Το περασμένο καλοκαίρι, αναζητώντας με τον γιο μας την πιο καθαρή θάλασσα, βρεθήκαμε τυχαία σε μια παραλία γυμνιστών. Και ενώ αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε πώς θα αντιδρούσε, εκείνος συμπεριφέρθηκε όπως σε οποιαδήποτε αμμουδιά: αδιαφορώντας επιδεικτικά για τους λουόμενους γύρω του, παρόλο που οι περισσότεροι δεν φορούσαν μαγιό. Έξι χρονών τότε ο γιος μου, δεν αποφεύγαμε να μας δει γυμνούς στο σπίτι, π.χ., ενώ κάναμε μπάνιο ή αλλάζαμε ρούχα, και απέδωσα τη χαλαρή αντίδρασή του στο γεγονός ότι είχε εξοικειωθεί και απενοχοποιήσει το θέαμα του γυμνού σώματος.
Ο Paul Abramson, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια σε θέματα ανθρώπινης σεξουαλικότητας, μας διαβεβαιώνει, πράγματι, ότι δεν είναι «εγγενώς λάθος» να μας βλέπουν γυμνούς άλλα μέλη της οικογένειάς μας. Μια από τις λίγες μελέτες που έχουν γίνει στον τομέα δείχνει ότι τα παιδιά 3-6 ετών που βλέπουν γυμνούς τους γονείς τους δεν αντιμετωπίζουν, μακροπρόθεσμα, καμία αρνητική συνέπεια. Υπάρχουν όμως κάποια ψιλά γράμματα σε αυτό και ορισμένοι κανόνες που είναι σημαντικό να θέσουμε, ιδιαίτερα αν έχουμε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.
- Θέτουμε όρια: Αν το παιδί μάς βλέπει γυμνούς, του εξηγούμε ότι αυτό μπορεί να μη συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες και πως κάθε σπίτι έχει διαφορετικούς κανόνες. Τού κάνουμε σαφές ότι πρέπει να είμαστε ντυμένοι όταν βρισκόμαστε με άλλους ανθρώπους, διαφορετικά μπορεί να τους κάνουμε να νιώσουν αμήχανα.
- Προετοιμαζόμαστε για «δύσκολες» ερωτήσεις: Σε ό,τι κι αν μας ρωτήσει την ώρα που μας βλέπει γυμνούς, απαντάμε χωρίς αμηχανία, με ειλικρίνεια και με τις δόκιμες ορολογίες για τα γεννητικά όργανα, χωρίς να «μπεμπεκίζουμε» αλλά και χωρίς να επεκτεινόμαστε σε περισσότερες λεπτομέρειες από όσες θα μας ζητήσει ένα μικρό παιδί, γιατί μπορεί να μην είναι ακόμα έτοιμο να τις κατανοήσει. Έτσι θα το ενημερώσουμε και θα το παρακινήσουμε να μοιραστεί μαζί μας στο μέλλον οποιαδήποτε απορία έχει και οποιοδήποτε περιστατικό το προβληματίσει.
- Διαχωρίζουμε την αλήθεια από το Photoshop: Από πολύ μικρή ηλικία ένα παιδί έρχεται σε επαφή με επεξεργασμένες φωτογραφίες μοντέλων, από τις οποίες απουσιάζει οποιαδήποτε «ατέλεια». Αν λοιπόν τύχει να μας δει χωρίς ρούχα, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία για να του εξηγήσουμε ότι κάθε σώμα είναι διαφορετικό, όμορφο και αλλάζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Έτσι, το βοηθούμε να αναπτύξει αυτοεκτίμηση και, μακροπρόθεσμα, καλύτερες άμυνες απέναντι σε κινδύνους της εφηβείας όπως οι διατροφικές διαταραχές.
- Δίνουμε προσοχή στα συναισθήματα του παιδιού: Καθώς μεγαλώνει, και ιδιαίτερα όσο πλησιάζει την εφηβεία, μπορεί να αρχίσει να αισθάνεται άβολα όταν το βλέπουμε γυμνό, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, να κλείνει την πόρτα του μπάνιου για να αλλάξει ή για να κάνει ντους. Σεβόμαστε απόλυτα τα όριά του, δίνοντάς του με αυτό τον τρόπο, και ένα πολύτιμο μάθημα συναίνεσης.
