Γεωργία Καρκάνη
Wed, 15/05/2024 - 11:45
Βρισκόμαστε ήδη στα μέσα του Μαΐου και, παρόλο που έχουμε ακόμα πολύ πρόσφατες τις διακοπές του Πάσχα, πιάνουμε συχνά τον εαυτό μας να μετράει αντίστροφα μέχρι την καλοκαιρινή άδεια του Ιουλίου ή του Αυγούστου. Αν αισθανόμαστε εμείς εξαντλημένοι από τη σεζόν που αφήνουμε σιγά σιγά πίσω μας, το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά, που λίγο η συσσωρευμένη κούραση της χρονιάς, λίγο οι μεγαλύτερες, πιο ηλιόλουστες ημέρες της άνοιξης, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συγκεντρωθούν στη μελέτη τους.
Πώς θα κυλήσει ο τελευταίος μήνας στο σχολείο όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για όλους και χωρίς να αφήσει κενά στη μάθηση των παιδιών;
- Ακόμα και αν αισθανόμαστε κι εμείς «ξεμυαλισμένοι» από την εποχή, συνεχίζουμε να τηρούμε ένα όσο το δυνατόν πιο σταθερό καθημερινό πρόγραμμα διαβάσματος, εξωσχολικών δραστηριοτήτων και ξεκούρασης. Το προσαρμόζουμε, ωστόσο, στις συνθήκες της εποχής αντικαθιστώντας, για παράδειγμα, μετά το διάβασμα, το παιχνίδι στο σπίτι με μια βόλτα στην πλατεία.
- Κρατάμε ένα ήρεμο περιβάλλον μελέτης, χωρίς αντιπερισπασμούς. Φροντίζουμε, για παράδειγμα, να μην παίζει κάποια τηλεόραση ή το μικρότερο αδερφάκι στον ίδιο χώρο με το σπιτικό γραφείο του μεγαλύτερου παιδιού.
- Αυτή την περίοδο ο κουρασμένος μας μαθητής ίσως έχει ακόμα περισσότερη ανάγκη από λεκτικούς επαίνους και άλλου είδους επιβραβεύσεις για την προσπάθειά του, από ένα αυτοκόλλητο μέχρι μία ώρα παρακολούθησης της αγαπημένης του ταινίας στην τηλεόραση.
- Έχουμε το νου μας για τυχόν σωματικά συμπτώματα που μπορεί να καταδεικνύουν κόπωση και/ή άγχος στο παιδί, όπως πόνοι στο στομάχι ή στο κεφάλι και συχνοουρία (παράλληλα αποκλείουμε, φυσικά, τα οργανικά αίτια). Αν συνεχιστούν, τα συζητάμε με τους δασκάλους του και, εφόσον κριθεί απαραίτητο, με κάποιον ειδικό.
- Καθώς η σχολική χρονιά πλησιάζει προς το τέλος της, παραχωρούμε στα παιδιά σιγά σιγά περισσότερο χώρο για αυτονόμηση στην οργάνωση της μελέτης και στην προετοιμασία για την επόμενη ημέρα στο σχολείο. Δοκιμάζουμε, για παράδειγμα, για αρχή, να τα αφήσουμε να επιλέξουν τα βιβλία και τη γραφική ύλη που θα βάλουν στη σχολική σάκα τους και αν διαπιστώσουμε ότι χρειάζονται ακόμα βοήθεια, προχωράμε με πιο αργά και προσεκτικά βήματα.
- Αυτή την εποχή είναι πιθανότερο να μας πει ένας μαθητής κάθε ηλικίας: «Μαμά/μπαμπά, κουράστηκα, δεν θέλω να διαβάσω άλλο!». Τον ακούμε προσεκτικά, του δείχνουμε με κάθε τρόπο ότι τον καταλαβαίνουμε και ότι υπολογίζουμε τα συναισθήματά του και του εξηγούμε ότι θα χρειαστεί να κάνει υπομονή λίγες μόνο μέρες ακόμα μέχρι να χτυπήσει το τελευταίο κουδούνι της χρονιάς.
- Ίσως η κόπωση αυτής της εποχής να κάνει τα παιδιά (ακόμα πιο) αναβλητικά στη σχολική μελέτη τους ή πιο αφηρημένα - να σηκώνονται από το γραφείο τους κάθε δύο λεπτά και να κόβουν βόλτες στο σπίτι. Για να μην τραβήξει το διάβασμα ατελείωτες ώρες, τα ρωτάμε πόσο χρόνο θα χρειαστούν για να τελειώσουν τις σχολικές εργασίες τους-αντί να τους πούμε, για παράδειγμα, «σε μία ώρα πρέπει να έχεις διαβάσει»- και στη συνέχεια τα επιβλέπουμε διακριτικά. Έτσι, τους δίνουμε μια αίσθηση ελέγχου και τους δείχνουμε ότι αρχίζουμε να τα εμπιστευόμαστε.
- Δοκιμάζουμε να μετατρέψουμε ένα ραντεβού για παιχνίδι σε ομαδική μελέτη με τους συμμαθητές τους: με αυτό τον τρόπο κινητοποιούνται να διαβάσουν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά και αρχίζουν να μυούνται στους κανόνες της ομαδικής εργασίας.
- Δεν εφησυχάζουμε στην επικοινωνία με τους δασκάλους του σχολείου. Βρισκόμαστε σε επαφή μαζί τους μέχρι την τελευταία ημέρα της σχολικής χρονιάς και ακούμε προσεκτικά τις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις τους, ακόμα και αν αυτές μας δυσαρεστούν ή μας ξεβολεύουν. Τους αντιμετωπίζουμε ως συμμάχους και όχι σαν αντιπάλους μας.
- Αν αισθανόμαστε, καθώς πλησιάζει το τέλος της σχολικής χρονιάς, ότι το παιδί μας αντιμετωπίζει συγκεκριμένες δυσκολίες ή κενά, εστιάζουμε σε επαναλήψεις μέχρι να κατακτήσει ό,τι το ζορίζει – χωρίς να το πιέσουμε ή να του μεταφέρουμε το δικό μας άγχος, μέσα από διασκεδαστικές και δημιουργικές εργασίες.
