Αν καθίσεις να σκεφτείς με ηρεμία όλα όσα συνέβησαν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έχεις δύο επιλογές. Ή να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο ή να δεις τα πράγματα υπό μια άλλη οπτική.
Σε αυτό το άρθρο λοιπόν δεν θα σας πω όλα αυτά που ήδη γνωρίζετε. Πως, ναι, τη χρονιά που πέρασε τα παιδιά μας έχασαν τους φίλους τους, την κοινωνικοποίησή τους, τις δασκάλες τους, την ανθρώπινη επαφή, την τόσο σημαντική για εκείνα ρουτίνα τους, την «παιδική κανονικότητα», αν υπάρχει αυτός ο όρος.
Σε αυτό το άρθρο θα σας πω πως η χρονιά που πέρασε ΔΕΝ πήγε χαμένη για τα παιδιά μας. Γιατί όλους αυτούς τους μήνες που έμειναν στο σπίτι, δεχόμενα απανωτές και απρόβλεπτες αλλαγές στο πρόγραμμά τους, ανέπτυξαν κάποια πολύ σπουδαία skills, που είμαι σίγουρη πως δεν θα μπορούσαν να αναπτύξουν αλλιώς.
Τα παιδιά μας έγιναν ευέλικτα. Αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα μάθαιναν από τη μία μέρα στην άλλη πως «το σχολείο κλείνει» ή «το σχολείο ανοίγει πάλι» και «ξανακλείνει». Σαν καλορυθμισμένα ρομποτάκια, κατάφεραν να ελαχιστοποιήσουν τις αντιδράσεις τους και έμαθαν να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα μέσα σε πολύ
λίγο χρόνο. Έμαθαν να κάνουν on & off πατώντας ένα κουμπάκι που δημιούργησαν στο παιδικό μυαλουδάκι τους και τολμώ να πω πως μας έβαλαν τα γυαλιά. Δεν φαντάζεστε πόσο θα τα βοηθήσει μεγαλώνοντας η ικανότητα της ευελιξίας αλλά και της προσαρμοστικότητας.
Τα παιδιά μας έμαθαν να τα βρίσκουν με τον εαυτό τους. Πώς να περάσει άραγε μια ολόκληρη εβδομάδα, ένας μήνας, ένας χρόνος χωρίς ανθρώπινη επαφή; Απίστευτα δύσκολα. Κι όμως, αυτά τα απίθανα ανθρωπάκια που λέγονται παιδιά, σαν ώριμοι ενήλικες, κάθισαν μόνα τους, ανακάλυψαν μοναδικά παιχνίδια όντας κλεισμένα μέσα σε τέσσερις τοίχους, σκέφτηκαν και τελικά αποφάσισαν πως δεν θα αφήσουν καμία πανδημία να τα ταράξει. Τα βρήκαν με τον εαυτό τους και πολύ συνειδητά επέλεξαν να κοιτάξουν μπροστά. Όχι πίσω.
Τα παιδιά μας εκτίμησαν. Μπορεί να μην πιστεύετε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας ή των πρώτων τάξεων του δημοτικού έχουν ανεπτυγμένο το συγκεκριμένο συναίσθημα, όμως θα δείτε στα μάτια τους, μόλις ομαλοποιηθεί η κατάσταση, πόσο πιο έντονα θα βιώσουν την επιστροφή στην κανονικότητα. Όλα όσα τους έλειψαν θα αποκτήσουν δεκαπλάσια αξία. Οι φίλοι, το παιχνίδι, τα γέλια, οι αγκαλιές.
Τα παιδιά μας απέκτησαν δυνάμεις. Ποια γενιά παιδιών θα είναι τόσο δυνατή; Ποια γενιά παιδιών θα «κουβαλά» στους ώμους της μια τόσο δύσκολη εμπειρία ζωής; Τα δικά μας παιδιά, όταν όλα αυτά ξεπεραστούν, θα είναι παιδιά superheroes! Στο παιδικό ασυνείδητο έχει ήδη καταγραφεί αυτή η «μάχη». Και τα παιδιά μας είναι νικητές.
Υπάκουσαν στους κανόνες όσο κανείς, προσαρμόστηκαν, εξελίχθηκαν, ανέπτυξαν εξαιρετικά για την ηλικία τους skills και, πιστέψτε με, είναι με βεβαιότητα η γενιά που θα αλλάξει τον κόσμο.
Σήμερα το βράδυ αγκαλιάστε το παιδί σας και πείτε του πόσο περήφανοι αισθάνεστε για εκείνο. Τα παιδιά μας, μέσα από την πιο δύσκολη, παγκόσμια συγκυρία της σύγχρονης ιστορίας, βγήκαν πιο δυνατά και τους αξίζουν όλα τα μπράβο του κόσμου!
Διαβάστε αυτό και πολλά ακόμα άρθρα στο νέο καλοκαιρινό τεύχος του BOOM που μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας επάνω στο εξώφυλλο!
