Θέλει η αγκαλιά της να αποτελεί «καταφύγιο» για τις δύο κόρες της, τη12χρονη Έλενα και την 7χρονη Χριστίνα. Γι’ αυτό προσπαθεί καθημερινά να αφουγκράζεται τις ανάγκες τους, να είναι στοργική και πάντα εκεί, χωρίς όμως να τις «πνίγει» με την αγάπη, την προσοχή και την προστατευτικότητά της. Η Δέσποινα Καμπούρη, όπως λέει, δεν απέχει από το μοντέλο της σύγχρονης Ελληνίδας μαμάς και εσείς δεν έχετε παρά... να το διαπιστώσετε στη συνέντευξη που ακολουθεί!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Daddy manual: Ο Πάνος Γεωργίου ξέρει να εστιάζει μόνο στα σημαντικά
Δέσποινα, θυμήσου τη στιγμή που έμαθες ότι είσαι έγκυος στο πρώτο σου παιδί. Πώς ένιωσες; Ήταν κάτι που περίμενες ή προέκυψε;
Η πρώτη εγκυμοσύνη μου ήρθε γρήγορα και ξαφνικά. Παρότι ήθελα να γίνω μητέρα από μικρή, όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος, έπαθα σοκ. Μου πήρε χρόνο να συνειδητοποιήσω τι συνέβαινε. Μετά, όταν κατάλαβα ότι και ο άντρας μου ήταν χαρούμενος με αυτήν την προοπτική, ένιωσα ανακούφιση.
Το ανακοίνωσες αμέσως στην οικογένειά σου και στον περίγυρό σου;
Δεν ήθελα να το μοιραστώ άμεσα. Σκέψου ότι στον μπαμπά μου το είπα όταν ήμουν 2-3 μηνών. Άργησα πολύ. Το είπα αμέσως στη μαμά μου, βέβαια. Το συζητήσαμε κατευθείαν, αλλά ήθελα να το κρατήσω κρυφό για όσο περισσότερο χρονικό διάστημα γινόταν.
Σήμερα, η Δέσποινα ως μαμά μοιάζει με αυτό που είχες κατά νου από μικρή, πριν αποκτήσεις τις δύο κόρες σου;
Δεν μπορείς ποτέ να έχεις ρεαλιστική εικόνα, αν δεν έχεις ζήσει κάτι πρώτα. Θεωρώ, όμως, ότι δεν είμαι πολύ μακριά από αυτό που είχα στο μυαλό μου. Είμαι μια συνηθισμένη μαμά, όπως οι περισσότερες. Προσπαθώ να είμαι στοργική και να αφιερώνω χρόνο στα παιδιά. Χαίρομαι να τις βλέπω να μεγαλώνουν και να ανθίζουν, ενώ στενοχωριέμαι αφάνταστα όταν τις βλέπω να κλαίνε ή να είναι θλιμμένες. Πιστεύω ότι δεν απέχω από το μοντέλο της σύγχρονης Ελληνίδας μαμάς.
Μοιάζεις ως μαμά με τη δική σου μαμά;
Αρκετά! Προσπαθώ να κερδίζω την εμπιστοσύνη τους για να με εμπιστεύονται και να μου λένε όλα τους τα εσώψυχα, κάτι που έκανε και η μαμά μου με εμένα. Θυμάμαι από μικρή να είναι το λιμάνι και το καταφύγιό μου. Ήταν αυτή η αγκαλιά που είτε είχα κάνει λάθος ή σωστό, με έκανε να αισθάνομαι όμορφα. Της τα έλεγα όλα. Δεν τη φοβόμουν. Αυτό θέλω να κάνω κι εγώ με τις κόρες μου. Να γίνω το καταφύγιό τους. Ένα ακόμα κοινό μας χαρακτηριστικό είναι ότι φροντίζω να μην «πνίγω» τα κορίτσια από αγάπη, υπερπροστασία και προσοχή. Θέλω να είμαι ήρεμη και όχι πιεστική μαζί τους.
Όταν έμεινες έγκυος στη Χριστίνα, οι γιατροί σού είχαν πει αρχικά ότι περιμένεις αγόρι. Αλήθεια, είχες φανταστεί τον εαυτό σου ως αγορομάνα;
Όχι, επειδή είχα συνηθίσει με την Έλενα. Είχα μάθει πώς είναι να είσαι μαμά ενός κοριτσιού. Νομίζω, όμως, θα τα πήγαινα καλά και με αγοράκι. Η Χριστίνα ήταν μία ευχάριστη έκπληξη, γιατί τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης οι γιατροί έλεγαν ότι περιμένω αγόρι, αλλά στην Αυχενική Διαφάνεια φάνηκε ξεκάθαρα ότι είναι κορίτσι. Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι, και 5 παιδιά να έκανα, πολύ θα ήθελα να είναι κορίτσια. Μου αρέσουν πάρα πολύ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάνω διακρίσεις. Σε καμία περίπτωση! Το θέμα είναι να είναι όλα τα παιδάκια γερά. Απλά, έχω συνηθίσει με δύο κόρες, οπότε μου φαίνεται υπέροχο να μεγαλώνω κορίτσια. Νιώθω πιο οικεία.
Πριν αποκτήσεις τη δεύτερη κόρη σου είχες μία αποβολή. Έχεις συζητήσει ποτέ αυτό το γεγονός με τις μικρές σου;
Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να το συζητήσω μαζί τους, αλλά δεν έχει τύχει. Η αλήθεια είναι ότι η Χριστίνα είναι ακόμα μικρή για να το σκεφτεί, να το ερμηνεύσει σωστά και να το καταλάβει.
Έχεις μιλήσει δημόσια για την εμπειρία σου με την επιλόχειο κατάθλιψη μετά τη γέννηση της Έλενας και την άρνησή σου να συνειδητοποιήσεις αυτό που σου συνέβαινε. Ποιο ήταν το σημάδι που σε αφύπνισε, ώστε να απευθυνθείς σε ειδικό;
Ζήτησα βοήθεια όταν αισθάνθηκα την ανάγκη να φύγω από το σπίτι μου. Γιατί, στην πραγματικότητα, δεν υπήρχαν προφανείς λόγοι για να με οδηγήσουν στην έξοδο ή σε έναν χωρισμό. Εκεί άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι δεν πάει καλά με εμένα, όχι με το περιβάλλον μου. Έτσι, παράλληλα και με την πρωτοβουλία και παρότρυνση κοντινών μου ανθρώπων, αποφάσισα να επισκεφθώ έναν ειδικό. Ευτυχώς που το έκανα, γιατί με βοήθησε πολύ στη συνέχεια.
Αν σήμερα είχες μπροστά σου μία νέα μαμά, που «φλερτάρει» με τη μελαγχολία αλλά δυσκολεύεται να το αποδεχθεί, τι θα της έλεγες;
Θα της έλεγα να μη στενοχωριέται και να μην απογοητεύεται, γιατί αυτό είναι ένα προσωρινό συναίσθημα και ότι, αργά ή γρήγορα - καθώς κάθε περίπτωση έχει άλλη διάρκεια- θα γίνει καλά και θα περάσει στιγμές ανεπανάληπτες, υπέροχες και μοναδικές με το μωράκι της. Μπορεί όλο αυτό να μοιάζει εφιάλτης, αλλά το τέλος είναι πάντα καλό!
Κεφάλαιο social media. Στο παρελθόν έκρυβες τα πρόσωπα των παιδιών σου, ενώ τα τελευταία χρόνια τις δείχνεις κανονικά στο Instagram. Ήταν «απαίτηση» των ίδιων ή το αποφάσισες μόνη σου;
Το αποφάσισα όταν, πριν μερικά χρόνια η Έλενα, βλέποντας το Instagram μου, μου είπε: «Γιατί με κρύβεις σε όλες τις φωτογραφίες; Ντρέπεσαι για εμένα;». Ήταν σοκαριστικό! Δεν ήθελα να λειτουργήσει στο υποσυνείδητό της κάποια σκέψη που να ταυτίζεται με αυτήν τη λάθος θεωρία, που είχε στο παιδικό μυαλό της. Θυμάμαι ότι το πρώτο post που έκανα και φαινόταν το πρόσωπό της ήταν πριν από 2 χρόνια, μετά από αυτήν τη συζήτηση. Της είπα ότι, για να σου αποδείξω ότι όχι μόνο δεν ντρέπομαι, αλλά είμαι πολύ υπερήφανη για εσένα, θα ανεβάσω τώρα μία φωτογραφία. Μετά, της εξήγησα τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους απέφευγα να το κάνω και τους κινδύνους που ελλοχεύουν στο σκοτεινό διαδίκτυο κάποιες φορές. Αυτός είναι και ο λόγος που, όταν αποφάσισα να έχει δικό της λογαριασμό στο Instagram, της είπα ότι απαραίτητη προϋπόθεση είναι πρώτα να δει πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα μέσα από τον δικό μου λογαριασμό και μετά να ξέρει ότι εγώ θα έχω την απόλυτη διαχείριση και ευθύνη του λογαριασμού της και πρόσβαση ανά πάσα ώρα και στιγμή. Αυτή ήταν η συμφωνία μας, έτσι πορευόμαστε μέχρι σήμερα και έτσι θα πορευόμαστε για αρκετά χρόνια ακόμα, μέχρι την ενηλικίωση.
Η Έλενα βρίσκεται στην αρχή της εφηβείας. Πώς βιώνετε και οι δύο αυτήν την περίοδο;
Είναι λίγο περίεργα! H Έλενα ήταν ένα τελείως «αθόρυβο» παιδί. Αυτό που έζησα με εκείνη ως βρέφος ήταν η χαρά της νέας μαμάς. Δεν έκλαιγε, κοιμόταν όλο το βράδυ, δεν έκανε φασαρία. Όταν αυτό το παιδάκι λοιπόν μπαίνει στην εφηβεία και βλέπεις να συμβαίνουν δραστικές αλλαγές στη συμπεριφορά, στην ψυχολογία, στις αντιδράσεις της, τότε θορυβείσαι. Μου φαίνεται πρωτόγνωρο, αλλά προσπαθώ να συμπλέω μαζί της ειρηνικά, ήρεμα και ψύχραιμα. Και να την ακούω. Είναι σημαντικό να μπορώ να αφουγκράζομαι τις ανάγκες της, να είμαι κοντά της, να με εμπιστεύεται, να μου λέει αυτά που σκέφτεται χωρίς φίλτρα.
Παρατηρείς ομοιότητες με τη δική σου εφηβεία;
Όχι! Μοιάζουμε πολύ ως χαρακτήρες, όμως εγώ πέρασα ακόμα πιο «αθόρυβα» την εφηβεία. Δεν θυμάμαι να είχα έντονες αντιπαραθέσεις με τους γονείς μου, ήμουν πολύ καλόβολο παιδί και πάντα έκανα ό,τι μου έλεγαν εκείνοι. Τους είχα απεριόριστη εμπιστοσύνη. Ήξερα ότι αυτό που μου λένε είναι μόνο για το καλό μου και πάντα το ακολουθούσα χωρίς δεύτερες σκέψεις. Τολμώ να σου πω ότι μέχρι σήμερα, που είμαι 42 χρόνων, εμπιστεύομαι το κριτήριό τους απόλυτα και χωρίς καμία αμφισβήτηση. Θέλω πάντα να κάνω αυτό που μου λένε οι γονείς μου.
Η σχέση ανάμεσα στα δύο κορίτσια σου ποια είναι; Έχουν 5 χρόνια διαφορά ηλικίας…
Υπάρχουν εντάσεις, συγκρούσεις, αλλά και κρίσεις αγάπης. Σίγουρα, όμως, αυτή η ηλικιακή διαφορά, σε αυτήν τη φάση της ζωής τους, παίζει σημαντικό ρόλο. Είναι αρκετά μακριά η μία από την άλλη. Ευελπιστώ ότι, μεγαλώνοντας, θα κλείσει η ψαλίδα και θα έρθουν ακόμα πιο κοντά.
Τι είναι αυτό που θαυμάζεις στην καθεμία;
Δεν είμαι καθόλου κουκουβάγια ως μαμά. Βλέπω τα καλά και τα στραβά τους, τα υπέροχα και τα περίεργά τους, τα στοιχεία που μπορεί να με προβληματίσουν. Είμαι ακριβοδίκαιη μαζί τους. Δεν θέλω να τους δημιουργώ συνθήκες εξιδανίκευσης. Θέλω να βλέπουν τα πράγματα στην πραγματική τους μορφή και να πατούν γερά στα πόδια τους. Στην Έλενα θαυμάζω την προσήλωση και την πειθαρχία της απέναντι στον πρωταθλητισμό (σ.σ. ασχολείται με το τένις). Θυσιάζει αρκετά πράγματα για ένα παιδί της ηλικίας της. Χάνει πάρτι και εκδρομές για να μπορεί να είναι καλά προετοιμασμένη, ώστε να συμμετάσχει σε ένα πρωτάθλημα ή τουρνουά. Αυτό δείχνει αυτοσυγκράτηση και αυτοπειθαρχία, που εύχομαι να έχει σε όλη της τη ζωή. Στη Χριστίνα θαυμάζω το ταμπεραμέντο της, τον άκρατο ενθουσιασμό της, που ελπίζω να μη μείνει μόνο παιδικός και να διατηρηθεί σε όλη της τη ζωή, μέχρι τα βαθιά της γεράματα. Έχει έναν αφιλτράριστο τρόπο σκέψης και εκδήλωσης συναισθημάτων. Λέει πάντα αυτό που σκέφτεται και μου αρέσει πολύ. Α! Και το ταλέντο της στον χορό. Τρελαίνομαι με τον τρόπο που χορεύει και εκφράζεται μέσα από τις κινήσεις του σώματός της. Είναι υπέροχη!
Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου έχουν κληρονομήσει οι μικρές και ποια από τον μπαμπά τους;
Είναι δύο αυθύπαρκτες, ανεξάρτητες, δυναμικές προσωπικότητες, εντελώς διαφορετικές από εμάς. Η κάθε μία έχει τον δικό της χαρακτήρα, τη δική της προσωπικότητα. Βλέπω να χαράζουν τον δικό τους δρόμο και χαίρομαι για αυτό.
Φοβίες έχεις; Τι σε αγχώνει σε σχέση με τα παιδιά;
Μιλάς σε έναν βαθιά ασθενοφοβικό άνθρωπο, οπότε το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι αρρώστιες. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι παθαίνω όταν δω ένα σπυράκι στο πρόσωπο της Έλενας. Κατευθείαν, το «βαφτίζω» σταφυλόκοκκο και σκέφτομαι τα χειρότερα. Αυτό είναι μεγάλο ελάττωμα - η έλλειψη ψυχραιμίας απέναντι σε θέματα υγείας. Εύχομαι να μην τους το περάσω, έστω και ασυναίσθητα. Όταν τα κορίτσια μου είναι άρρωστα, ακόμα και από μία εποχιακή γρίπη, εγώ είμαι στα πατώματα.
Κατά καιρούς, στα Q&A του Instagram σε ρωτούν αν θέλεις να αποκτήσεις τρίτο παιδί κι εσύ απαντάς κατηγορηματικά «όχι». Σε ενοχλεί αυτή η ερώτηση;
Όχι, καθόλου! Δεν έχω κανένα πρόβλημα για αυτό και απαντάω. Δεν είναι κάποιο μυστικό. Είμαι πολύ σίγουρη για αυτό που λέω.
Συμπλήρωσε τη φράση…
Αν τα παιδιά σου ήταν χρώματα, θα ήταν… τα πιο φωτεινά: ροζ, mint green ή το χρώμα της λεβάντας.
Το αγαπημένο φαγητό και των τεσσάρων σας είναι… τα ψάρια και τα θαλασσινά. Έχουμε πολύ διαφορετικά διατροφικά γούστα σαν οικογένεια. Για παράδειγμα, η Χριστίνα λατρεύει την πίτσα, ενώ η Έλενα τρελαίνεται για burger.
Όταν έγινες μαμά της Έλενας, έμαθες… πώς είναι να αγαπάς ανιδιοτελώς.
Όταν έγινες μαμά της Χριστίνας, έμαθες… ότι η μητρότητα, ακόμα κι αν έχεις περάσει δύσκολα την πρώτη φορά, στη δεύτερη σου επιφυλάσσει ακόμα πιο υπέροχα πράγματα.
Η νέα beauty εμμονή σου είναι… τα καλοσχηματισμένα φρύδια.
Το αγαπημένο σου fashion item είναι… τα πουλόβερ.
Ονειρεύεσαι για τις κόρες σου να… κάνουν αυτά που πραγματικά θέλουν και όχι αυτά που πρέπει.
BOOM Info: Αυτήν την περίοδο παρακολουθούμε τη Δέσποινα Καμπούρη καθημερινά στην πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή του MEGA «Πάμε Δανάη!».
Instagram: @despinakampouri
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο, ανοιξιάτικο τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας στο εξώφυλλο!
