Ας ξεκινήσουμε ξεκαθαρίζοντας ότι, παρόλο που ο διαδομένος όρος είναι «μαμά-marshmallow», στην πραγματικότητα μπορεί να ταιριάζει σε οποιονδήποτε γονιό, ανεξαρτήτως φύλου. Εμπνευσμένος από τα σαν λευκά μαξιλαράκια ζαχαρωτά, που τα μικρά μας τρελαίνονται να καταβροχθίζουν είτε σκέτα, κατευθείαν μέσα από το σακουλάκι, είτε λιωμένα σε ένα φλιτζάνι ζεστής σοκολάτας, περιγράφει όσους προσαρμόζουν την ανατροφή των παιδιών τους ακόμα και στις πιο παράλογες, έως και επικίνδυνες, επιθυμίες τους, κάνοντάς τους μακροπρόθεσμα κακό. Το ίδιο ισχύει άλλωστε και για την υπερβολική κατανάλωση marshmallows.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Στα εύκολα και στα δύσκολα: Μαμά και μπαμπά, αυτοί είναι οι 5 χρυσοί κανόνες που θα δυναμώνουν πάντα τη σχέση σας
Όπως συμβαίνει με όλους τους εκλαϊκευμένους χαρακτηρισμούς γονιών, που δεν θα βρούμε στα επιστημονικά εγχειρίδια, ακόμα και αν δεν ταυτιζόμαστε απόλυτα με την περιγραφή της «μαμάς-marshmallow» ίσως μάς φανεί χρήσιμη αν αναγνωρίσουμε σε αυτήν συγκεκριμένες συμπεριφορές και λάθη μας.
Για παράδειγμα, όταν πηγαίναμε με τον γιο μου στην παιδική χαρά στη νηπιακή ηλικία του, που δεν μπορούσε να ελέγξει ακόμα τον θυμό του και δεν είχε αναπτύξει καμία αίσθηση κινδύνου, κάποιες φορές κατέληγε να σπρώξει κάποιο άλλο παιδί που τον είχε νευριάσει ή να κάνει επικίνδυνα ακροβατικά στην τσουλήθρα. Και παρόλο που του είχα πει, ξανά και ξανά, ότι αν επαναλάμβανε τέτοιες συμπεριφορές αμέσως θα επιστρέφαμε σπίτι, ενίοτε αθετούσα αυτό τον κανόνα επειδή δεν ήθελα να «χαλάσω» την οικογενειακή βόλτα μας ή την παρέα που είχαμε σχηματίσει με άλλους γονείς.
Εκείνη τη στιγμή, επιλέγοντας ό,τι μού φαινόταν πιο εύκολο ή βολικό, γινόμουν μια «μαμά-marshmallow». Δεν αντιλαμβανόμουν αμέσως πόσο κακό έκανα στο παιδί μου, αφού η οριοθέτηση και η συνέπεια στην τήρηση κάποιων κανόνων είναι απαραίτητες, όπως συμβουλεύουν και οι ειδικοί, για να μεγαλώσουμε παιδιά με αρετές όπως η υπευθυνότητα, η αυτοπειθαρχία, ο σεβασμός στους άλλους, η εργατικότητα αλλά και η αυτοεκτίμηση.
Μερικά ακόμα λάθη που μπορεί να κάνουμε ως «γονείς-marshmallows»; Να ενδίδουμε στο tantrum ενός νηπίου στο πολυκατάστημα, αγοράζοντάς του ένα παιχνίδι που κατά βάθος ξέρουμε ότι μέχρι αύριο θα έχει βαρεθεί ή στην επιμονή ενός παιδιού σχολικής ηλικίας να του λύσουμε εμείς τις ασκήσεις.
Tips για να μη γίνουμε «γονείς-marshmallows»
Οι παρακάτω συμβουλές, που δίνει η Joanne Kraft, συγγραφέας του βιβλίου «The Mean Mom’s Guide to Raising Great Kids», μπορεί να μας φανούν χρήσιμες:
- Δίνουμε έμπρακτα το παράδειγμα μιας επιθυμητής συμπεριφοράς προς τα αδέρφια και τους φίλους του παιδιού μας.
- Του ζητάμε να αναλάβει το δικό του μερίδιο στις υποχρεώσεις του νοικοκυριού, ανάλογα με την ηλικία του. Για παράδειγμα, να μαζέψει τα παιχνίδια του ή να στρώσει το κρεβάτι του.
- Δεν κουραζόμαστε ξανά και ξανά να του επισημαίνουμε, με ήρεμο τρόπο, λέξεις και συμπεριφορές που μπορεί να πληγώσουν τους άλλους.
- Δεν ενδίδουμε σε συμπεριφορές του όπως το κλάμα ή η «γκρίνια» για να κάνουμε για λογαριασμό του οτιδήποτε μπορεί να κάνει εκείνο, από το να δέσει τα κορδόνια του μέχρι να ολοκληρώσει μια σχολική εργασία: έτσι υπονομεύουμε, μεταξύ άλλων, την αυτονόμησή του, την καλλιέργεια της ικανότητάς του να επιλύει ένα πρόβλημα, την ανάληψη των ευθυνών που του αναλογούν.
- Το παρακινούμε να έρχεται αντιμέτωπο με τους φόβους του, όπως το να ανεβεί στη θεατρική σκηνή του σχολείου για να πει την ατάκα του σε μια παράσταση.
- Το ενθαρρύνουμε να κυνηγάει τους στόχους του, ταυτόχρονα όμως να παίρνει ικανοποίηση από ό,τι έχει στα χέρια του, υλικό και μη.
