«Μαμά, υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;» | Η Μυρτώ Κάζη αφιερώνει το editorial του νέου μας τεύχους στην κόρη της Ιριάνα

Μυρτώ Κάζη
Tue, 07/12/2021 - 17:54

Με ρωτάς πώς γεννιούνται τα παιδιά και αποφασίζω να σου πω την ιστορία του αδερφού σου. Σου λέω ότι γεννήθηκε ανήμερα των Χριστουγέννων, πιο νωρίς από το κανονικό, ότι έκλαψα πολύ μέχρι την ημέρα που επιτέλους ήρθε στο σπίτι μας, αλλά μετά μπήκες εσύ στην κοιλιά μου και όλα άλλαξαν. Σου εξηγώ πως μαζί σου έζησα το απόλυτο όνειρο. Σου περιγράφω κάθε στιγμή της γέννησής σου και νομίζω πλέον ότι ξέρεις με κάθε λεπτομέρεια πώς ήταν η πρώτη μας αγκαλιά.

Και με ρωτάς, φυσικά, πώς μπήκες στην κοιλιά μου. Και σου εξηγώ με κάθε ειλικρίνεια πως οι μεγάλοι, όταν αγαπιούνται, κάνουν μια ειδική αγκαλιά. Που δεν την κάνουν μόνο για να κάνουν μωράκια, αλλά κι άλλες φορές, γιατί τους κάνει ευτυχισμένους και τους φέρνει πιο κοντά.

Και συνεχίζεις να αναρωτιέσαι για το αν κι εσύ θα θες να κάνεις αυτή την αγκαλιά όταν μεγαλώσεις και σου λέω πως «ναι, εύχομαι να βρεις τον άνθρωπο που θα θέλεις να σου προσφέρει και να του προσφέρεις αυτή την αγκαλιά».

Και με ρωτάς αν όλοι οι μεγάλοι έχουν παιδιά. Με σοκάρεις γιατί είσαι μόνο 5, αλλά θέλω να σου πω όλη την αλήθεια. «Όχι, δεν έχουν όλοι οι μεγάλοι παιδιά. Κάποιοι θέλουν όσο τίποτα στον κόσμο να αποκτήσουν αλλά δεν τα έχουν καταφέρει, και κάποιοι άλλοι, πολύ απλά, δεν θέλουν παιδιά. Και όλα αυτά είναι οκέι, γιατί κάθε άνθρωπος επιλέγει πώς θα προχωρήσει στη ζωή του και το ίδιο θέλω να κάνεις κι εσύ».

«Μαμά, μπορώ να έχω έναν φίλο αλλά να μην τον παντρευτώ;» αναρωτιέσαι. «Μα φυσικά, και η φιλία ανάμεσα στα δύο φύλα είναι ένα δώρο Θεού. Έτσι γνώρισα κι εγώ στη δουλειά τον Ετεοκλή και γίναμε αχώριστοι φίλοι, και η δουλειά μας, αντί να μας κουράζει, μοιάζει σαν μια βόλτα στο λούνα παρκ! Έτσι εμπνεύστηκα και το εξώφυλλο του ΒΟΟΜ! Δες το για να καταλάβεις!»

Με ρωτάς αν φοβάμαι το σκοτάδι. «Φυσικά και το φοβάμαι. Όπως κι εσύ. Όπως το φοβόμουν και στην ηλικία σου. Δεν μου έφυγε ποτέ αυτό. Και έτσι, σου αφήνω πάντα ένα μικρό φωτάκι, όπως κάνω και στο δικό μας δωμάτιο με τον μπαμπά, όσο κι αν δεν με αφήνει να κοιμηθώ».

Και με ρωτάς αν θα πεθάνω. Και πάλι επιλέγω να σου πω την αλήθεια. «Ναι, μια μέρα θα πεθάνω, αλλά εύχομαι εκείνη την ημέρα να είμαι πλήρης, να έχω ζήσει μια πολύ όμορφη και γεμάτη ζωή και να σας έχω δει να μεγαλώνετε».

Και συνεχίζεις: «Μα δεν φοβάσαι που θα πεθάνεις;». «Φυσικά και φοβάμαι. Αλλά εσύ δεν θέλω να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα, σε παρακαλώ. Ας αλλάξουμε θέμα».

«Είσαι ευτυχισμένη, μαμά;» με ρωτάς… «Κάποιες μέρες ναι, κάποιες όχι» σου απαντώ. «Θα ήθελα όσο τίποτα να με βλέπεις πάντα να σου χαμογελάω, αλλά δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Όμως αυτή είναι η μαγεία της ζωής. Οι χαρές οδηγούν σε λύπες, αλλά μετά έρχονται πάντα νέες χαρές».

«Πόσο πολύ αγαπάς τον μπαμπά;» ρωτάς με πιο ντροπαλή φωνή. «Πολύ. Πάρα πολύ. Χωρίς εκείνον δεν θα είχα εσάς, αλλά και χωρίς εσάς το ίδιο θα τον αγαπούσα. Γιατί έχει τον τρόπο να με κάνει να ξεχνιέμαι. Και μπορεί κάποιες φορές να με θυμώνει ή να τον θυμώνω, αλλά έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Αν δεν είχαμε και αυτό, θα ήταν όλα πολύ βαρετά» σου εξηγώ.

«Ο παππούς θα πεθάνει;» επιμένεις… «Ναι, μια μέρα θα πεθάνει. Αλλά θα είναι πολύ πολύ ευτυχισμένος, γιατί είχε την τύχη να σας ζήσει από κοντά και η ζωή του είναι γεμάτη εμπειρίες. Όμως, ναι, μια μέρα θα πεθάνει. Δεν θέλω να σου λέω ψέματα, είσαι 5 ετών».

«Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει;» με ρωτάς και γουρλώνεις τα μάτια σου από ενθουσιασμό. Παύση… «Ναι, μωρό μου, υπάρχει ο Άγιος Βασίλης! Θέλω να πιστέψεις πως σε όλα τα παραπάνω, όπως και σε αυτό, σου είπα όλη την αλήθεια. Τη δική μου αλήθεια. Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει, όπως υπάρχει και το λαμπερό αστέρι. Που είσαι εσύ. Εσύ και όλα τα παιδάκια που κάνετε κάθε μέρα τον κόσμο μας καλύτερο. Πιο φωτεινό. Πιο μαγικό. Πάντα θα σου λέω όλη την αλήθεια, γιατί την αξίζεις. Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει, και φέτος, το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, θα τον περιμένουμε μαζί. Γιατί φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, έχω κι εγώ ανάγκη να τον δω». 

Με αγάπη,

Η μαμά

ΥΓ: Εύχομαι σε όλους σας μια υπέροχη χρονιά, γεμάτη αστερόσκονη. Τo editorial αυτό είναι αφιερωμένο στην κόρη μου, την Ιριάνα, και εμπνευσμένο από κάποιες συζητήσεις που κάναμε φέτος, στα 5 της χρόνια.

@myrto_kazi

 

Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας στο εξώφυλλο!