Είμαι καλή μαμά; Όποια από εμάς πει πως δεν κάνει αυτή τη σκέψη, ξανά και ξανά, σαν ενοχλητικό ρεφρέν από αυτά που σου κολλάνε, λέει ψέματα. Ναι, οι ενοχές και αμφιβολίες μάς γεννιούνται μαζί με το παιδί. Κι ενισχύονται κάθε φορά που κάνουμε το λάθος -και το κάνουμε συνέχεια- να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τις άλλες μαμάδες. «Άλλα παιδάκια έχουν βγάλει την πάνα κι εμείς ακόμα παλεύουμε, θήλασα μόνο 6 μήνες, το σπίτι είναι μονίμως χάλια, γιατί το παιδί μου δεν μίλησε ακόμα» κι εκατομμύρια άλλες σκέψεις / αγωνίες / αυτομαστιγώματα δίχως τέλος. Και ξέρουμε, ξέρεις, ότι ο μόνος τρόπος να δούμε την αλήθεια είναι να πάρουμε μια απόσταση και να δούμε τι είναι αυτό που πραγματικά έχει αξία για το παιδί μας. Γι’ αυτό σταματήστε ό,τι κάνετε και διαβάστε το μήνυμα μιας δασκάλας που έγινε viral.
Η Anna Mellor, η TikToker πίσω από το προφίλ @mellorlite, δημοσίευσε πρόσφατα την αντίδρασή της σε αυτό, και το παραθέτουμε σε δική μας απόδοση:
@mellorlite Not me crying on the internet again #momguiltsupport #momguilt ♬ original sound - Anna Mellor
«Όταν κοιτάζω τα παιδιά στην τάξη μου, δεν μπορώ να πω ποιο μπουσούλησε πρώτο, ποιο περπάτησε πριν από κάποιο άλλο ή είπε την πρώτη του ολοκληρωμένη φράση 15 μηνών. Δεν μπορώ να σας πω αν θήλασε ή όχι. Δεν έχω ιδέα αν φοράει ακόμα πάνα-βρακάκι το βράδυ – γιατί είμαι σίγουρη ότι πολλά φοράνε! Δεν ξέρω αν ξεκίνησαν την εκπαίδευση τουαλέτας 18 μηνών ή 4 ετών. Δεν ξέρω αν η μαμά τους τα άφηνε να κλάψουν λίγα δευτερόλεπτα ή ήταν από πάνω τους ασταμάτητα 24 ώρες το 24ωρο. Ξέρετε τι μπορώ να πω όταν κοιτάζω τα παιδιά μου; Μπορώ να πω ποιες οικογένειες επενδύουν στην ευγένεια και τους καλούς τρόπους. Μπορώ να σας πω πότε ένα παιδί εισπράττει αγάπη και νιώθει ασφάλεια στο σπίτι του (αλλά και στο σχολείο, κάτι που δυστυχώς δεν είναι δεδομένο για όλους). Ξέρω ποιο τα βράδια της Παρασκευής τρώει πίτσα και βλέπει ταινία και ποιανού η μαμά αλλάζει πολλές διαφορετικές φωνές όταν του διαβάζει παραμύθι. Βλέπω πώς αντιδρούν τα παιδιά σε μια τρομακτική συνθήκη, όπως έναν κεραυνό. Μπορώ να δω ποιο έχει σταθερή ρουτίνα στο σπίτι και ποιο συμμετέχει στις δουλειές και αναλαμβάνει ευθύνες. Μπορώ να ακούσω πώς μιλάτε στα παιδιά σας, ακούγοντας πώς μιλούν εκείνα στους άλλους. Όταν βλέπω τους μικρούς μου φίλους δεν βλέπω τα ορόσημα ανάπτυξης, αλλά ποιοι είναι: την καρδιά τους, τις πράξεις τους, τις σκέψεις τους, τις προσπάθειες και τα επιτεύγματά τους, και βλέπω εσένα και την αγάπη που τους δίνεις. Υποτίθεται ότι πρέπει να μιλάμε για τεστ και επίπεδα και στοιχεία στις συναντήσεις γονέων, όμως θυμάμαι μια μαμά που με κοίταξε και μου είπε: Δεν ανησυχώ για την ανάγνωση και τα μαθηματικά. Θέλω να ξέρω πώς είναι σαν άνθρωπος. Είναι καλό παιδί; Είναι μια αγκαλιά για τους άλλους;»
*Ειδικά αφιερωμένο σε όλες εμάς που παλεύουμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στις αμφιβολίες. Είμαστε όλες οι καλύτερες μαμάδες για τα παιδιά μας!
Πηγή: Motherly
