Η Μαντώ Κρίτα, Marketing & Communication Manager Cosmeceuticals ISDIN, Igiasi S.A και μαμά του Αλέξανδρου, μας απαντά σε 10 «τι». Μας ανοίγει την καρδιά της και μοιράζεται τα δικά της μυστικά. Ας την ακούσουμε.
Μαντώ, τι σου έμαθαν οι γονείς σου που θα ήθελες να μεταφέρεις κι εσύ στο δικό σου παιδί;
Αυτό που θυμάμαι από μικρή είναι τους γονείς μου να μας λένε για το πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος. Είναι κάτι που δεν γυρίζει πίσω. Να μην τον σπαταλάμε και να μην αναλωνόμαστε άσκοπα σε σχέσεις, ανθρώπους και δουλειές. «You only live once, but if you do it right, once is enough».
Υπάρχει κάτι που σε φοβίζει πιο πολύ στον κόσμο;
Όσο μεγαλώνω μου γεννιούνται διάφορες φοβίες, που πριν από μερικά χρόνια ούτε που φανταζόμουν ότι θα έχω. Μία από αυτές, ίσως και η πιο μεγάλη, είναι η αποξένωση των ανθρώπων μέσω της μεγάλης δύναμης που έχουν αποκτήσει τα social media, κι αυτό γιατί βλέπω νέα παιδιά που ζουν μια εικονική ζωή, που ενδιαφέρονται μόνο να «δειχτούν» μέσα από αυτό και χάνουν το ενδιαφέρον για τον διπλανό τους, χάνουν τις πραγματικές στιγμές ευτυχίας που μπορούν να ζήσουν.
Και τι είναι αυτό που σε κάνει αληθινά ευτυχισμένη;
Μπορεί να ακουστεί τετριμμένο, αλλά με κάνει απίστευτα ευτυχισμένη το να γυρίζω στο σπίτι από το γραφείο, να με βλέπει ο Αλέξανδρος και να μου λέει «Μανούλα μου, σε αγαπώ πολύ» μαζί με αγκαλίτσα και φιλάκι. Όσο δύσκολα κι αν έχει πάει όλη η μέρα, σβήνουν όλα. Ίσως είναι αυτό που σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις.
Τι έχεις πάντα μέσα στην τσάντα σου;
Η τσάντα μου έχει πάντα χαρτομάντιλα και αντισηπτικό (κατάλοιπο από την εποχή του Covid-19), το ενυδατικό μου lip balm με SPF 50+ και το αντηλιακό προσώπου Fusion Water από την ISDIN. Πορτοφόλι μπορεί να ξεχάσω να πάρω, τα παραπάνω όμως αποκλείεται.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις ξυπνήσεις το πρωί;
Βλέπω το προσωπάκι του Αλέξανδρου γιατί, χρόνια τώρα, με το που ξυπνάει έρχεται στο δωμάτιό μας για να ξυπνήσει κι εμάς. Το αξιοθαύμαστο είναι ότι είναι καλύτερος και από ξυπνητήρι, δεν αργεί ποτέ.
Ποιο είναι εκείνο το χαρακτηριστικό που θαυμάζεις περισσότερο στο παιδί σου;
Αυτό που θαυμάζω στον Αλέξανδρο, και θα ήθελα να έχω κι εγώ έστω και λίγο, είναι η υπομονή και η επιμονή του όταν φτιάχνει μια κατασκευή. Θέλει να την κάνει όσο πιο τέλεια γίνεται, όσο χρόνο κι αν του πάρει, γιατί το κάνει πάντα με την καρδιά του.
Άραγε, τι μας διδάσκουν τα παιδικά παραμύθια;
Για εμένα τα παραμύθια μάς διδάσκουν πως, ακόμη και σε έναν φανταστικό κόσμο, υπάρχουν πλάσματα που μπορεί να έχουν σκληρή και άπονη καρδιά, αλλά μέσω της φιλίας, της συνεργασίας και της αγάπης επικρατεί το καλό, αποκαθίσταται η τάξη, είναι όλοι ευτυχισμένοι και στο τέλος ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα! Είναι μια ευκαιρία για τα παιδιά να δουν αισιόδοξα τη ζωή μέσα από πολύχρωμες εικόνες.
Τι σου έχει μάθει το παιδί σου που σε έκανε να αλλάξεις όλη σου την κοσμοθεωρία;
Είναι μαγικό το γεγονός πως ένα τόσο μικρό πλασματάκι, μιλώντας από την εποχή που είναι μέσα στην κοιλιά μας μέχρι και τώρα, μπορεί και αποσπά το μεγαλύτερο ποσοστό (για να μην πω, καλύτερα, όλο) της σκέψης μου. Όσο κι αν λέω ότι είμαι cool mommy και δεν κάνω υπερβολές, τόσο βλέπω ότι η σκέψη και η έγνοια μου είναι σε εκείνο.
Αν το παιδί σου ήταν σήμερα 18 ετών, τι θα το συμβούλευες;
Αυτό που θα το συμβούλευα είναι να ζήσει τη ζωή σαν ένα ταξίδι απόκτησης γνώσεων και εμπειριών, εξερεύνησης και αναζήτησης του εαυτού του και του κόσμου. Να προσπαθήσει να δει τη ζωή σαν οδηγό ευτυχίας και όχι σαν προσπάθεια επιβίωσης. Σίγουρα θα βιώσει την απογοήτευση, την απόρριψη, τη στενοχώρια, ίσως νιώσει να τον πνίγουν οι ευθύνες, αλλά να μην το βάλει κάτω και κάθε φορά που νιώθει ότι κάτι τον τραβάει κάτω, να το κάνει σκαλοπάτι για να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά.
Και τι θα έλεγες στον εαυτό σου λίγο πριν γίνεις μαμά;
Να πάρω μια βαθιά ανάσα γιατί ξεκινάει ένα ταξίδι απόλυτης αφοσίωσης σε ένα πλασματάκι που είναι κομμάτι του εαυτού σου, της σάρκας σου, που θα αναζητάς να ακούσεις την αναπνοή του σε κάθε αγκαλιά, που στο κλάμα του θα αναστατώνεται όλος σου ο κόσμος και που κάθε του χαμόγελο θα κάνει τα πάντα γύρω σου να φαίνονται ασήμαντα. Θα μεγαλώσεις έναν άνθρωπο στον οποίο θα προσπαθήσεις να περάσεις τις αξίες σου, να του δώσεις όσο περισσότερα εφόδια μπορείς, ώστε να τον κάνεις άξιο μέλος της κοινωνίας, να παίρνει μόνος του αποφάσεις για τη ζωή του γιατί, δυστυχώς, όσο κι αν το θέλω, δεν θα είμαι για πάντα δίπλα του.
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο, φθινοπωρινό τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας στο εξώφυλλο!
