Αγαπημένη μου φίλη,
Ήμασταν σχεδόν παιδιά και οι ίδιες όταν γνωριστήκαμε, αλλά εσύ κουβαλούσες ανέκαθεν μέσα σου μια αρχέγονη σοφία, λες και είχες ήδη ζήσει πολλές ζωές. Εσύ ήσουν αυτή στην οποία κατέφευγα πάντα όταν αναζητούσα όχι μόνο μια αγκαλιά παρηγοριάς, αλλά και μια συμβουλή για να δω την κατάσταση πιο ξεκάθαρα και να αποφασίσω το επόμενο βήμα μου.
Από τότε προχωράμε διαρκώς η μία δίπλα στην άλλη κι όμως εσύ παραμένεις έτη φωτός μπροστά. Όταν είμαι μπερδεμένη, μια φράση σου είναι αρκετή για να ξετυλίξει τις σκέψεις μου σαν κουβάρι. Όταν είμαι θλιμμένη, μια ατάκα φτάνει για να ξεκαρδιστούμε και οι δύο στα γέλια. Όταν είμαι αβέβαιη, μια παρότρυνση αρκεί για ξεχυθώ στο άγνωστο (γνωστό για σένα, στην πραγματικότητα).
Δεν θα μπορούσα λοιπόν να διαλέξω καλύτερη πνευματική μητέρα για το παιδί μου. Μπορεί να μην είσαι αυτή που θα του αγοράζεις τα πιο πολυτελή δώρα, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα τιμάς την πιο ουσιαστική πλευρά του ρόλου: εκείνη του μέντορα.
Όπως παλιά βγαίναμε, διασκεδάζαμε και γελούσαμε μαζί (και ακόμα το κάνουμε, έστω και πολύ πιο σπάνια), έτσι θα παίζεις και με το παιδί μου. Όπως κάθε συζήτησή μας, ακόμα και οι μεθυσμένες και ανάλαφρες, με έκαναν να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά, έτσι και μέσα από το παιχνίδι με το βαφτιστήρι σου θα του παραδίδεις πολύτιμα μαθήματα.
Δεν κάνω εικασίες, βλέπω ήδη πώς ενεργείς από τότε που έγινες κι εσύ μητέρα. Με το δικό σου παιδί. Και παρόλο που με το παιδί μου δεν σε συνδέουν δεσμοί αίματος, οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέξαμε - δηλαδή μια ακόμα πιο πολύτιμη και συνειδητή οικογένεια.
Κάποιοι γίνονται νονοί για να συντηρήσουν σχέσεις τυπικές, συμφέροντος, να κάνουν μια δήλωση στον εξωτερικό κόσμο που δεν πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Για μένα όμως αυτός ο τίτλος κουβαλά μια βαρύτητα που δεν θα μπορούσα να αγνοήσω και δεν θα μπορούσα να εμπιστευτώ σε κανέναν άλλο πέρα από εσένα.
Η «κουμπαριά» δεν μας εγκλωβίζει σε μια κοινή διαδρομή εφ’ όρου ζωής μέσα από την τυπική ανταλλαγή δώρων και λαμπάδων: υπογραμμίζει και εμπλουτίζει την κοινή διαδρομή που ακολουθούμε ούτως ή άλλως. Τα δώρα και οι λαμπάδες είναι μόνο οι αφορμές για να συναντιόμαστε συχνότερα και οι οικογένειές μας να μεγαλώνουν παράλληλα. Η αδιαπραγμάτευτη και σοφή συντροφιά σου, που δεν έχω βρει σε καμία άλλη φίλη, είναι η αιτία.
Από τη Γεωργία Καρκάνη
