"Οφείλουμε να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά, είναι παιδιά μας. Είμαι μανούλα και θα νιώσω περήφανη αν τα παιδιά μου με δουν ως πρότυπο και γίνουν πολίτες με ενσυναίσθηση. Τα παιδιά αυτά μας χρειάζονται! Σπούδασα με αγάπη αυτή την επιστήμη και είμαι έτοιμη να την υπηρετήσω με την ψυχή μου!" ήταν τα λόγια της Έλενας Αναστασοπούλου, Φιλόλογου και Εκπαιδευτικού Ειδικής Αγωγής που μοιράστηκε μαζί μου στο Instagram και με κινητοποίησαν αμέσως για να ανοίξω μια μεγάλη κουβέντα μαζί της σχετικά με όσα συμβαίνουν στη Δημόσια Εκπαίδευση όσον αφορά στο τεράστιο ζήτημα της παράλληλης στήριξης.
Τα σχολεία σε λίγες μέρες θα ανοίξουν τις πόρτες τους στην Ελλάδα και χιλιάδες μαθητές θα μπουν στις αίθουσες και θα αρχίσουν το ταξίδι της γνώσης! Εκεί μέσα σε αυτές τις αίθουσες όμως υπάρχουν παιδιά που χρειάζονται ένα χέρι να τους κρατήσει και να τους παροτρύνει, ένα βλέμμα ενθάρρυνσης, ένα χαμόγελο επιβράβευσης για τα βήματα εξέλιξης και προόδου. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα βρεθούν χωρίς τον εκπαιδευτικό «ειδικής» αγωγής που χρειάζονται, μου εξηγεί και προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει.
Η Ειδική Εκπαίδευση είναι λειτούργημα, είναι ένας ευαίσθητος χώρος γεμάτος παιδιά που περιμένουν το «χέρι», το «βλέμμα» και το «χαμόγελο» του εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής. Τα παιδιά αυτά είναι «μπουμπουκάκια» που χρειάζονται την υποστήριξη του Υπουργείου Παιδείας για να ανθίσουν και να ενταχθούν ομαλά στο σχολικό συγκείμενο.
Τι συμβαίνει όμως, τη ρωτάω. Γιατί αυτά τα παιδιά θα μείνουν μόνα τους φέτος χωρίς υποστήριξη;
Στις 26 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η Α΄ φάση πρόσληψης αναπληρωτών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης όπου προσλήφθηκαν περισσότεροι από 20.000 δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, οι οποίοι με το πέρασμα των ημερών κρίνονται υπεράριθμοι ενώ προσλήφθηκαν μόλις 868 Φιλόλογοι Ειδικής Αγωγής για να στελεχώσουν τα Γυμνάσια και τα Λύκεια όλης της χώρας. Εκπαιδευτικοί κλήθηκαν να αναλάβουν πάνω από δύο παιδιά ως παράλληλη στήριξη, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες καταρτισμένοι Φιλόλογοι είναι στην αναμονή.Υπάρχουν σχολεία χωρίς τμήματα ένταξης και εκατοντάδες οικογένειες με παιδιά που χρειάζονται εξατομικευμένη υποστήριξη από τα σχολεία δεν την εισπράττουν, γιατί το Υπουργείο Παιδείας καθυστερεί εδώ και μήνες την ίδρυση των νέων Τμημάτων Ένταξης. Η Διαδικασία υποβολής των προτάσεων για την ίδρυση των Τμημάτων Ένταξης έχει ολοκληρωθεί από τις 26/07/2021. Μαθητές με εκπαιδευτικές ανάγκες αναγκάζονται να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον προκειμένου να παρακολουθούν μάθημα σε Τμήμα Ένταξης άλλου σχολείου αφού το δικό τους δεν τους παρέχει την αυτονόητη εκπαιδευτική διαδικασία. Γιατί το Υπουργείο καθυστερεί να ιδρύσει τα Τμήματα Ένταξης;" αναρωτιέται.
Προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει και σας υπόσχομαι πως θα το ερευνήσω προσωπικά. Έλενα σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που μας υπέδειξες αυτή την τόσο σημαντική ανάγκη για αυτά τα τόσο σπουδαία παιδιά.
"Ας ενώσουμε όλοι μαζί τη φωνή μας για να φτάσει μέχρι εκείνα τα αυτιά που μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν. Ας διεκδικήσουμε ευνοϊκότερη εκπαίδευση για αυτά τα παιδιά, όχι γιατί είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού αλλά γιατί είναι παιδιά που περιμένουν από όλους εμάς να τα «δούμε», να τα «νιώσουμε» και να «μπούμε» στη θέση τους", μου λέει κλείνοντας το τηλέφωνο και δεν μπορώ να μην σας μεταφέρω και αυτές τις κουβέντες της.
Η ομάδα του ΒΟΟΜ θα προσπαθήσει να ερευνήσει το θέμα σε βάθος και γιατί όχι, καμία φορά από κάτι μικρό προκύπτει κάτι πολύ μεγάλο. Έλενα και πάλι σε ευχαριστώ.
Με αγάπη,
Μυρτώ
