Πριν από λίγες μέρες έκανε τον γύρο του διαδικτύου η είδηση ότι το δεκαπενταμελές του 7ου Γυμνασίου Κορυδαλλού αποφάσισε να διαθέσει τα χρήματα που είχε συγκεντρώσει από δράσεις του σχολείου στην αγορά τάμπλετ, για να τα διαθέσει σε 16 παιδιά που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσουν τον απαραίτητο τεχνικό εξοπλισμό ώστε να συνεχίσουν να παρακολουθούν τα μαθήματα μέσω τηλεεκπαίδευσης.
Όπως μάλιστα είπε το δεκαπενταμελές στη διευθύντρια του γυμνασίου, Αγγελική Ιγγλέση, σίγουρα είναι ακόμα περισσότεροι οι συμμαθητές τους (τους υπολόγισαν γύρω στους 30) που στερούνται τεχνικού εξοπλισμού – απλά, κάποιοι ένιωσαν άβολα να το παραδεχτούν.
Μια μαμά από το περιβάλλον μου μού εκμυστηρεύτηκε, λίγο πριν από την έναρξη της τηλεεκπαίδευσης σε γυμνάσια και λύκεια, ότι η κόρη της αναζητά μεταχειρισμένο λάπτοπ ή τάμπλετ, γιατί αδυνατεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα από το κινητό της. Φίλη εκπαιδευτικός επιβεβαίωσε ότι πέρα από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε τις πρώτες μέρες η πλατφόρμα της τηλεεκπαίδευσης, πολλοί μαθητές της δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τη διδασκαλία της, καθώς πασχίζουν να ζουμάρουν μέσα από την οθόνη του κινητού τους.
Ακόμα και αν μια οικογένεια διαθέτει σύνδεση στο διαδίκτυο (πάνω από 99% των νοικοκυριών, σύμφωνα τουλάχιστον με επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας από στοιχεία της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών & Ταχυδρομείων), κάποιες έχουν έναν και μοναδικό υπολογιστή, που μπορεί ήδη να χρησιμοποιούν οι γονείς στην τηλεεργασία τους, ενώ άλλες δεν έχουν ούτε τάμπλετ ούτε υπολογιστή με αποτέλεσμα να συνδέονται αποκλειστικά από τα κινητά τους. Στην αρχική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας για την έναρξη της τηλεεκπαίδευσης υπήρχε πρόβλεψη για παροχή εξοπλισμού σε εκπαιδευτικούς, δεν αποσαφηνιζόταν όμως τι ακριβώς θα γίνει με τους μαθητές που αντιμετωπίζουν κάποια οικονομική ή άλλη δυσκολία.
Σε επόμενη εγκύκλιο που εξέδωσε ανακοίνωσε ότι προβλέπεται ο δανεισμός λάπτοπ ή τάμπλετ σε μαθητές που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια (κοινωνικά, χαμηλό εισόδημα, ανεργία γονέων/κηδεμόνων, ιδιότητα μέλους μονογονεïκής, πολύτεκνης, τρίτεκνης ή ορφανικής οικογένειας, ύπαρξη ειδικών δυσκολιών μάθησης). Το μόνο που έχει να κάνει ο γονέας που απευθύνεται στο σχολείο είναι να υπογράψει μια υπεύθυνη δήλωση όπου δεσμεύεται για την επιστροφή της συσκευής ή για αποζημίωση σε περίπτωση βλάβης ή καταστροφής της.
Ακόμα και αν λυθεί το θεμελιώδες πρόβλημα των τεχνικών υποδομών, υπάρχουν και άλλες παράμετροι που εντείνουν την ανισότητα στην τηλεεκπαίδευση. Ο Guardian δημοσίευσε πρόσφατα δύο επιστολές που αναμφίβολα απηχούν την εμπειρία και πολλών Ελλήνων γονιών. Η αναγνώστρια Jill Wallis επισημαίνει ότι κάποια σπίτια, απλά, δεν διαθέτουν «χώρο, χρόνο, ησυχία και υποστήριξη», που είναι απαραίτητα και για την τηλεεκπαίδευση και για την σχολική μελέτη. Πράγματι, πώς θα μπορούσε ένα παιδί να συγκεντρωθεί στην παρακολούθηση των μαθημάτων του, π.χ., μέσα σε ένα τριάρι που μοιράζεται με πολυμελή οικογένεια; Για να μην αναφερθούμε για τις συνθήκες που επικρατούν σε ένα δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον.
Μια άλλη Βρετανίδα, η Melian Mansfield, επικεφαλής της ομαδικής πρωτοβουλίας London Play, που προωθεί την αξία του παιδικού παιχνιδιού, επέστησε την προσοχή μας σε ένα άλλο πρόβλημα που προκαλεί το lockdown: τη στέρηση των παιδιών από το υπαίθριο, ομαδικό παιχνίδι. Η Mansfield αναφέρθηκε και σε παιδιά μικρότερης ηλικίας, επισημαίνοντας τη σημασία της λειτουργίας των υπαίθριων παιδικών χαρών και παιδότοπων: «Τα παιδιά έχουν ήδη υποφέρει δυσανάλογα από τις συνέπειες των περιορισμών εξαιτίας του κορωνοϊού. Δεν θα έπρεπε να υποστούν πιο αυστηρά μέτρα» πιστεύει.
Καθώς ο αριθμός κρουσμάτων, διασωληνωμένων και θανάτων στην Ελλάδα βρίσκεται σε άνοδο, καμία ελαστικοποίηση των μέτρων δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα – αντίθετα, προς το παρόν μόνο πιο αυστηρά μπορούμε να περιμένουμε ότι θα γίνουν, ενώ πλέον, από αύριο θα είναι κλειστά δημοτικά, νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθμοί και τίθεται σε εφαρμογή για όλους τους μαθητές η τηλεεκπαίδευση. Ωστόσο, δεν είναι μόνο η προστασία της σωματικής υγείας μας αλλά και η εκπαίδευση των παιδιών μας, καθώς και η διαφύλαξη της δικής τους σωματικής και ψυχικής τους υγείας, ανάμεσα στους πολλούς, καλούς λόγους για τους οποίους ελπίζουμε να βρεθεί το συντομότερο δυνατόν μια διέξοδος από την πανδημία.
Από τη Γωγώ Καρκάνη
