ανεξάρτητο παιδί

Στο σπίτι ακούγονταν μόνο τα τζιτζίκια, το απαλό θρόισμα των δέντρων της αυλής, το βουητό της θάλασσας και κάποιες παιδικές φωνές, ανάμεσα σε αυτές και του Φίλιππου, στο βάθος. Με τον άντρα μου ανταλλάσσαμε συνωμοτικά χαμόγελα, του τύπου: «Αααχ! Επιτέλους, ησυχία μετά από έξι χρόνια».