Πριν γίνεις μάνα είναι πολύ πιθανό να αισθάνεσαι κουρασμένη.
Πριν γίνεις μάνα είναι επίσης πολύ πιθανό να πιστεύεις πως έχεις μια γεμάτη ατζέντα. Πριν γίνεις μάνα είναι πολύ πιθανό να πιστεύεις πως οι καθημερινές σου υποχρεώσεις είναι τόσο πολλές που το 24ωρο δεν είναι αρκετό.
Και μετά γίνεσαι μάνα.
Και κοιτάς πίσω στον χρόνο και γελάς. Ή καμιά φορά θες να βάλεις τα κλάματα. Γιατί μάνα θα πει να έχεις υπό τον έλεγχό σου χιλιάδες μικρά πράγματα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Είναι απίστευτη η καθημερινή λίστα με τα to do κάθε μαμάς. Μια λίστα που μόνο γεμίζει και σπάνια αδειάζει.
Πήρα το ειδικό γάλα που μου είπε ο γιατρός; Οι πάνες τελειώνουν. Στο supermarket να θυμηθώ να πάρω και 3 πράγματα που δεν έγραψα στη λίστα μου. Να ενεργοποιήσω την ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Να πάρω τα φάρμακα για τον μπαμπά μου. Να πω στην παιδίατρο για εκείνο το σπυράκι που έβγαλε το παιδί χθες. Να ξεκινήσω να βλέπω από τώρα παιδικούς σταθμούς; Πήρα δώρο για το πάρτι του ξαδέρφου μας; Έρχεται άνοιξη, πρέπει να αλλάξουν όλα τα ρουχαλάκια. Όλα όμως. Να θυμηθώ να πάρω αυτό το αισθητηριακό παιχνίδι που διάβασα ότι βοηθάει στην ανάπτυξη του παιδιού μου. Πήγα στον φούρνο; Πήρα γάλα για εμάς; Τι θα μαγειρέψω σήμερα; Αύριο; Μεθαύριο; Πρέπει να κλείσω εμβόλιο για εμένα. Γυναικολόγο πήγα; Πότε είναι η ημερομηνία για τη μαστογραφία μου; Στο γραφείο έστειλα εκείνο το μέιλ που δεν είχα ολοκληρώσει; Έρχεται Πάσχα, πρέπει από τώρα να οργανώσω τη λίστα με τα δώρα για τα βαφτιστήρια. Πόσο καιρό θέλω να γίνω εθελόντρια μυελού των οστών, γιατί δεν βρίσκω χρόνο; Πότε θα ασχοληθώ πραγματικά με το κόψιμο της πιπίλας. Πρέπει να βρω χρόνο και για εμένα. Θέλω να βάψω τα μαλλιά μου, αλλά ας το αφήσω προς το παρόν, δεν είναι προτεραιότητα. Διάβασα και για εκείνο το νέο μουσείο για παιδάκια, να μπω να κλείσω εισιτήρια. Και αύριο πρωί να περάσω από τον χασάπη πριν τη δουλειά. Το απόγευμα ο μανάβης, το πρωί δεν προλαβαίνω. Και στο σπίτι πρέπει να κάνω γενική καθαριότητα, ίσως το Σαββατοκύριακο. Ή το επόμενο. Να θυμηθώ για τον μεγάλο μου γιο στο σχολείο τη Δευτέρα ότι πρέπει να πάρει μαζί στο σχολείο το αγαπημένο του βιβλίο.
Και έρχεται η Δευτέρα και το παιδί πάει στο σχολείο χωρίς το αγαπημένο του βιβλίο και την ίδια μέρα το απόγευμα, επιστρέφοντας κατάκοπη από τη δουλειά, ακούς το: «μαμά σήμερα ήμουν το μόνο παιδάκι που δεν πήρε το βιβλίο του μαζί. Γιατί το ξέχασες;».
Τα βλέμματα στρέφονται επάνω σου. Έχεις κάνει λάθος. ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΣ. Και φταις. Πώς είναι δυνατόν να το ξέχασες; Τα βάζεις με τον εαυτό σου. «Συγνώμη αγάπη μου, πραγματικά δεν ήθελα να αισθανθείς έτσι» του λες και το κοιτάς στα βουρκωμένα του ματάκια. Πόσο θα ήθελες να του πεις ότι από τη λίστα με τα 1000 πράγματα που είχες να κάνεις σήμερα, ξέχασες το 1. Ένα στα χίλια. Όμως αυτό το ένα ήταν αρκετό για να νιώσεις ανεπαρκής και να πλημμυρίσεις από ενοχές.
Όμως να σου πω κάτι, κάθε μάνα στον πλανήτη, κάθε μάνα με τις χιλιάδες υποχρεώσεις, έχει κάθε δικαίωμα να ξεχάσει. Είναι φυσιολογικό, είναι ανθρώπινο και θα ήθελα να απαλλαγούμε όλες μας με ένα μαγικό ραβδάκι από τις τύψεις και τις ενοχές. Γιατί ναι, μάνα θα πει να έχεις υπό τον έλεγχό σου χιλιάδες μικρά πράγματα κάθε μέρα, όμως μάνα θα πει επίσης, πως είσαι ένας άνθρωπος με ένα μυαλό και συγκεκριμένες δυνάμεις και δυνατότητες. Ας μην έχουμε απαιτήσεις σούπερ ηρωίδας από τη μαμά. Πριν τα βάλεις με τον εαυτό σου, θυμήσου πως εκτός από μαμά είσαι και άνθρωπος!
Με αγάπη,
Μυρτώ
