να καλυφθεί η διδακτέα ύλη, από τις 7.10 π.μ. έως τις 3.25 μ.μ.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι για να περάσει ένα σχολείο από το πενθήμερο στο τετραήμερο μάθημα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη της κοινότητάς του, δηλαδή των δασκάλων, των μαθητών και των γονιών, μέσα από δημοσκοπήσεις. Και τουλάχιστον οι δύο πρώτες κατηγορίες, όπως γράφει το άρθρο της βρετανικής εφημερίδας, δηλώνουν ικανοποιημένες: οι δάσκαλοι νιώθουν ότι ολοκληρώνουν περισσότερα χάρη στο διευρυμένο ωράριο, ενώ οι μαθητές χαίρονται, προφανώς γιατί απολαμβάνουν σε σταθερή βάση τρεις ημέρες εκτός σχολείου.
Τι λένε όμως γι’ αυτό οι γονείς; Η April Lanotte, πρώην εκπαιδευτικός και μητέρα τριών παιδιών, απολαμβάνει το νέο καθεστώς: «Ήδη περνάμε πολλές ώρες στο σχολείο. Άξιζε λοιπόν να παραταθεί το ωράριο κατά 90 λεπτά, προκειμένου να κερδίσουμε μια ολόκληρη μέρα». Αυτή η μέρα, εξάλλου, δεν αξιοποιείται μόνο στο παιχνίδι και την ξεκούραση, αλλά και στον προγραμματισμό διάφορων οικογενειακών δραστηριοτήτων που διαφορετικά θα μεταφράζονταν σε σχολικές απουσίες, για παράδειγμα σε μια επίσκεψη σε γιατρούς.
Το προφανές μειονέκτημα είναι ότι οι γονείς που δεν έχουν σταθερή βοήθεια, π.χ. από παππούδες, αναγκάζονται να αναζητήσουν μια λύση φύλαξης για την ημέρα της σχολικής αργίας, ειδικά για τα μικρότερα παιδιά - τουλάχιστον όσο δεν έχει επεκταθεί ένα άλλο ενδιαφέρον πείραμα, της τετραήμερης εργάσιμης εβδομάδας. Ωστόσο, καθώς γράφω αυτή την είδηση στη διάρκεια μιας ακόμα Παρασκευής που τα οικογενειακά αποθέματα ενέργειας σημειώνουν ιστορικά χαμηλό ρεκόρ, το τίμημα που θα έπρεπε να πληρώσουμε προκειμένου το παιδί μας να έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο μοιάζει πραγματικά μικρό.
