«Κάθε αρχή και δύσκολη» λένε. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα παιδιά. Από τη μια πλευρά τα παιδιά καλούνται να ενταχθούν σε ένα καινούργιο περιβάλλον, με νέα πρόσωπα και σχολικές συνθήκες και από την άλλη οι γονείς βιώνουν τις δικές τους αγωνίες, αν όλα θα πάνε καλά. «Κι αν κλάψει; Κι αν δεν θέλει να πάει σχολείο;» Φυσιολογικές ερωτήσεις και προβληματισμοί, που καλό είναι να μοιράζεστε με τους εκπαιδευτικούς και το σχολείο, που με τη σειρά τους θα σας συμβουλεύσουν εξατομικευμένα για να βοηθήσετε τόσο τον μικρό μαθητή, όσο και εσάς τους ίδιους.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
- Εξηγούμε στο παιδί, ότι κάτι πολύ σημαντικό και ωραίο ξεκινάει για εκείνο, βοηθώντας το να νιώσει σημαντικό και το ίδιο. Δημιουργούμε ένα κλίμα ενθουσιασμού, χωρίς υπερβολές ή παραποίηση της πραγματικότητας.
- Βοηθούμε το παιδί να αναπτύξει μια σχέση με το σχολείο και να νιώσει οικεία, μιλώντας για αυτό, για τις δασκάλες, κτλ. και κάνοντάς το μέρος της καθημερινότητας.
- Προσπαθούμε να μεταδώσουμε στο παιδί τη σιγουριά, ότι όλα θα πάνε καλά, παραμένοντας ψύχραιμοι και μιλώντας του με σιγουριά για το πόσα ωραία πράγματα θα κάνει στο σχολείο (παιχνίδι, φίλοι, κτλ).
- Αν το παιδί εκφράσει άρνηση ή δυσκολία, δεν το αγνοούμε, αλλά αναγνωρίζουμε το συναίσθημα του, λέγοντάς του π.χ. πως είναι φυσικό να νιώθει αγωνία και επιβεβαιώνουμε ότι όλα θα πάνε καλά.
- Δείχνουμε εμπιστοσύνη στους παιδαγωγούς για να μπορέσει και εκείνο να νιώσει ασφάλεια κοντά τους.
- Καλό είναι να αποφεύγουμε τους παρατεταμένους αποχαιρετισμούς, που φορτίζουν συναισθηματικά τόσο εμάς όσο και το ίδιο το παιδί και δεν το βοηθούν να ξεχαστεί και να στρέψει την προσοχή του σε άλλα ερεθίσματα.
- Ακολουθούμε με όσο το δυνατόν περισσότερη σταθερότητα το πρόγραμμα της προσαρμογής που εφαρμόζει το κάθε σχολείο και αποφεύγουμε τις απουσίες κατά το πρώτο διάστημα.
- Αν το παιδί κλάψει, διατηρούμε την ψυχραιμία μας, το διαβεβαιώνουμε ότι θα επιστρέψουμε το μεσημέρι, του δίνουμε ένα φιλί και το παραδίδουμε στη δασκάλα με σιγουριά.
- Ένα παιδί που απομακρύνεται για πρώτη φορά από το σπίτι του είναι φυσικό να αναστατωθεί ακόμη και να κλάψει. Όσο δύσκολο και αν είναι αυτό, καλό είναι να μην προσπαθήσουμε να το «σώσουμε», γυρνώντας πίσω, γιατί έτσι απλώς παρατείνουμε την επίπονη διαδικασία αποχωρισμού.
Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν «μαγικά βήματα» για να αποφύγουμε ή να εξαφανίσουμε αυτά τα συναισθήματα των πρώτων ημερών, που είναι απόλυτα φυσιολογικά για ένα μικρό παιδί. Πιστεύουμε όμως ότι η συνεργασία γονέων και σχολείου, η εμπιστοσύνη που θα δείξουμε στην επιλογή μας και η σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά, είναι η βάση για μια μοναδική αρχή και μια ακόμη πιο συναρπαστική σχολική χρονιά!
Ευχαριστούμε θερμά την παιδαγωγό και διευθύντρια του Κέντρου Προσχολικής Αγωγής Littles, Αγγελική Σπυρακοπούλου, για τις πολύτιμες συμβουλές.
