Μπορεί στο μυαλό μας η Jennifer Aniston να είναι ο ορισμός του coolness, αλλά σε μια πρόσφατη συνέντευξή της που έγινε viral, η αγαπημένη πρωταγωνίστρια από τα «Φιλαράκια» δεν φοβήθηκε να τσαλακώσει αυτή την εικόνα, για να αποκαλύψει μια πιο ευαίσθητη πλευρά της. Μίλησε στο περιοδικό «Allure», για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά, για τις προσπάθειες που έκανε στο παρελθόν να γίνει μητέρα, με εξωσωματικές και διάφορους άλλους τρόπους. Σήμερα, λίγο μετά τα πενήντα, δηλώνει ανακουφισμένη που δεν βασανίζει πλέον το μυαλό της αυτό το «ίσως».
Μια άλλη επώνυμη, η Rebel Wilson, επίσης περιέγραψε τη δύσκολη διαδρομή της προς τη μητρότητα, την οποία η 42χρονη ηθοποιός κατάφερε, τελικά, να βιώσει με παρένθετη κύηση. Στο μεταξύ όμως είχε προσπαθήσει η ίδια να μείνει έγκυος, καταφεύγοντας σε μια μεγάλη απώλεια βάρους και σε τρεις επεμβάσεις.
Μαρτυρίες όπως οι παραπάνω μάς υπενθυμίζουν γιατί δεν πρέπει να ρωτάμε ποτέ μια γυναίκα πότε και αν θα κάνει παιδί και, ακόμα περισσότερο, να κρίνουμε μια συνθήκη ατεκνίας. Ακόμα και αν αυτή η γυναίκα είναι φίλη μας και όχι κάποια celebrity που παρακολουθούμε μέσα από τα social media, ίσως να μην έχουμε ιδέα για τους λόγους πίσω από την οικογενειακή της κατάσταση:
Ίσως να έχει προσπαθήσει ήδη, με διάφορους τρόπους, να γίνει μητέρα αλλά να μην τα έχει καταφέρει. Ακόμα και με τη σύγχρονη, τεράστια πρόοδο της ιατρικής, δεν είναι δεδομένο ότι ένα ζευγάρι, ή ένα άτομο, θα μπορέσει τελικά να πραγματοποιήσει το όνειρό του να αποκτήσει παιδί.
Μπορεί να μην επιδιώκει να γνωρίσει τη μητρότητα, είτε λόγω ψυχολογικών παραγόντων όπως ο φόβος, η ανασφάλεια ή ένα παλιό τραύμα, είτε γιατί πιστεύει ότι ο τρόπος ζωής που έχει επιλέξει δεν συνάδει με τη δημιουργία οικογένειας είτε, απλά, επειδή δεν ένιωσε ποτέ αυτή την επιθυμία και ανάγκη.
Ενδεχομένως, επίσης, να μην έχει γνωρίσει (ακόμα) τον άνθρωπο με τον οποίο θα ήθελε να μοιραστεί την εμπειρία της μητρότητας και να μη θέλει να κάνει μόνη της αυτό το ταξίδι.
Για όποιον λόγο κι αν μια γυναίκα δεν έχει παιδιά, εφόσον έχει επιλέξει να μην το συζητήσει το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σεβαστούμε αυτή την απόλυτα προσωπική απόφασή της. Διαφορετικά, έστω κι αν έχουμε τις πιο ευγενείς προθέσεις, μπορεί να της προκαλέσουμε αμηχανία, ενοχές ή να ενισχύσουμε τα δυσάρεστα συναισθήματά της για ένα πρόβλημα, μια δοκιμασία που αντιμετωπίζει ή που έχει αντιμετωπίσει και προσπαθεί να αφήσει, έστω και για λίγο, στο πίσω μέρος του μυαλού της.
Γιατί όσο κι αν έχουν αρχίσει να μιλούν, επώνυμες κι ανώνυμες, για θέματα γυναικείας γονιμότητας και υγείας τα οποία μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε ταμπού, διαχωρίζοντάς τα σταδιακά από τα αρνητικά συναισθήματα που τα συνόδευαν στο παρελθόν, μόνο εμείς έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε πώς θα χρησιμοποιήσουμε το σώμα μας και πότε θα μοιραστούμε τις ειδήσεις που μας αφορούν.
