Το «Μέλη και Μελέκ», από τις εκδόσεις Διόπτρα, μια τρυφερή ιστορία σε υπέροχη εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού, κυκλοφόρησε εκατό χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Όμως το διαχρονικό θέμα της προσφυγιάς, που πραγματεύεται, έγινε τραγικά επίκαιρο μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Μιλήσαμε με τη συγγραφέα για την οδύνη κάθε ξεριζωμού, τη δύναμη που έχουν οι οικογενειακές μνήμες και τον αφανή αλλά καθοριστικό ρόλο των παιδιών στη δημιουργία ενός αληθινά καλού βιβλίου.
Πώς προέκυψε η ιδέα της ιστορίας Μέλη και Μελέκ;
Η ιδέα να γράψω ένα βιβλίο για τη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν της μαμάς μου. Η οικογένεια της μητέρας της καταγόταν από τη Μικρά Ασία και ήθελε πάντα να διαφυλάσσει τις μνήμες και τις ιστορίες των προγόνων μας. Έχοντας ως άξονα τη θεματολογία αυτή, η ηρωίδα ήρθε και τρύπωσε μόνη της στο μυαλό μου, όπως συμβαίνει συνήθως, και η ιστορία πλέχτηκε βήμα βήμα, χωρίς να ξέρω εξαρχής πού θα καταλήξει.
Πώς μπορεί μια σύγχρονη γυναίκα, όπως εσείς, να μπει στη θέση ενός κοριτσιού που έζησε τη Μικρασιατική Καταστροφή, σαν τη Μέλη; Περιγράψτε μας τη διαδικασία έρευνας, αλλά και τις οικογενειακές αναφορές που σας βοήθησαν να προσεγγίσετε την ψυχική κατάσταση και τις εμπειρίες της φανταστικής ηρωίδας σας.
Πέρα από τη βιβλιογραφική έρευνα που έκανα, μίλησα με ανθρώπους, κάποιοι εκ των οποίων ήταν συγγενείς μου. Δεν κατέγραφα τόσο τις ιστορίες και τα γεγονότα που μου αφηγήθηκαν, όσο το πώς ένιωθαν όταν μου μιλούσαν. Τα συναισθήματα της ηρωίδας είναι αυτά ακριβώς που αισθάνθηκα εγώ η ίδια ακούγοντας ιστορίες προσφύγων που ήρθαν από τη Σμύρνη. Επειδή αυτά είχαν πολύ μεγάλες διακυμάνσεις, ήθελα και η ιστορία της Μέλης να έχει συναισθηματικό, και όχι ιστορικό, κέντρο βάρους. Έτσι, όλα αυτά που βίωσαν οι γιαγιάδες μας, αυτά που μετέφεραν στους γονείς μας κι εκείνοι με τη σειρά τους σε εμάς, ήθελα να τα αποκόψω από τη βιαιότητα των γεγονότων και να τα περάσω στον αναγνώστη με έναν τρόπο λίγο πιο φωτεινό.
Γιατί επιλέξατε να δείξετε την οδύνη του ξεριζωμού μέσα από ένα παιχνίδι, την κούκλα της Μέλης;
Η κούκλα, το παιχνίδι ενός παιδιού, είναι από μόνο του ένα σύμβολο αγάπης. Τα παιδιά δεν χαρίζουν εύκολα την καρδιά τους, αλλά, όταν το κάνουν, είναι για πάντα. Τα παιχνίδια που αγαπούν και ξεχωρίζουν είναι ένα κομμάτι της ύπαρξής τους και είναι φορτωμένα με σκέψεις, συναισθήματα και αναμνήσεις.
Εκτός από συγγραφέας, είστε επίσης αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων. Πώς συνδέονται αυτές οι δύο ιδιότητες; Σας έχει βοηθήσει, με κάποιον τρόπο, η εμπειρία σας στην αρχιτεκτονική να γίνετε καλύτερη συγγραφέας;
Η αρχιτεκτονική είναι κι αυτή μια τέχνη. Με βοηθά να εκφράζομαι και να αποτυπώνω όσα έχω στο μυαλό και στην καρδιά μου. Οι σπουδές μου με βοήθησαν πολύ ώστε να βάζω σε κάθε έργο μου, πέρα από τη λογική, και ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Ποιες είναι οι ηλικίες των παιδιών σας σήμερα; Δεδομένου ότι τα παιδιά είναι οι πιο αυθόρμητοι και ειλικρινείς κριτές, έχουν παίξει κάποιο ρόλο στη δημιουργική διαδικασία των βιβλίων σας; Σε ποιο στάδιο βρίσκεται μια ιστορία σας όταν τους την παρουσιάζετε;
Τα παιδιά μου είναι 3, 6 και 9 ετών. Η μεγάλη μου κόρη είναι εκείνη που συμμετέχει πιο ενεργά στη διαδικασία δημιουργίας του κάθε βιβλίου μου. Στην αρχή μοιράζομαι μαζί της το θέμα και τη βασική πλοκή. Όταν το βιβλίο έχει ολοκληρωθεί σε πρώτο επίπεδο, το διαβάζω για πρώτη φορά και στα τρία παιδιά μου μαζί. Τα σχόλιά τους είναι πάντα εύστοχα και βοηθητικά για την εξέλιξη της κάθε ιστορίας.
Το βιβλίο Μέλη και Μελέκ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.
Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Website: www.dioptra.gr
Facebook: @dioptrapublishing
Instagram: @dioptrabooks
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online
πατώντας επάνω στο εξώφυλλο!
