Με απλές αλλαγές στη συμπεριφορά μας και τα κατάλληλα βιβλία, θα δούμε ακόμα και ένα φοβισμένο, ανασφαλές παιδί να μετατρέπεται σε μικρό σούπερ ήρωα.
Όλες οι δεξιότητες του κόσμου δεν έχουν πρακτική αξία, αν το μικρό μας δεν διαθέτει αρκετή αυτοπεποίθηση για να τις καλλιεργήσει και να τις χρησιμοποιήσει, μεγαλώνοντας, στη ζωή του. Είναι στο χέρι μας όμως να απαλλαγούμε από μοτίβα ανατροφής που, ενδεχομένως, κάποτε έκοψαν τα δικά μας φτερά, να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος και να αναθρέψουμε ανθρώπους που γνωρίζουν τις δυνάμεις τους και τις αξιοποιούν στο έπακρο. Που μπορούν να κάνουν θαύματα και το γνωρίζουν.
#1 Δίνουμε προσοχή στο παιδί μας: Δεν υπάρχει, ίσως, σπουδαιότερο θεμέλιο αυτοεκτίμησης. Ακόμα και αν αναγκαζόμαστε να λείπουμε πολλές ώρες από το σπίτι ή να τις αφιερώνουμε στην τηλεργασία, κάνουμε τον κοινό μας χρόνο αληθινά ποιοτικό, αφήνοντας το κινητό μας στην άκρη και κοιτώντας το στα μάτια, εκφράζοντάς του απλόχερα την αγάπη μας με τρυφερές χειρονομίες και, ανάλογα με την ηλικία του, παίζοντας και συζητώντας μαζί του.
#2 Επενδύουμε στο παιχνίδι: Το παιχνίδι ρόλων-μίμησης, ειδικότερα, θα το βοηθήσει να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις που υπονομεύουν την αυτοπεποίθησή του (και την ασφάλειά του), όπως ένα άλλο παιδί-νταή ή η συνάντηση με έναν άγνωστο στο δρόμο.
#3 Του αναθέτουμε μικρές εργασίες: Ανάλογα με την ηλικία του μπορούμε, για παράδειγμα, να του ζητήσουμε να σκουπίσει το τραπέζι, να συμμαζέψει το δωμάτιό του ή να βάλει φαγητό στο μπολάκι του σκύλου. Καλλιεργούμε, έτσι την αυτοπεποίθηση («μαμά κοίτα, το έκανα μόνος μου!»), την υπευθυνότητά του και ανακουφιζόμαστε από το φορτίο των καθημερινών υποχρεώσεων.
#4 Το επαινούμε όταν τα καταφέρνει: Ακόμα και εμείς έχουμε ανάγκη από την προφορική αναγνώριση, π.χ. της δουλειάς μας από έναν συνάδελφο, για να τονωθεί η αυτοπεποίθησή μας. Πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί. Το επιβραβεύουμε λεκτικά ακόμα και για την προσπάθεια, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
#5 Επιλέγουμε τα κατάλληλα παιδικά βιβλία: Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μια ιστορία που περνάει τα μηνύματά της αβίαστα και διασκεδαστικά.
Πέντε παιδικά βιβλία που καλλιεργούν την αυτοπεποίθηση
«Ο “Iπποπόκαμπος” είναι το βιβλίο που θα ήθελα να διάβαζα κάθε βράδυ ως παιδί. Αγγίζει επίσης ένα άλλο θέμα που υπάρχει έντονα στις μέρες μας: τα βιαστικά συμπεράσματα που βγάζουμε για έναν άνθρωπο χωρίς καλά καλά να τον γνωρίζουμε», μας έχει πει η χαρισματική και παθιασμένη συγγραφέας του.
Το Βραβείο Κοινού 2020 στην κατηγορία Ελληνική Παιδική Λογοτεχνία στα Public Awards επιβεβαίωσε το πόσο ξεχωριστή θέση έχει το μαγικό αυτό τερατάκι στην καρδιά παιδιών και γονέων.
Η μικρή ηρωίδα είναι ένα ονειροπόλο, δημιουργικό και επινοητικό παιδί που το μόνο που χρειάζεται για να λάμψει είναι αυτοπεποίθηση. Όπως ακριβώς και το δικό μας!
Η Σειρά Ζεν για Παιδιά μάς συστήνει ένα ελεφαντάκι που κάθε φορά που το ρωτούν «θέλεις να παίξουμε;», λέει «όχι» και κάθεται μόνο του σε ένα παγκάκι. Αυτό όμως δεν πρόκειται να κρατήσει για πάντα.
Ο Έντουαρντ αισθάνεται άσχημα γιατί έχει έναν πολύ μακρύ και διαφορετικό λαιμό από τα υπόλοιπα ζώα. Μήπως όμως αυτό τελικά είναι ατού και όχι ελάττωμα;
BOOM Note: Δεν κάνουμε κατάχρηση των επαίνων χρησιμοποιώντας τους με κάθε αφορμή, γιατί μπορεί είτε να χάσουν τη δύναμή τους είτε να ωθήσουν το παιδί να επιζητά διαρκώς την αναγνώριση των άλλων είτε, ακόμα, να το οδηγήσουν στην έπαρση («είμαι η πιο έξυπνη στην τάξη!»).
