Με το που ξεκινά η σχολική χρονιά οι γονείς επιβιβάζονται σε ένα ασταμάτητο "roller coaster", τρέχοντας να προλάβουν να πάρουν τα παιδιά από “κάπου” για να τα πάνε “κάπου αλλού”. Τα δρομολόγια είναι κυλιόμενα, σε fast forward κίνηση μόνο, και περιλαμβάνουν στάσεις σε φροντιστήρια, ωδεία, κολυμβητήρια και σχολές χορού, ενώ δεν διακόπτονται ούτε το Σαββατοκύριακο, που οι προορισμοί αντικαθίστανται από πάρτι, playdates, μια επίσκεψη σε ένα μουσείο, απαραιτήτως ένα σινεμά ή ένα θέατρο. Και η αλήθεια είναι, πως δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να προσφέρουν οι γονείς στα παιδιά τους ερεθίσματα. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη...
Slow parenting (αντί ορισμού)
Στον αντίποδα της ασταμάτητης αυτής διαδρομής βρίσκεται το Slow parenting, που παραπέμπει στο slow movement και περιγράφει έναν τρόπο μεγαλώματος παιδιών όπου η εικόνα που περιγράφουμε ακριβώς από πάνω δεν χωράει ούτε κατά διάνοια. Εδώ όλα γίνονται σε έναν άλλο, πιο ήπιο ρυθμό, το πρόγραμμα των παιδιών δεν είναι γεμάτο δραστηριότητες και πήγαινε - έλα και οι γονείς παρεμβαίνουν λιγότερο σ'αυτό - χωρίς βέβαια να σημαίνει πως παραμελούν τα παιδιά τους. Είναι οκ αν μια μέρα δεν κάνουμε τίποτα, δεν χάλασε ο κόσμος αν άλλαξαν τα σχέδιά μας και δεν πειράζει αν δεν προλάβουμε σήμερα να πάμε εκεί που είχαμε κανονίσει, θα πάμε αύριο.
Από τη θεωρία στην πράξη
Έχετε αναρωτηθεί γιατί τα παιδιά περνούν πάντα καλά με τη γιαγιά και τον παππού; Σίγουρα επειδή δεν τους χαλάνε χατίρι και συχνά τα κακομαθαίνουν, αλλά και για έναν ακόμα λόγο: Ο παππούς και η γιαγιά δεν βιάζονται. Ίσως, επειδή ένα από τα πράγματα που τους έμαθε η ζωή είναι πως έτσι κι αλλιώς όλα θα γίνουν στην ώρα τους. Αντίστοιχα, λοιπόν, και τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα slow parenting πλαίσιο...
- Έχουν χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι. Αφήνουν τη φαντασία τους ελεύθερη σε ιδέες και αυτοσχεδιασμούς, μαθαίνουν να σκέφτονται out of the box και επινοούν τα ίδια τον τρόπο με τον οποίο θα γεμίσουν τον χρόνο τους, καλλιεργώντας τη δημιουργικότητά τους.
- Δεν χρειάζεται να είναι σε όλα τέλεια και να δίνουν μονίμως αναφορά. Έτσι, μαθαίνουν πως οτιδήποτε κάνουν έχει σκοπό να μάθουν κάτι ή να περάσουν καλά και όχι να πάρουν το έπαθλο ή την επιβράβευση.
- Παρατηρούν. Στον κενό χρόνο που δημιουργείται έχουν τη δυνατότητα να παρατηρήσουν το περιβάλλον και τον κόσμο γύρω τους και να συνειδητοποιήσουν πως στη φύση δεν γίνονται όλα ούτε αργά, ούτε γρήγορα, αλλά στην ώρα τους. Μαθαίνουν να σέβονται τη διαδικασία και τον ρυθμό του κάθε πράγματος, άρα να ζουν χωρίς άγχος.
- Περνούν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους. Κάνουν χαλαρές βόλτες, παίζουν επιτραπέζια, μαγειρεύουν μαζί, μαλώνουν, μετά τα ξαναβρίσκουν... Που σημαίνει πως δένονται περισσότερο τόσο τα αδέρφια μεταξύ τους όσο και τα παιδιά με τους γονείς.
- Βαριούνται! Σε έναν κόσμο που όλα μοιάζουν με αγώνα δρόμου, εκείνα έχουν την “πολυτέλεια” να βαρεθούν χωρίς την προσδοκία ή την απαίτηση να τα απασχολήσει κάποιος.
- Γίνονται περισσότερο αυτόνομα και ανεξάρτητα, μαθαίνουν να παίρνουν ρίσκο, να αναλαμβάνουν τις συνέπειες των πράξεών τους και μπαίνουν στη διαδικασία να βρίσκουν μόνα τους λύσεις.
Όχι, slow ΔΕΝ σημαίνει αργά
“Slow σε αυτή την περίπτωση δεν σημαίνει να πηγαίνουμε με τον ρυθμό των σαλιγκαριών”, διευκρινίζει ο Carl Honoré, συγγραφέας του βιβλίου Under Pressure: Rescuing Our Children From the Culture of Hyper-parenting, "αλλά να τα κάνουμε όλα στη σωστή ταχύτητα. Αυτό συνεπάγεται αληθινές, μεστές νοήματος ανθρώπινες σχέσεις. Σημαίνει να είναι κανείς παρών και πως η ποιότητα προηγείται της ποσότητας" και δεν θα μπορούσαμε να συμφωνούμε περισσότερο. Και τι θα γίνει, όμως; Δεν θα δώσουμε στα παιδιά μας ερεθίσματα; Θα τα αφήσουμε ανεξέλεγκτα να παίζουν όλη μέρα ηλεκτρονικά ή να χάνονται με τις ώρες στις οθόνες; Η απάντηση βρίσκεται κι εδώ στο μέτρο, που είναι τα ίδια τα παιδιά. Ρωτήστε τα τι θέλουν πραγματικά να κάνουν και βάλτε ένα όριο στον αριθμό δραστηριοτήτων. Δημιουργήστε ελεύθερο χρόνο για εκείνα και για εσάς για να βρείτε μια ισορροπία μακριά από άγχη και αγώνες δρόμου.
p.s. Πάω αργά γιατί βιάζομαι, έλεγε ένα σλόγκαν παλιά. Έτσι κι εδώ, ίσως οι γονείς της "slow parenting σχολής" πάνε αργά, γιατί βιάζονται να απολαύσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ουσιαστικές στιγμές με τα παιδιά τους.
Parenting is a journey not a project
Με πληροφορίες από: www.parents.com, parenting.firstcry.com, www.carlhonore.com
