Το καλοκαίρι που μας πέρασε κάναμε διακοπές με μια οικογένεια από το εξωτερικό με δύο παιδιά στην αρχή της εφηβείας, μια εμπειρία όχι μόνο διασκεδαστική αλλά και σχεδόν ζεν: χωρίς φωνές, χωρίς εντάσεις, χωρίς καβγάδες, μόνο με παιχνίδι, εξερεύνηση και ήρεμη συζήτηση ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, όταν για παράδειγμα κάποιος πεινούσε, διψούσε, κρύωνε ή ένιωθε εξαντλημένος. Και το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι στον χρόνο που μοιραστήκαμε, μικροί και μεγάλοι περάσαμε όμορφα χωρίς κανένας μας να νιώσει την ανάγκη να στραφεί, ούτε λεπτό, στο κινητό του. Φαίνεται πως οι φίλοι μας ακολουθούν, σκόπιμα ή μη, την προσέγγιση του λεγόμενου peaceful parenting, ενός μοντέλου διαπαιδαγώγησης που προάγει την ηρεμία και την επικοινωνία στην οικογένεια.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του;
Αρχικά, οι γονείς δουλεύουμε αρκετά με τον εαυτό μας, ώστε να μην ξεσπάμε τα συναισθήματά μας στα παιδιά και να παραμένουμε όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμοι. Επίσης:
- Θέτουμε όρια πάντα με ενσυναίσθηση.
- Σκεφτόμαστε προτού πράξουμε, επικοινωνούμε προτού τιμωρήσουμε. Αναζητάμε την αιτία πίσω από μια συμπεριφορά των παιδιών.
- Αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα των παιδιών μας όχι σαν «καλά» ή «κακά», αλλά σαν πληροφορίες για ό,τι τα απασχολεί. Προσπαθούμε να διαχειριστούμε ακόμα και τα πιο έντονα με συμπόνοια – βοηθώντας έτσι και τα παιδιά μας να τα διαχειριστούν.
- Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως από ό,τι κάνουμε, όχι από ό,τι λέμε.
- Αναγνωρίζουμε και τις δικές μας ευθύνες: Ζητάμε συγγνώμη με ειλικρίνεια και επανορθώνουμε όποτε κάνουμε λάθος.
- Εξελισσόμαστε παρέα με τα παιδιά μας – οι πιο ευφυείς συναισθηματικά γονείς είναι οι πρόθυμοι να αλλάζουν σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες όλης της οικογένειας.
- Φροντίζουμε και αγαπάμε τον εαυτό μας. Διαφορετικά, δεν είμαστε σε θέση να εκφράσουμε την αδιαπραγμάτευτη αγάπη μας στα παιδιά.
Για τους γονείς που έχουμε μεγαλώσει σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον, με τους οικογενειακούς τσακωμούς στην ημερήσια διάταξη, το peaceful parenting ακούγεται δύσκολο, γιατί πρέπει να αναγνωρίσουμε και να σπάσουμε μοτίβα συμπεριφοράς που ίσως θεωρούμε αυτονόητα. Αλλά δεν είναι ανέφικτο. Γιατί αξίζει να εντρυφήσουμε στις αρχές του;
Τα οφέλη του αρχίζουν από τους γονείς και επεκτείνονται όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στα εγγόνια μας. Ενισχύουμε τη δική μας αυτοεκτίμηση: Εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας σε νέα μοτίβα συμπεριφοράς που μας υπενθυμίζουν διαρκώς ότι κάποτε ήμασταν παιδιά που αξίζαμε σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη – ακόμα και αν δεν τα απολαύσαμε ποτέ στον βαθμό που τα είχαμε ανάγκη. Κατακτάμε έτσι σταδιακά μια αυτό-αποδοχή και μια εσωτερική ηρεμία που θα μας επιτρέψουν σταδιακά να αγαπήσουμε περισσότερο εμάς τους ίδιους και να θέσουμε υγιή όρια στην οικογένεια, χωρίς φωνές και εντάσεις. Αποβάλλουμε το μακροχρόνιο στρες: Η ήρεμη ατμόσφαιρα στο σπίτι μάς βοηθάει να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από τα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας που συνδέονται με αυτό, από τις διαταραχές ύπνου και διατροφής μέχρι τις αγχώδεις διαταραχές, την κατάθλιψη και την υπέρταση.
Εξασφαλίζουμε μια πολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον: Η ανατροφή των παιδιών μας σε ένα γαλήνιο περιβάλλον επιδρά όχι μόνο στα συναισθήματα και τα μοτίβα συμπεριφοράς τους αλλά ακόμα και στο γενετικό υλικό τους– δηλαδή, μπορεί να ενεργοποιήσει ή να απενεργοποιήσει γονίδια που συνδέονται με το στρες. Δημιουργούμε έτσι τις προϋποθέσεις για μια πιο ήρεμη καθημερινότητα, όχι μόνο για εμάς και τα παιδιά μας αλλά ακόμα και για τις γενιές που θα ακολουθήσουν.
Inspiration: Motherly.com
